Κυριακή 18 Μαΐου 2008

Επέμβαση Crosslinking

Ο Δημήτρης όπως θα διαβάσετε παρακάτω, έκανε την επέμβαση C3R η Crosslinking όπως είναι γνωστή. Με τον πολύ ωραίο τρόπο γραφής, μας περιγράφει την όλη διαδικασία.
-------------------------------------------------------------------------------------

Tην προηγούμενη Πέμπτη 8/5/2008 υποβλήθηκα στην επέμβαση C3R (Corneal Crosslinking with Ribofliavin) στο δεξί μου μάτι σε ιδιωτικό οφθαλμιατρείο στην Θεσσαλονίκη.

Να τα πώ λοιπόν εν ολίγοις:

Ενα πράγμα είναι σίγουρο: Η μέθοδος δεν είναι καθόλου μα καθόλου επώδυνη.
Διήρκησε περίπου 1 ώρα και 30 λεπτά.

Αρχικά και περίπου 2 ώρες πρίν την επέμβαση και για κάθε 20 λεπτά μου ενσταλλάσονταν στο μάτι σταγόνες Τετρακαίνης για να αναισθητοποιηθεί το μάτι ωστε να μην νοιώθω τίποτα. Μετά μπήκα στο χειρουργείο και αρχικα μου έβαλαν ένα προστατευτικό στα μαιλλιά για ευνόητους λόγους.Μετα ο Γιατρός μου πέρασε κάτι δαγκάνες καί ένα τσιρότο πάνω και κάτω απο το μάτι για να μείνει ανοιχτό για όση ώρα διήρκησε η επέμβαση.Αρχικά έξυσε το μάτι με ένα αντικείμενο και το μάτι θόλωσε εντελώς και το μόνο που αντιλαμβανόμουνα ήταν τα φώτα και τα σχήματα των ανθρώπων και των αντικειμένων που βρίσκοτανε γύρω μου.Έπειτα λίγος φυσικός ορός για να καθαρίσει το μάτι και άρχισαν οι ενσταλλάξεις ριβοφλαβίνης ανα τακτα χρονικά διαστήματα και για ένα μισάωρο περίπου και ταυτόχρονα μου θέρμαινε το μάτι ακριβώς απο πάνω μια ακτινοβολία (κάτι μωβ λεντάκια).Αφού τελείωσε η επέμβαση μου έβαλε ένα φακό ο οποίος λειτουργούσε σαν τσιρότο για να αποφευχθούν τυχόν μολύνσεις και να μπορέσει να κλείσει η πληγή η οποία είχει ανοίξει στο μάτι μου και το οποίο μετά από τέσσερις ημέρες μου το αφαίρεσε,και μου έδωσε κάτι σταγόνες τις οποίες ακόμα και χρησιμοποιώ κάθε τέσσερις ώρες.
Να πώ την αλήθεια το μόνο ζόρι ήτανε ο Βραδυνός ύπνος για τα δύο πρώτα βράδια (αλλά πάντα σε υποφερτά επίπεδα) και το μούδιασμα που ένιωσα απο τις δαγκάνες κατά την διάρκεια της επέμβασης το οποίο ήταν και αυτό σε υποφερτά επίπεδα.
Αυτήν την στιγμή βρίσκομαι σε φάση ανάρρωσης και ακόμα το μάτι μου έιναι αρκετά θολό απο την επέμβαση και λογικά η θολούρα θα φύγει μετά απο κανα μήνα περίπου όπως μου είπε ο Γιατρός.
Έκλεισα πάλι ραντεβού τέλη Ιουλίου και πιθανον να μου εφαρμόσει εναν μαλακό φακό επαφής για να μπορώ να δώ κάπως καλύτερα.

Αυτά τα λίγα απο εμενα.

Τετάρτη 14 Μαΐου 2008

Η Ιστορία Του Elerran

Ο φίλος μου ο Elerran, γράφει την δική του ιστορία στην πάθηση...

-------------------------------------------------------------------------------------
Γεια σου φίλε. Αποφάσισα να σου στείλω κι εγώ την ιστορία μου με τα μάτια μου.
Γενικά, ποτέ δεν είχα καλή όραση. Πρώτη φορά έβαλα γυαλιά στα 12 μου, με πρώτη διάγνωση 2,5 βαθμούς! Έκτοτε, η μυωπία μου ανέβαινε σταθερά, αλλά πάντα είχα πολύ καλή όραση με τα γυαλιά μου.

Στα 20, και με 5 βαθμούς πλέον, έβαλα μαλακούς φακούς επαφής, και πάνω κάτω άλλαξε ο τρόπος που έβλεπα τον κόσμο. Όταν δεν έχεις συνέχεια στο μυαλό σου να προστατέψεις το πρόσωπο σου από τα πάντα, ε, είναι άλλη αίσθηση. Δυστυχώς το παράκανα, φορώντας τους φακούς καθημερινά, για πολλές ώρες, και σε δυο-τρεις περιπτώσεις για μέρες, και είμαι σίγουρος ότι επιβάρυνα πάρα πολύ τα μάτια μου αυτή την περίοδο.

Όλα αυτά μέχρι τα 23 μου. Τα 11 αυτά χρόνια ήμουν τακτικός στους οφθαλμίατρους, με μια επίσκεψη κάθε 1-2 χρόνια. Η μια ήταν στη γειτονιά μου, και ο άλλος ένας ακαδημαϊκός που παρακολουθούσε τον πατέρα μου (ο οποίος έχει φοβερά προβλήματα στα μάτια), και κανείς από τους δυο δεν είχε προσέξει κάτι παράξενο. Όταν λοιπόν στα 23 μου κατάλαβα ότι χρειάζομαι πάλι νέα συνταγή, πήγα με τον πατέρα μου σε έναν άλλο γιατρό που τον είχε αναλάβει, και εκείνο τον καιρό του έκανε τον καταρράκτη.

Ο τύπος βρήκε αμέσως τον κερατόκωνο, και μου είπε να πετάξω αμέσως τους φακούς. Επέστρεψα στα γυαλιά και παρακολουθούσαμε το φαινόμενο τακτικά για δυο χρόνια (έκανα 3 μετρήσεις μέσα σε αυτά τα δυο χρόνια). Σε αυτό το διάστημα, και ο νέος γιατρός, και η οφθαλμίατρος που πήγαινα παλιότερα δεν κατάφεραν να μου δώσουν συνταγή για να βλέπω ικανοποιητικά. Με 9/10 στο δεξί και κάτω από 7/10 στο αριστερό δυσκολευόμουν να διαβάσω, να οδηγήσω, να δω τηλεόραση, οτιδήποτε, ενώ επειδή ξαναφόραγα τα γυαλιά, άρχισα να ξανά-απέχω από κάθε είδους άθληση.

Στα 25 έκανα την θητεία μου, και κατόπιν ξαναέπιασα δουλειά, και τώρα στα 28 το έχω αμελήσει εντελώς. Πέρυσι, επειδή η κατάσταση είχε φτάσει στο απροχώρητο, έβαλα με δική μου πρωτοβουλία (ημί;)σκληρούς φακούς (χωρίς να ρωτήσω το γιατρό, απλά πήγα στην οφθαλμίατρο να μου βγάλει συνταγή. Το αστείο είναι ότι μου είπε πως υποπτεύεται ότι μπορεί να έχω κερατόκωνο...) και πλέον βλέπω πάλι σαν άνθρωπος - αν εξαιρέσεις μια φορά το δίμηνο περίπου, που ερεθίζεται το ένα από τα δυο μάτια και για 3 μέρες δεν τους φοράω καθόλου.

Θέλω να πάω να κάνω μια μέτρηση και να αρχίσω πάλι να το παρακολουθώ, αλλά όλο το αναβάλλω. Για θεραπεία δεν σκέφτομαι κάτι, αφού έχω πολύ καλή διόρθωση με τους φακούς, και σε κάθη περίπτωση δεν υπάρχει κάποια μόνιμη λύση που να γνωρίζω.

Συνέχεια πάντως έχω στο μυαλό μου αυτό που (νομίζω ότι) περίπου μου είπε ο γιατρός στην πρώτη διάγνωση: "Δεν υπάρχει θεραπεία, και κάποια στιγμή που θα τρυπήσει ο κερατοειδής και θα κάνεις μεταμόσχευση". Μαγεία...

Τρίτη 13 Μαΐου 2008

Προσωπική Ιστορία Από Τον Δημήτρη

Ζητώ συγγνώμη για την φαινομενική εγκατάλειψη του blog.
Σας παραθέτω, αν και πάρα πολύ καθυστερημένα, ένα mail που μου έστειλε ο Δημήτρης.
--------------------------

Καλησπέρα φίλε Κώστα και εδώ και λιγες ημέρες συμπάσχων καλή δύναμη και καλό κουράγιο.
Εδώ και λιγες μερες λοιπόν και συγκεκριμενα την Παρασκευή 18/4/2008 μου έγινε διάγνωση κερατόκωνου και στα δυο μάτια,στο μεν δεξιό οφθαλμό σε αρκετά προχωρημένο στάδιο και στο δε αριστερό (τυχερός μεσα στην ατυχία μου) σε πολύ αρχικό στάδιο που μου επιτρέπει να αντιλαμβάνομαι τον κόσμο ικανοπιητικά γύρω μου έστω κα με γυαλιά μυωπίας/αστιγματισμου.)
Ας πάρουμε λοιπόν τα πράγματα απο την αρχή με μια απαραίτητη διευκρύνηση οτι τώρα διανύω το 24ο έτος της ηλικίας μου.
Αρχής γεννομένης λοιπόν γυρω στα 17-18 χρόνια μου άρχιζα να αισθάνομαι κατα διαστήματα πονοκεφάλους και ορισμένες φορές έπιανα τον ευατό μου να μην μπορεί να ξεχωρίσει ορισμένα μακρυνά αντικείμενα.Έτσι αφού το συζήτησα και με τους γονείς μου αποφάσισα να επισκεφθώ τον οφθαλμίατρο στην πόλη μου για να δώ τί ακριβώς συμβαίνει...Αφού μου εξήγησε πως δεν βλέπει κάτι το ανησυχητικό στα μάτια μου,μου είπε πως έχω μυωπία και αστιγματίσμό σέ όχι ιδιαίτερα υψηλό βαθμό και πώς θα μου γράψει μιά απλή συνταγή διορθωτικών γυαλιών.Επίσης μου διευκρήνησε πως το δεξί μου μάτι είναι "τεμπέλικο" και πως δεν θα έχω τόσο ικανοποιητική όραση ακόμα και με γυλιά μυωπίας αλλά όπως με διαβεβαίωνε τότε δεν συντρέχει κάποιος λογός ανησυχίας.

Έτσι λοιπόν για τα επόμενα 4 χρόνια φορούσα απλά γυαλιά μυωπίας/αστιγματισμού χωρίς καποιο ιδιαίτερο πρόβλημα
αλλα σταδιακά καταλάβαινα πως τα γυαλιά δεν με καλύπτουν πλέον και πως ΑΠΛΑ χρειαζόμουνα νέα επίσκεψη σε οφθαλμίατρο για να μου γράψει κάποια άλλα γυαλιά.
Έτσι λοιπόν και έγινε και πέρυσι τέτοιον καιρό περίπου επισκέφθηκα κάποιον άλλον οφθαλμίατρο ο οποίος κατα την εξέταση και ενώ προσπαθούσε να μου κάνει μέτρηση της μυωπίας στο δεξί μου μάτι μου διευκρινίζει πως κάτι συμβαίνει με το μάτι μου το οποίο δεν μπορεί να διαγνώσει με τα μηχανήματα τα οποία έχει και μου συνέστησε να πάω γαι εξετάσεις στο πρότυπο οφαθαλμολογικό κέντρο το οποίο βρίσκεται στην Θεσσαλονίκη που έχει τα κατάλληλα μηχανήματα για να εξακριβωθεί η κατάσταση μου χωρίς να μου κάνει λόγο για την νόσο που τώρα έχω.
Και φυσικά διέγνωσε αυξημένη μυωπία και αστιγματισμό στο δεξί μου, μάτι αλλά και στο αριστερό (όχι σε τόσο μεγάλο βαθμό) και μου έδωσε νέα συνταγή γυαλιών
Αφού άρχισα να πιστεύω πως κάτι ίσως να μήν πηγαίνει καλά αποφασίζω μετα απο πάροδο περίπου δέκα μηνών (και αφού ένοιωθα πως ούτε αυτά τα γυαλιά με ικανοποιούσαν) και αναζήτηση γιατρού να απεύθυνθώ σε συνεννόηση με τους γονείς σε μιά οικογενειακή μας γνωστή που εργαζεται επι 2 δεκαετίες σχεδόν σε γνωστό νοσοκομείο της Θεσσαλονίκης να μου κλέισει ραντεβού με Ιδιώτη Χειρούργο-Οφθαλμίατρο απο τους καλύτερους στην Θεσσαλονίκη και στην Ελλάδα (όπως με διαβεβαίωνε και πραγματικά την ευχαριστώ).
Ετσί λοιπόν για να έρθουμε λίγο στα σήμερα τη Παρασκευή που μας πέρασε 18/4/2008 επισκέφθηκα τον Οφθαλμίατρο στην Θεσσαλονίκη και πολύ απλά και λιτά μου είπε πως πάσχω απο Κερατόκωνο και στα δυό μου μάτια στο μέν δεξί σε αρκετά προχωρημένο στάδιο στο δε αριστερό σε σχετικά αρχικό στάδιο.
Έτσι μου συνέστησε την επέμβαση Corneal Collagen Crosslinking with Riboflavin
για το δεξί μου μάτι και όπως με διαβεβαίωσε τουλάχιστον θα σταματήσει η εξέλιξή της νόσου και υπάρχουν πολλές πιθανότητες να διορθωθεί έως ένα βαθμό η όραση μου αλλά τουλάχιστον δεν θα χειροτερέψει για τα επόμενα 10 με 12 χρόνια.
Για το αριστερό μου ματι μου είπε πως είναι σε πολύ αρχικό σταδιο και πως για τα δεδομένα της νόσου η όραση μου είναι άνω του ικανοποιητικού (έστω και με γυαλιά μυωπίας και αστιγματισμού) και πως το μάτι μου χρήζει παρακολύθησης και πιθανόν με παρόμοια επέμβαση αργότερα να διασώσω την όραση μου τουλάχιστον απο τον αριστερό οφθαλμό που τώρα με γυαλιά έχω 7/10.
Δόξα το θεό μέχρι στιγμής η όραση που μου προσφέρει το αριστερό μου μάτι μου επιτρέπει να έχω τις δραστηριότητες που έχει ένας φυσιολογικός (απο άποψη όρασης) συνανθρωπός μας έστω και με κάποιες μικρές δυσκολίες.
Σε πληροφορώ λοιπόν πως 8/5/2008 (σε λίγες ημέρες δηλαδή) "μπαίνω" χειρουργείο για την συγκεκριμένη επέμβαση.

Να σε ευχαριστήσω για τον πολύτιμο χρόνο σου και να ζητήσω ειλικρινα συγγνώμη για την έκταση του e-mail

Φιλικά Δημήτρης.