Με την αδικαιολόγητη καθηστέρηση της μιας εβδομάδας ήρθε η ώρα να γράψω για την συνάντηση που έγινε την προηγούμενη Κυριακή στην Θεσσαλονίκη.
Ο χώρος που βρεθήκαμε, μας παραχωρήθηκε απο τον Costa Costa και τον ευχαριστώ για αυτό. Δεν ήταν μόνο ο χώρος αλλά και η δουλειά που έριξε για να τον διαμορφώσει σαν μια αίθουσα συνεδριάσεων.
Να πω την αλήθεια, πριν συναντηθούμε είχα ένα άγχος για την προσέλευση των ατόμων. Οι πολλές αρνητικές απαντήσεις στις προσκλήσεις μου, με είχαν αποθαρρύνει λίγο. Η απόσταση στάθηκε αρνητικός παράγοντας για την προσέλευση πολλών φίλων.
Ευτυχώς όμως την Κυριακή καταφέραμε και συναντηθήκαμε 11 άτομα οι 10 εκ των οποίων ήμασταν..παθόντες.
Το κλίμα ήταν ευχαριστο απο την αρχή και παρέμεινε έτσι ως το τέλος.
Για όλους μας ήταν η πρώτη φορά που βρισκόμασταν με τόσους συμπάσχοντες και αποδείχθηκε ότι είχαμε να πούμε πολλά.
Οι συζητήσεις την αρχή είχαν ως θέμα την καθημερινότητα του καθενός και την κατάσταση στην οποία βρίσκονται τα μάτια μας.
Στο τραπέζι έπεσε και μια ιδέα δημιουργίας ενός συλλόγου ατόμων με κερατόκωνο. Η συζήτηση για αυτό το θέμα είχε να κάνει ως προς τον λόγο ύπαρξης ενός τέτοιου συλλόγου. Η ψυχολογική υποστήριξη νέων ασθενών, η παρακολούθηση κάποιων συνεδρίων και αργότερα η διεκδίκηση κάποιων δικαιωμάτων σε διάφορους τομείς, είναι κάποιες απο τις ενέργειες που θα κάνει ο σύλλογος εφόσον δημιουργηθεί.
Να αναφέρω ότι έχουμε κατοχυρώσει το domain name http://www.keratokonos.gr/ . Αρχικά θα γίνεται αυτόματη μεταφορά του blog σε αυτή την διεύθυνση και μελλοντικά θα δημιουργηθεί μια κανονική ιστοσελίδα αφιερωμένη στον κερατόκωνο.
Σε αυτό το blog πλέον θα μπορεί να αρθρογραφεί και ο Costa Costa. Η βοήθεια του και το ενδιαφέρον του για την δημιουργία μιας καλύτερης ηλεκτρονικής ενημέρωσης των παθόντων είναι σημαντική.
Η συνάτηση έκλεισε με την υπόσχεση να ξαναβρεθούμε προς τα τέλη του Φεβρουαρίου. Ελπίζω τότε να είμαστε περισσότεροι.
Μεχρι τότε θα τα λέμε μέσα απο το blog , αλλά και απο το group του facebook
ΥΓ: Θα ήθελα να μου γράψετε την άποψή σας για την δημιουργία του συλλόγου , όσοι απο εσάς δεν παρευρεθήκατε στην συνάντηση. Θα ήταν ενδιαφέρον να διαβάζαμε και τις απόψεις σας!
Κυριακή 21 Δεκεμβρίου 2008
Σάββατο 6 Δεκεμβρίου 2008
Συνάντηση!
ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ 14 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ ΘΑ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΣΟΥΜΕ ΜΙΑ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΣΤΗΝ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ.
ΟΠΟΙΟΣ ΦΙΛΟΣ/Η ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΤΑΙ ΝΑ ΣΥΜΜΕΤΑΣΧΕΙ ΑΣ ΜΟΥ ΣΤΕΙΛΕΙ ΕΝΑ MAIL ΓΡΑΦΟΝΤΑΣ ΜΟΥ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ, ΓΙΑ ΝΑ ΣΤΕΙΛΩ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΩΡΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΤΟΠΟ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗΣ.
ΤΟ MAIL ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ serseris@gmail.com
ΣΕ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ..ΜΑΖΩΞΗ ΘΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΟΝΟ ΑΤΟΜΑ ΠΟΥ ΕΧΟΥΜΕ ΚΕΡΑΤΟΚΩΝΟ ΚΑΙ ΣΚΟΠΟΣ ΤΗΣ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΣΥΖΗΤΗΣΟΥΜΕ ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΜΑΣ ΑΠΑΣΧΟΛΟΥΝ ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΑ ΝΑ ΓΝΩΡΙΣΤΟΥΜΕ!
ΦΙΛΙΚΑ
ΚΩΣΤΑΣ
Η Εξέλιξη Της Επέμβασης Που Έκανε Ο Δημήτρης.
Ο Δημήτρης μας ενημερώνει για την εξέλιξη που έχει το μάτι του, μετά την επέμβαση που έκανε τον Μάιο και τον ευχαριστώ πολύ για αυτό.
Εδώ θα διαβάσετε το πρώτο mail του
Τρεις μήνες μετά έστειλε το δεύτερο mail.
Και σήμερα δημοσιεύω το 3ο...
Προχθές επισκέφθηκα και πάλι τον οφθαλμίατρο μου στην Θεσσαλονίκη έξι μήνες μετά την επέμβαση CCL που είχα κάνει στο δεξί μου μάτι.
Τα νέα ήταν κάτι παραπάνω απο καλά.
Κατα πρώτον η κατάσταση στο αριστερό μου μάτι παραμένει αμετάβλητη τους τελευταίους έξι μήνες χωρίς να παρουσιάσει απολύτως καμία επιδείνωση.
Στο δεξί μου μάτι η κατάσταση βελτιώθηκε και ο κώνος υποχώρησε ακόμα περισσότερο.
Όπως μου εξήγησε ο γιατρός εάν υποχωρήσει ακόμα λίγο προς το κέντρο της όρασης τότε η διαφορά στην όραση θα είναι τεράστια.
Κάνοντας ακόμα μια μέτρηση έβγαλα 5-6/10 στο δεξί με τα γυαλιά μυωπίας-αστιγματισμού που έχω τώρα και έφτασα πολύ εύκολα τα 7/10 στο αριστερό. Με απλά λόγια μου είπε πως δεν είναι απαραίτητο να μπώ στην διαδικασία να εφαρμόσουμε κάποιο φακό επαφής αφού με τα γυαλιά η όραση μου είνα σχετικά καλή.
Και το κυριότερο που μου τόνισε πως εάν κάνω κάποια προσπάθεια να εφαρμόσω στο δεξί μου μάτι κάποιο φακό επαφής πολύ πιθανόν να αχρηστευτεί ο φακός μετα απο την πάροδο κάποιων μηνών επειδή η καμπυλότητα θα αλλάζει προς το φυσιολογικό(!!).
Όπως έχω πεί και στο παρελθόν ιδιαίτερα προβλήματα δεν αντιμετωπίζω απλώς παρα μόνο στην νυχτερινή οδήγηση που χρειάζεται λίγη παραπάνω αυτοσυγκέντρωση.
Απο ότι μέχρι στιγμής δείχνουν τα πράγματα μάλλον "πέρασα ξυστά".
Εύχομαι ότι καλύτερο,και να περνάς πάντα καλά.
Θα έχεις νέα μου σύντομα.
Δημήτρης
Εδώ θα διαβάσετε το πρώτο mail του
Τρεις μήνες μετά έστειλε το δεύτερο mail.
Και σήμερα δημοσιεύω το 3ο...
Προχθές επισκέφθηκα και πάλι τον οφθαλμίατρο μου στην Θεσσαλονίκη έξι μήνες μετά την επέμβαση CCL που είχα κάνει στο δεξί μου μάτι.
Τα νέα ήταν κάτι παραπάνω απο καλά.
Κατα πρώτον η κατάσταση στο αριστερό μου μάτι παραμένει αμετάβλητη τους τελευταίους έξι μήνες χωρίς να παρουσιάσει απολύτως καμία επιδείνωση.
Στο δεξί μου μάτι η κατάσταση βελτιώθηκε και ο κώνος υποχώρησε ακόμα περισσότερο.
Όπως μου εξήγησε ο γιατρός εάν υποχωρήσει ακόμα λίγο προς το κέντρο της όρασης τότε η διαφορά στην όραση θα είναι τεράστια.
Κάνοντας ακόμα μια μέτρηση έβγαλα 5-6/10 στο δεξί με τα γυαλιά μυωπίας-αστιγματισμού που έχω τώρα και έφτασα πολύ εύκολα τα 7/10 στο αριστερό. Με απλά λόγια μου είπε πως δεν είναι απαραίτητο να μπώ στην διαδικασία να εφαρμόσουμε κάποιο φακό επαφής αφού με τα γυαλιά η όραση μου είνα σχετικά καλή.
Και το κυριότερο που μου τόνισε πως εάν κάνω κάποια προσπάθεια να εφαρμόσω στο δεξί μου μάτι κάποιο φακό επαφής πολύ πιθανόν να αχρηστευτεί ο φακός μετα απο την πάροδο κάποιων μηνών επειδή η καμπυλότητα θα αλλάζει προς το φυσιολογικό(!!).
Όπως έχω πεί και στο παρελθόν ιδιαίτερα προβλήματα δεν αντιμετωπίζω απλώς παρα μόνο στην νυχτερινή οδήγηση που χρειάζεται λίγη παραπάνω αυτοσυγκέντρωση.
Απο ότι μέχρι στιγμής δείχνουν τα πράγματα μάλλον "πέρασα ξυστά".
Εύχομαι ότι καλύτερο,και να περνάς πάντα καλά.
Θα έχεις νέα μου σύντομα.
Δημήτρης
Πέμπτη 4 Δεκεμβρίου 2008
Η Ιστορία του Γιάννη..
Σας παραθέτω την ιστορία του Γιάννη.
Ανακάλυψα ότι πάσχω από κερατόκωνο το 1994 σε ηλικία 30 ετών. Και πιο πριν βέβαια δεν πετύχαινα καλή όραση με μαλακούς ή γυαλιά αλλά οι οφθαλμίατροι της επαρχίας προφανώς δεν είχαν ξαναδεί κερατόκωνο...
Από το 1995 φόρεσα ημίσκληρους και παρότι έκανα καιρό να τους συνηθίσω, έμεινα ευχαριστημένος αφού η οπτική ικανότητα και με τα 2 μάτια έφτασε 9/10.
Το κακό είναι ότι πάντα το αριστερό μάτι που είχε πολύ έντονο πρόβλημα με ενοχλούσε. Αισθανόμουν τον ημίσκληρο σαν τσιμπηματάκι (σίγουρα καταλαβαίνετε τι εννοώ).
Επίσης, παρότι λένε ότι μετα τα 30 δύσκολα χειροτερεύει η κατάσταση, ο αστιγματισμός συνεχώς αυξανόταν.
Το 2000 έμαθα ότι ο κ. ______ θεωρείται πολύ έμπειρος στον κερατόκωνο και τον επισκέφθηκα. Αυτός μου έκανε μια τοπογραφία κερατοειδούς (έχω την εκτύπωση) αλλά δεν νομίζω να μέτρησε το πάχος του κερατοειδούς. Μου είπε ότι επειδή η όρασή μου με τους ημίσκληρους είναι πολύ καλή (6/10 αριστερό και 9/10 δεξί) δεν συνιστά μεταμόσχευση. Συγκεκριμένα μου είπε ότι μεταμόσχευση θα κάνω όταν φτάσω να πονάω ή να μην βλέπω.
Για το αριστερό μάτι μου είπε ότι με ενοχλούσε διότι είχε γίνει ουλή εκεί που ο φακός τριβόταν στον κερατοειδή λόγω έντονου κώνου! Η μόνη λύση που βρέθηκε (αφού δοκιμάσαμε και μαλακούς κερατοκωνικούς με τους οποίους δεν έφτανα ούτε 3/10) ήταν το piggyback. Μαλακός μέσα και ο παλιός μου ημίσκληρος καπάκι.
Το σύστημα δούλευε καλά αλλά με την γνωστή δυσκολία των 2 φακών στο ίδιο μάτι...
Ετσι, το 2007 επισκέφθηκα στο Λονδίνο οφθαλμίατρο για να δοκιμάσω και τους Rose-K που στο κέντρο δεν θα εφάπτονταν στην ουλή που έχω.
Το αποτέλεσμα δεν μπορώ να πω ότι με ικανοποίησε. Με σκέτο τον rose-k η ενόχληση είναι μεγάλη. Σίγουρα τρίβεται στην ουλή.
Κατέληξα λοιπόν πάλι στο piggyback όπου τουλάχιστον δεν πόναγα.
Βέβαια, η φωτοφοβία με τρελλαίνει και η διαδικασία των διπλών φακών με κουράζει. Τωρα τελευταία μάλιστα άρχισε να με ενοχλεί αρκετά συχνά το αριστερό μάτι παρά την χρήση του μαλακού έσω. Tobradex, thilogel-gel, βιταμίνες και έχει ο Θεός...
Παρήγγειλα μέσω ιντερνετ μαλακούς με UV προστασία αλλά μάλλον πρέπει να με δει κάποιος καλός ειδικός στην Αθήνα για να μετρήσει πάχος κερατόκωνου και να προτείνει λύσεις.
Θα ήθελα αν μπορείτε να μου υποδείξετε κάποιο καλό γιατρό ή οπτομέτρη ή κέντρο που θα μπορούσα να απευθυνθώ τουλάχιστον για μέτρηση πάχους κερατοειδούς και εκτίμησης της κατάστασης μου.
Ευχαριστώ,
Γιάννης
Ανακάλυψα ότι πάσχω από κερατόκωνο το 1994 σε ηλικία 30 ετών. Και πιο πριν βέβαια δεν πετύχαινα καλή όραση με μαλακούς ή γυαλιά αλλά οι οφθαλμίατροι της επαρχίας προφανώς δεν είχαν ξαναδεί κερατόκωνο...
Από το 1995 φόρεσα ημίσκληρους και παρότι έκανα καιρό να τους συνηθίσω, έμεινα ευχαριστημένος αφού η οπτική ικανότητα και με τα 2 μάτια έφτασε 9/10.
Το κακό είναι ότι πάντα το αριστερό μάτι που είχε πολύ έντονο πρόβλημα με ενοχλούσε. Αισθανόμουν τον ημίσκληρο σαν τσιμπηματάκι (σίγουρα καταλαβαίνετε τι εννοώ).
Επίσης, παρότι λένε ότι μετα τα 30 δύσκολα χειροτερεύει η κατάσταση, ο αστιγματισμός συνεχώς αυξανόταν.
Το 2000 έμαθα ότι ο κ. ______ θεωρείται πολύ έμπειρος στον κερατόκωνο και τον επισκέφθηκα. Αυτός μου έκανε μια τοπογραφία κερατοειδούς (έχω την εκτύπωση) αλλά δεν νομίζω να μέτρησε το πάχος του κερατοειδούς. Μου είπε ότι επειδή η όρασή μου με τους ημίσκληρους είναι πολύ καλή (6/10 αριστερό και 9/10 δεξί) δεν συνιστά μεταμόσχευση. Συγκεκριμένα μου είπε ότι μεταμόσχευση θα κάνω όταν φτάσω να πονάω ή να μην βλέπω.
Για το αριστερό μάτι μου είπε ότι με ενοχλούσε διότι είχε γίνει ουλή εκεί που ο φακός τριβόταν στον κερατοειδή λόγω έντονου κώνου! Η μόνη λύση που βρέθηκε (αφού δοκιμάσαμε και μαλακούς κερατοκωνικούς με τους οποίους δεν έφτανα ούτε 3/10) ήταν το piggyback. Μαλακός μέσα και ο παλιός μου ημίσκληρος καπάκι.
Το σύστημα δούλευε καλά αλλά με την γνωστή δυσκολία των 2 φακών στο ίδιο μάτι...
Ετσι, το 2007 επισκέφθηκα στο Λονδίνο οφθαλμίατρο για να δοκιμάσω και τους Rose-K που στο κέντρο δεν θα εφάπτονταν στην ουλή που έχω.
Το αποτέλεσμα δεν μπορώ να πω ότι με ικανοποίησε. Με σκέτο τον rose-k η ενόχληση είναι μεγάλη. Σίγουρα τρίβεται στην ουλή.
Κατέληξα λοιπόν πάλι στο piggyback όπου τουλάχιστον δεν πόναγα.
Βέβαια, η φωτοφοβία με τρελλαίνει και η διαδικασία των διπλών φακών με κουράζει. Τωρα τελευταία μάλιστα άρχισε να με ενοχλεί αρκετά συχνά το αριστερό μάτι παρά την χρήση του μαλακού έσω. Tobradex, thilogel-gel, βιταμίνες και έχει ο Θεός...
Παρήγγειλα μέσω ιντερνετ μαλακούς με UV προστασία αλλά μάλλον πρέπει να με δει κάποιος καλός ειδικός στην Αθήνα για να μετρήσει πάχος κερατόκωνου και να προτείνει λύσεις.
Θα ήθελα αν μπορείτε να μου υποδείξετε κάποιο καλό γιατρό ή οπτομέτρη ή κέντρο που θα μπορούσα να απευθυνθώ τουλάχιστον για μέτρηση πάχους κερατοειδούς και εκτίμησης της κατάστασης μου.
Ευχαριστώ,
Γιάννης
Δευτέρα 20 Οκτωβρίου 2008
Ο Σταύρος Γράφει Για Την Καθημερινή Χρήση Των Φακών.
Γεια σας!
Φακούς έβαλα για τον κερατόκωνο πέρυσι τον Ιούνιο, και μπορώ να πω ότι είμαι πολύ ευτυχής, αφού έχω τουλάχιστον 9 δέκατα στο κάθε μάτι, εκτός από τις περιπτώσεις που αναφέρω παρακάτω.
Δεν ξέρω αν λέγονται σκληροί ή ημίσκληροι. Είναι αυτοί που είναι αρκετά πιο μικροί από τους μαλακούς, και μοιάζουν να είναι εντελώς άκαμπτοι, αν και για να πω την αλήθεια δεν δοκίμασα να τους κάμψω! Κόστισαν 200 ευρώ ο ένας, και δεν έχω ιδέα τι μάρκα είναι, αν υπάρχουν πολλές μάρκες κλπ. Υποθέτω πως ο κάθε οπτικός έχει έναν προμηθευτή, και δεν σου δίνει επιλογές, αλλά δεν ξέρω κάτι στα σίγουρα. Το ΙΚΑ κάλυψε 90κάτι ευρώ συνολικά, με συνταγή από γιατρό ΙΚΑ, με την προϋπόθεση όμως ότι το άθροισμα μυωπίας και αστιγματισμού στο κάθε μάτι να είναι πάνω από 6, ή κάτι τέτοιο, αλλιώς δεν δικαιολογεί φακούς επαφής.
Όταν είχα πάει για την πρώτη εφαρμογή, ο οπτικός μου είχε πει για τους φακούς με το μαλακό περίβλημα, και μου είχαν φανεί σαν πολύ καλή ιδέα, μέχρι να μου πει ότι κάνουν 400 ευρώ ο ένας...
Για υγρό χρησιμοποιώ το Boston, αυτό που δίνει ο οπτικός δηλαδή. Αν και το είχα σκοπό, δεν έχω δοκιμάσει κάτι άλλο, γιατί από τότε που έγινα πιο προσεκτικός στο καθάρισμα των φακών. τα προβλήματα μου μειώθηκαν. Το υγρό παίζει από 10 σε 12 ευρώ, ανάλογα με το αν θα μου κόψει απόδειξη...
Προβλήματα
Φωτοφοβία... Το ξέρουμε όλοι. Ακόμα και με γυαλιά για οξυγονοκόλληση, είναι δύσκολο να βγω στον ήλιο, ενώ η οδήγηση το βράδυ, με τα φώτα των άλλων αυτοκινήτων να με χτυπάνε στα μάτια, θέλει πολύ μεγάλη αυτοσυγκέντρωση. Επίσης με ενοχλούν πολύ οι μεγάλες αντιθέσεις στο φωτισμό. Για παράδειγμα, τηλεόραση σε σκοτεινό δωμάτιο, ή τα φώτα των απέναντι αυτοκινήτων σε σκοτεινούς δρόμους. Το σινεμά δε, είναι μεγάλο ρίσκο...
Κούραση. μετά από 8-10 ώρες, ειδικά όταν είμαι στη δουλειά όπου είμαι συνεχώς στον υπολογιστή, καταλαβαίνω ότι ο φακός στο δεξί μάτι δεν πατάει πολύ καλά, και η όραση μου θολώνει κάπως. Η κατάσταση βελτιώνεται με αυτές τις refresh, αλλά όχι εντελώς. Το σ/κ αποφεύγω να φοράω τους φακούς, για να ξεκουράζω τα μάτια μου, και νομίζω ότι βοηθάει αρκετά.
Δυστυχώς, όταν το μάτι ερεθιστεί, τότε η μόνη λύση για να έρθει στα ίσα του είναι να μην βάλω φακούς για 1-2 μέρες, πράγμα αδύνατο αν πρέπει να δουλέψω, με αποτέλεσμα αρκετές φορές να δουλεύω και να τρέχει το δάκρυ κορόμηλο...
Ελπίζω τώρα που χειμωνιάζει και θα έχει λιγότερο ήλιο, τα μάτια μου να ερεθίζονται λιγότερο, και να μην είμαι σαν το δράκουλα κάθε μέρα!
Σταύρος
Φακούς έβαλα για τον κερατόκωνο πέρυσι τον Ιούνιο, και μπορώ να πω ότι είμαι πολύ ευτυχής, αφού έχω τουλάχιστον 9 δέκατα στο κάθε μάτι, εκτός από τις περιπτώσεις που αναφέρω παρακάτω.
Δεν ξέρω αν λέγονται σκληροί ή ημίσκληροι. Είναι αυτοί που είναι αρκετά πιο μικροί από τους μαλακούς, και μοιάζουν να είναι εντελώς άκαμπτοι, αν και για να πω την αλήθεια δεν δοκίμασα να τους κάμψω! Κόστισαν 200 ευρώ ο ένας, και δεν έχω ιδέα τι μάρκα είναι, αν υπάρχουν πολλές μάρκες κλπ. Υποθέτω πως ο κάθε οπτικός έχει έναν προμηθευτή, και δεν σου δίνει επιλογές, αλλά δεν ξέρω κάτι στα σίγουρα. Το ΙΚΑ κάλυψε 90κάτι ευρώ συνολικά, με συνταγή από γιατρό ΙΚΑ, με την προϋπόθεση όμως ότι το άθροισμα μυωπίας και αστιγματισμού στο κάθε μάτι να είναι πάνω από 6, ή κάτι τέτοιο, αλλιώς δεν δικαιολογεί φακούς επαφής.
Όταν είχα πάει για την πρώτη εφαρμογή, ο οπτικός μου είχε πει για τους φακούς με το μαλακό περίβλημα, και μου είχαν φανεί σαν πολύ καλή ιδέα, μέχρι να μου πει ότι κάνουν 400 ευρώ ο ένας...
Για υγρό χρησιμοποιώ το Boston, αυτό που δίνει ο οπτικός δηλαδή. Αν και το είχα σκοπό, δεν έχω δοκιμάσει κάτι άλλο, γιατί από τότε που έγινα πιο προσεκτικός στο καθάρισμα των φακών. τα προβλήματα μου μειώθηκαν. Το υγρό παίζει από 10 σε 12 ευρώ, ανάλογα με το αν θα μου κόψει απόδειξη...
Προβλήματα
Φωτοφοβία... Το ξέρουμε όλοι. Ακόμα και με γυαλιά για οξυγονοκόλληση, είναι δύσκολο να βγω στον ήλιο, ενώ η οδήγηση το βράδυ, με τα φώτα των άλλων αυτοκινήτων να με χτυπάνε στα μάτια, θέλει πολύ μεγάλη αυτοσυγκέντρωση. Επίσης με ενοχλούν πολύ οι μεγάλες αντιθέσεις στο φωτισμό. Για παράδειγμα, τηλεόραση σε σκοτεινό δωμάτιο, ή τα φώτα των απέναντι αυτοκινήτων σε σκοτεινούς δρόμους. Το σινεμά δε, είναι μεγάλο ρίσκο...
Κούραση. μετά από 8-10 ώρες, ειδικά όταν είμαι στη δουλειά όπου είμαι συνεχώς στον υπολογιστή, καταλαβαίνω ότι ο φακός στο δεξί μάτι δεν πατάει πολύ καλά, και η όραση μου θολώνει κάπως. Η κατάσταση βελτιώνεται με αυτές τις refresh, αλλά όχι εντελώς. Το σ/κ αποφεύγω να φοράω τους φακούς, για να ξεκουράζω τα μάτια μου, και νομίζω ότι βοηθάει αρκετά.
Δυστυχώς, όταν το μάτι ερεθιστεί, τότε η μόνη λύση για να έρθει στα ίσα του είναι να μην βάλω φακούς για 1-2 μέρες, πράγμα αδύνατο αν πρέπει να δουλέψω, με αποτέλεσμα αρκετές φορές να δουλεύω και να τρέχει το δάκρυ κορόμηλο...
Ελπίζω τώρα που χειμωνιάζει και θα έχει λιγότερο ήλιο, τα μάτια μου να ερεθίζονται λιγότερο, και να μην είμαι σαν το δράκουλα κάθε μέρα!
Σταύρος
Σάββατο 20 Σεπτεμβρίου 2008
Η Εξέλιξη Της Επέμβασης Που Έκανε Ο Δημήτρης.
Ο Δημήτρης μέσα στον Μάιο έκανε επέμβαση crosslinking. Τρεις μήνες μετά μας ενημερώνει για την εξέλιξη.
Καλησπέρα σε όλους,
τον Μά'ι'ο του 2008 υποβλήθηκα σε επέμβαση
CCL σε ιδιωτικό οφθαλμιατρίο της
Θεσσαλονίκης.
Πέρασαν σχεδόν τρείς μήνες απο την επέμβαση και
συγκεκριμένα στις 20/7/2008 επισκέφθηκα τον γιατρο μου στην
Θεσσαλονίκη και πάλι.
Να μπώ κατευθείαν στο "ψητό" με πολύ απλά λογια ο γιατρός μου είπε πως
η επέμβαση ήταν επιτυχής και σε σύγκριση με την πρώτη μου
κερατοτοπογραφία τα αποτελέσματα ήταν ενθαρρυντικά και πως η κατάσταση
του ματιού μου βελτιώθηκε αισθητά (δεξί μάτι) και πως βρισκόμαστε σε
πολύ καλό δρόμο (μου είπε και κάποια νούμερα αλλά δέν πολυκατάλαβα τι
εννοούσε) τα οποία έδειχναν την βελτίωση της κατάστασης.Όπως με
ενημέρωσε σύμφωνα με νέες έρευνες η κατάσταση του ματιού βελτιώνεται
ακόμα εώς και έξι μήνες μετά την επέμβαση και θα ήταν καλύτερα να κάνω
λίγο υπομονή ακόμα για να γίνει μία όσο γίνεται καλύτερη εφαρμογή
φακού επαφής μετά την πάροδο έξι μηνών απο την επέμβαση.Έτσι έκλεισα
λοιπόν ραντεβού στις 10/11/2008 για νέα εξέταση και επίσης να εξετασω
και το αριστερο μου μάτι και αναλόγως να πράξω.
Απο την πλευρά μου τώρα να πώ πως δέν κατάλαβα κάποια ιδιαίτερη
διαφορα στην όραση μου (πρακτικά τουλάχιστον) μετά την επέμβαση
(δηλαδή δεν μπορώ να πώ οτι βλέπω καλύτερα).
Από ότι μου έιπε ο γιατρός υπάρχουν κάτι φακοί επαφής που είναι
σκληροί στο κέντρο με μαλακό περίβλημα και πρσφέρουν πολύ καλή οπτική
οξύτητα και εφαρμόζονται σχετικά εύκολα.
Την κατάσταση την παλεύω ακόμα με γυαλιά μυωπίας αστγματισμού (συσταγή
Απρίλιος 2007)
Την ημέρα δεν μπορώ να πω οτι υπάρχει ιδιαίτερο πρόβλημα αλλά το βράδυ
δυσκολεύομαι στην οδήγηση στα πολλά και έντονα φώτα.
Αυτά απο εμένα,θα έχετε νέα μου σύντομα.
Καλησπέρα σε όλους,
τον Μά'ι'ο του 2008 υποβλήθηκα σε επέμβαση
CCL σε ιδιωτικό οφθαλμιατρίο της
Θεσσαλονίκης.
Πέρασαν σχεδόν τρείς μήνες απο την επέμβαση και
συγκεκριμένα στις 20/7/2008 επισκέφθηκα τον γιατρο μου στην
Θεσσαλονίκη και πάλι.
Να μπώ κατευθείαν στο "ψητό" με πολύ απλά λογια ο γιατρός μου είπε πως
η επέμβαση ήταν επιτυχής και σε σύγκριση με την πρώτη μου
κερατοτοπογραφία τα αποτελέσματα ήταν ενθαρρυντικά και πως η κατάσταση
του ματιού μου βελτιώθηκε αισθητά (δεξί μάτι) και πως βρισκόμαστε σε
πολύ καλό δρόμο (μου είπε και κάποια νούμερα αλλά δέν πολυκατάλαβα τι
εννοούσε) τα οποία έδειχναν την βελτίωση της κατάστασης.Όπως με
ενημέρωσε σύμφωνα με νέες έρευνες η κατάσταση του ματιού βελτιώνεται
ακόμα εώς και έξι μήνες μετά την επέμβαση και θα ήταν καλύτερα να κάνω
λίγο υπομονή ακόμα για να γίνει μία όσο γίνεται καλύτερη εφαρμογή
φακού επαφής μετά την πάροδο έξι μηνών απο την επέμβαση.Έτσι έκλεισα
λοιπόν ραντεβού στις 10/11/2008 για νέα εξέταση και επίσης να εξετασω
και το αριστερο μου μάτι και αναλόγως να πράξω.
Απο την πλευρά μου τώρα να πώ πως δέν κατάλαβα κάποια ιδιαίτερη
διαφορα στην όραση μου (πρακτικά τουλάχιστον) μετά την επέμβαση
(δηλαδή δεν μπορώ να πώ οτι βλέπω καλύτερα).
Από ότι μου έιπε ο γιατρός υπάρχουν κάτι φακοί επαφής που είναι
σκληροί στο κέντρο με μαλακό περίβλημα και πρσφέρουν πολύ καλή οπτική
οξύτητα και εφαρμόζονται σχετικά εύκολα.
Την κατάσταση την παλεύω ακόμα με γυαλιά μυωπίας αστγματισμού (συσταγή
Απρίλιος 2007)
Την ημέρα δεν μπορώ να πω οτι υπάρχει ιδιαίτερο πρόβλημα αλλά το βράδυ
δυσκολεύομαι στην οδήγηση στα πολλά και έντονα φώτα.
Αυτά απο εμένα,θα έχετε νέα μου σύντομα.
Σάββατο 6 Σεπτεμβρίου 2008
Ο Μάνος Έκανε Επάμβαση C3-R Στα Δυο Μάτια Και Περιγράφει..
Καλησπέρα παιδιά
Με λένε Μάνο και στο mail μου που είχε αναρτήσει ο Κώστας την 4η Ιουλιου είχα υποσχεθεί ότι θα ενημερώνω για την καταστασή μου.
Μετά από το πολύ μεγάλο σοκ όπου ένιωσα το κόσμο να χάνεται κάτω από τα πόδια μου όταν εμαθα για το κερατόκωνο,ξεκίνησε ο γολγοθάς των επισκέψεων σε ειδικούς στον κερατοειδή. Η κατασταση δεν ήταν η καλύτερη αλλα δεν ήταν και τόσο τραγική όσο μου είχαν περιγράψει στην αρχή.Όλοι συμφώνησαν ότι το πλεον ενδεδειγμένο λόγω του πάχους του κερατοειδή (περιπου 460 μικρά και στα δύο μάτια στο κέντρο) καθώς και η ηλικία μου (32) ήταν να κάνω την C3-R επέεμβαση. Αφού έψαξα μέσω της pubmed.com σε peer-review άρθρα (δηλαδή σε πολύ αξιόπιστα περιοδικά) για να μάθω για την επέμβαση και για να διασταυρωσω ότι ό,τι μου είχαν πει ανταποκρινόταν στην πραγματικότητα αποφάσισα να τη κάνω. Έκανα το καλό μάτι στις 25/7 και το άλλο στις 5/9. Τη διαδικασία δεν τη περιγράφω αφού το έχουν κάνει άλλοι πιο πριν πολύ παραστατικά. Αυτο που θέλω να τονισω είναι ότι δεν είναι κάτι το ιδιαίτερο από πλευράς ταλαιπωρίας ούτε κατά τη διάρκεια και για μένα ούτε μετεγχειρητικά. Το ένα μάτι 40 ημέρες μετά το χειρουργείο έχει μια μικρή θολούρα αλλά θα φύγει και αυτή όπως μου είπε ο γιατρός βοηθωντας το μάτι με τεχνητά δάκρυα.Τα αποτελέσματα δεν μπορούμε να τα ξέρουμε ακόμη και όπως μου είπαν θα μπορουμε να μιλήσουμε με σιγουριά μετά από μια πενταετία.Στη πλειψηφία των περιπτώσεων υπάρχει βελτίωση μέχρι και δύο βαθμούς αστιγματισμό ακόμα και 3 χρόνια μετά!
Κλείνωντας αυτό το mail θα ήθελα να ευχαριστήσω δημόσια το Κώστα διότι το ιστολόγιο αυτό είναι οδηγός, και παρηγορία για πάρα πολύ κόσμο. Υπόσχομαι να τα ξαναπούμε σύντομα.
Με λένε Μάνο και στο mail μου που είχε αναρτήσει ο Κώστας την 4η Ιουλιου είχα υποσχεθεί ότι θα ενημερώνω για την καταστασή μου.
Μετά από το πολύ μεγάλο σοκ όπου ένιωσα το κόσμο να χάνεται κάτω από τα πόδια μου όταν εμαθα για το κερατόκωνο,ξεκίνησε ο γολγοθάς των επισκέψεων σε ειδικούς στον κερατοειδή. Η κατασταση δεν ήταν η καλύτερη αλλα δεν ήταν και τόσο τραγική όσο μου είχαν περιγράψει στην αρχή.Όλοι συμφώνησαν ότι το πλεον ενδεδειγμένο λόγω του πάχους του κερατοειδή (περιπου 460 μικρά και στα δύο μάτια στο κέντρο) καθώς και η ηλικία μου (32) ήταν να κάνω την C3-R επέεμβαση. Αφού έψαξα μέσω της pubmed.com σε peer-review άρθρα (δηλαδή σε πολύ αξιόπιστα περιοδικά) για να μάθω για την επέμβαση και για να διασταυρωσω ότι ό,τι μου είχαν πει ανταποκρινόταν στην πραγματικότητα αποφάσισα να τη κάνω. Έκανα το καλό μάτι στις 25/7 και το άλλο στις 5/9. Τη διαδικασία δεν τη περιγράφω αφού το έχουν κάνει άλλοι πιο πριν πολύ παραστατικά. Αυτο που θέλω να τονισω είναι ότι δεν είναι κάτι το ιδιαίτερο από πλευράς ταλαιπωρίας ούτε κατά τη διάρκεια και για μένα ούτε μετεγχειρητικά. Το ένα μάτι 40 ημέρες μετά το χειρουργείο έχει μια μικρή θολούρα αλλά θα φύγει και αυτή όπως μου είπε ο γιατρός βοηθωντας το μάτι με τεχνητά δάκρυα.Τα αποτελέσματα δεν μπορούμε να τα ξέρουμε ακόμη και όπως μου είπαν θα μπορουμε να μιλήσουμε με σιγουριά μετά από μια πενταετία.Στη πλειψηφία των περιπτώσεων υπάρχει βελτίωση μέχρι και δύο βαθμούς αστιγματισμό ακόμα και 3 χρόνια μετά!
Κλείνωντας αυτό το mail θα ήθελα να ευχαριστήσω δημόσια το Κώστα διότι το ιστολόγιο αυτό είναι οδηγός, και παρηγορία για πάρα πολύ κόσμο. Υπόσχομαι να τα ξαναπούμε σύντομα.
Τετάρτη 3 Σεπτεμβρίου 2008
Πρόταση.
Ο Greek πρότεινε σε ένα σχόλιο, να συγκεντρώσουμε τις εμπειρίες που έχουμε απο την χρήση των διαφόρων φακών επαφής που φοράμε κατα καιρούς και να τις παρουσιάσουμε σε ένα ομαδικό post.
Αν συμφωνείτε με την ιδέα, περιμένω τις εμπειρίες σας όσον αφορά τους τύπους των φακών που έχετε φορέσει κατα καιρούς ,τα προβλήματα εφαρμογής που αντιμετωπίσατε, όπως και να μας πείτε τι είδους φακός είναι αυτός που σας βόλεψε. Το κόστος απόκτησης θα ήταν μια καλή πληροφορία, όπως και το ποσό που κάλυψε η ασφάλεια.
Περιμένω mail σας στο serseris@gmail.com
Αν συμφωνείτε με την ιδέα, περιμένω τις εμπειρίες σας όσον αφορά τους τύπους των φακών που έχετε φορέσει κατα καιρούς ,τα προβλήματα εφαρμογής που αντιμετωπίσατε, όπως και να μας πείτε τι είδους φακός είναι αυτός που σας βόλεψε. Το κόστος απόκτησης θα ήταν μια καλή πληροφορία, όπως και το ποσό που κάλυψε η ασφάλεια.
Περιμένω mail σας στο serseris@gmail.com
Group Στο Facebook
Ο φίλος gatoulis το πρότεινε και ιδού!
Άνοιξα κι ένα γρουπ στο Facebook για όσους θέλουν να γνωριστούμε και απο εκεί.
Την σελίδα θα την βρείτε εδώ.
Η δημιουργία της εν λόγω σελίδας δεν ακυρώνει σε καμμιά περίπτωση την ύπαρξη του blog και της πολύ καλής παρέας που έχουμε δημιουργήσει.
Αν γουστάρετε σας περιμένω και στο group του Facebook. Αν πάλι η ιδέα σας φαίνεται χαζή, ας είμαι το μοναδικό member του group :)
Καλή καρδιά.
Τα λέμε
Κώστας
Άνοιξα κι ένα γρουπ στο Facebook για όσους θέλουν να γνωριστούμε και απο εκεί.
Την σελίδα θα την βρείτε εδώ.
Η δημιουργία της εν λόγω σελίδας δεν ακυρώνει σε καμμιά περίπτωση την ύπαρξη του blog και της πολύ καλής παρέας που έχουμε δημιουργήσει.
Αν γουστάρετε σας περιμένω και στο group του Facebook. Αν πάλι η ιδέα σας φαίνεται χαζή, ας είμαι το μοναδικό member του group :)
Καλή καρδιά.
Τα λέμε
Κώστας
Κυριακή 31 Αυγούστου 2008
Πως...Ζεις Μετά Την Εγχείρηση
Ο Ηλίας έγραψε ένα πολύ ενδιαφέρον σχόλιο στην προηγούμενη ανάρτηση σχετικά με την μετεγχειρητική πορεία μιας μεταμόσχευσης.
Για να μην χαθεί το κείμενο μέσα στα σχόλια, σας το παρουσιάζω ως νέο post.
Ιδού λοιπόν:
...Στην δική μας λοιπόν περίπτωση που δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική η κατάσταση μετά την μεταμόσχευση έχει ως εξής (τουλάχιστον όσον αφορά τις προσωπικές μου εμπειρίες).
Στην αρχή μαθαίνει ο οργανισμός να βλέπει καλά έστω και με ένα μάτι καθώς η όραση από το εγχειρησμένο μάτι είναι σημαντικά μειωμένη. Ενδεικτικά θα σου πω πως η μέτρηση της όρασης τις πρώτες μετεγχειρητικές ημέρες γίνεται με μέτρηση δακτύλων σε απόσταση ενός μέτρου.
Στη συνέχεια, με την πάροδο των πρώτων μηνών, η όραση βελτιώνεται πάρα πολύ αργά σε σημείο που δεν γίνεται εύκολα αντιληπτή, η βελτίωση αυτή, ούτε από εσένα τον ίδιο. Συγκεκριμένα συνειδητοποιείς πως βλέπεις καλύτερα σήμερα από ότι ένα μήνα πριν. Δεν είναι δηλαδή αντιληπτή η βελτίωση μέρα με την μέρα.
Αφού συμπληρώσεις σχεδόν ένα χρόνο από την επέμβαση (ο χρόνος εξαρτάται από την πορεία του κάθε ασθενούς) αρχίζει η αφαίρεση ραμμάτων με τέτοια σειρά, κατά την κρίση του γιατρού, ώστε να ελαττωθεί όσο γίνεται ο αστιγματισμός που δημιουργήθηκε εξαιτίας των ραμμάτων. Η αφαίρεση συνεχίζεται σταδιακά μέχρι να αφαιρεθούν όλα τα ράμματα οπότε και σταθεροποιείται η όραση του ματιού.
Όσον αφορά τους πόνους από την επέμβαση, οι πρώτες 2 μέρες ήταν αρκετά δύσκολες για εμένα, από εκεί και έπειτα είχα αρκετές μικροενοχλήσεις οι οποίες αραίωσαν με τον καιρό μέχρι σήμερα που κατά τη μεγαλύτερη διάρκεια της ημέρας ξεχνώ ότι έχω κάνει μεταμόσχευση. Οι ενοχλήσεις αυτές είναι στην αρχή πόνος και φωτοφοβία. Συγκεκριμένα δεν μπορούσα να ανεχτώ τις πρώτες μέρες ούτε τη λάμψη του Ήλιου πίσω από τις χοντρές κουρτίνες του νοσοκομείου παρά περίμενα να νυχτώσει για να αρχίσω να κυκλοφορώ αποφεύγοντας και πάλι τα έντονα φωτισμένα σημεία του νοσοκομείου. Στη συνέχεια παρέμεινε ένας ελαφρότερος και εύκολα ανεκτός πόνος σε κάποιες στιγμές τις ημέρας και κάποιες φορές η αίσθηση σκουπιδιού κυρίως λόγω των ραμμάτων.
Σήμερα έχει απομείνει μόνο μία αίσθηση ξηρότητας κυρίως μετά το πρωινό ξύπνημα και σε χώρους με έντονο κλιματισμό. Καθ'όλη την μετεγχειρητική περίοδο μεγάλη ανακούφιση προσφέρει η συστηματική χρήση (σε μένα ανά μία ώρα) τεχνητών δακρύων (refresh). Το βράδυ επειδή δεν είναι δυνατή η χρήση τεχνητών δακρύων ενώ κοιμάσαι ενσταλλάζεις gel πριν ξαπλώσεις ώστε να ενυδατώνεται το μόσχευμα κατα τη διάρκεια του ύπνου.
Ακόμη θέλω να προσθέσω πως το μάτι μετά την επέμβαση θα είναι πολύ κόκκινο γεγονός που θα υποχωρήσει μέσα σε περίπου έναν μήνα. Επιπρόσθετα, πέρα από τα τεχνητά δάκρυα, θα σου δώθούν επιπλέον σταγόνες που θα χρησιμοποιείς αρχικά αρκετές φορές την ημέρα (εγώ 6 φορές) και σιγά σιγά θα ελαττώνεις (σήμερα εγώ μέρα παρα μέρα). Οι σταγόνες αυτές είναι κορτιζονούχες (π.χ. Tobradex, FML κλπ.) ώστε να εμποδίζεται πιθανή απόρριψη μοσχεύματος. Ωστόσο αυτές είναι δυνατόν να έχουν κάποιες παρενέργειες όπως η αύξηση της ενδοφθάλμιας πίεσης (όπως συνέβει σε μένα) οπότε σου δίνονται επιπλέον σταγόνες (π.χ. Temserin, Cosopt, Alphagan κλπ.) προκειμένου να την ρυθμίζεις (την πίεση) σε επιτρεπτά επίπεδα (περίπου 14).
Όμως, σε αντίφαση με όλα τα παραπάνω, και αφού κυλήσει ο χρόνος μετά την επέμβαση, η ζωή σου επανέρχεται στα φυσιολογικά της επίπεδα. Κανείς τριγύρω δεν αντιλαμβάνεται ότι έχεις κάνει μια τόσο σοβαρή επέμβαση και μπορείς πλέον να συμμετέχεις σε πολλές δραστηριότητες χωρίς να διαφέρεις σε τίποτα από τους άλλους.
Συγκεκριμένα, στον ένα μήνα μετά τη επέμβαση μπορείς να οδηγείς κανονικά, να βγαίνεις έξω και να συναναστρέφεσαι με τον κόσμο και τους φίλους σου όπως πρώτα. Η μόνη διαφορά είναι πως στην αρχή δεν πρέπει να σκύβεις και να σηκώνεις βάρη ενώ αργότερα αποφεύγεις οποιαδήποτε δραστηριότητα μπορεί να θέσει το μάτι σου σε κίνδυνο χωρίς όμως να στερείσαι τις χαρές της ζωής, όπως ο υπόλοιπος κόσμος.
Φυσικά όπου πας, μεταφέρεις μαζί σου τις σταγόνες σου τις οποίες θα μάθεις να ενσταλλάζεις σε χρόνο dt χωρίς να γίνεσαι εύκολα αντιληπτός από τους άλλους. Όχι ότι αν σε αντιληφθούν θα είναι πρόβλημα απλά θα εξοικειωθείς τόσο πολύ με τη χρήση τους που θα το κάνεις, τις περισσότερες φορές, εντελώς μηχανικά και πάρα πολύ γρήγορα. Εκτός αυτού, αν το μάτι σου μετά την επέμβαση φτάσει στο σημείο να βλέπει καλά (με τη βοήθεια φακού-γυαλιών ή μη) τότε πλέον θα έχεις πετύχει πραγματικά το επιθυμητό αποτέλεσμα καθώς θα βλέπεις πολύ καλά και με τα 2 μάτια...
Για να μην χαθεί το κείμενο μέσα στα σχόλια, σας το παρουσιάζω ως νέο post.
Ιδού λοιπόν:
...Στην δική μας λοιπόν περίπτωση που δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική η κατάσταση μετά την μεταμόσχευση έχει ως εξής (τουλάχιστον όσον αφορά τις προσωπικές μου εμπειρίες).
Στην αρχή μαθαίνει ο οργανισμός να βλέπει καλά έστω και με ένα μάτι καθώς η όραση από το εγχειρησμένο μάτι είναι σημαντικά μειωμένη. Ενδεικτικά θα σου πω πως η μέτρηση της όρασης τις πρώτες μετεγχειρητικές ημέρες γίνεται με μέτρηση δακτύλων σε απόσταση ενός μέτρου.
Στη συνέχεια, με την πάροδο των πρώτων μηνών, η όραση βελτιώνεται πάρα πολύ αργά σε σημείο που δεν γίνεται εύκολα αντιληπτή, η βελτίωση αυτή, ούτε από εσένα τον ίδιο. Συγκεκριμένα συνειδητοποιείς πως βλέπεις καλύτερα σήμερα από ότι ένα μήνα πριν. Δεν είναι δηλαδή αντιληπτή η βελτίωση μέρα με την μέρα.
Αφού συμπληρώσεις σχεδόν ένα χρόνο από την επέμβαση (ο χρόνος εξαρτάται από την πορεία του κάθε ασθενούς) αρχίζει η αφαίρεση ραμμάτων με τέτοια σειρά, κατά την κρίση του γιατρού, ώστε να ελαττωθεί όσο γίνεται ο αστιγματισμός που δημιουργήθηκε εξαιτίας των ραμμάτων. Η αφαίρεση συνεχίζεται σταδιακά μέχρι να αφαιρεθούν όλα τα ράμματα οπότε και σταθεροποιείται η όραση του ματιού.
Όσον αφορά τους πόνους από την επέμβαση, οι πρώτες 2 μέρες ήταν αρκετά δύσκολες για εμένα, από εκεί και έπειτα είχα αρκετές μικροενοχλήσεις οι οποίες αραίωσαν με τον καιρό μέχρι σήμερα που κατά τη μεγαλύτερη διάρκεια της ημέρας ξεχνώ ότι έχω κάνει μεταμόσχευση. Οι ενοχλήσεις αυτές είναι στην αρχή πόνος και φωτοφοβία. Συγκεκριμένα δεν μπορούσα να ανεχτώ τις πρώτες μέρες ούτε τη λάμψη του Ήλιου πίσω από τις χοντρές κουρτίνες του νοσοκομείου παρά περίμενα να νυχτώσει για να αρχίσω να κυκλοφορώ αποφεύγοντας και πάλι τα έντονα φωτισμένα σημεία του νοσοκομείου. Στη συνέχεια παρέμεινε ένας ελαφρότερος και εύκολα ανεκτός πόνος σε κάποιες στιγμές τις ημέρας και κάποιες φορές η αίσθηση σκουπιδιού κυρίως λόγω των ραμμάτων.
Σήμερα έχει απομείνει μόνο μία αίσθηση ξηρότητας κυρίως μετά το πρωινό ξύπνημα και σε χώρους με έντονο κλιματισμό. Καθ'όλη την μετεγχειρητική περίοδο μεγάλη ανακούφιση προσφέρει η συστηματική χρήση (σε μένα ανά μία ώρα) τεχνητών δακρύων (refresh). Το βράδυ επειδή δεν είναι δυνατή η χρήση τεχνητών δακρύων ενώ κοιμάσαι ενσταλλάζεις gel πριν ξαπλώσεις ώστε να ενυδατώνεται το μόσχευμα κατα τη διάρκεια του ύπνου.
Ακόμη θέλω να προσθέσω πως το μάτι μετά την επέμβαση θα είναι πολύ κόκκινο γεγονός που θα υποχωρήσει μέσα σε περίπου έναν μήνα. Επιπρόσθετα, πέρα από τα τεχνητά δάκρυα, θα σου δώθούν επιπλέον σταγόνες που θα χρησιμοποιείς αρχικά αρκετές φορές την ημέρα (εγώ 6 φορές) και σιγά σιγά θα ελαττώνεις (σήμερα εγώ μέρα παρα μέρα). Οι σταγόνες αυτές είναι κορτιζονούχες (π.χ. Tobradex, FML κλπ.) ώστε να εμποδίζεται πιθανή απόρριψη μοσχεύματος. Ωστόσο αυτές είναι δυνατόν να έχουν κάποιες παρενέργειες όπως η αύξηση της ενδοφθάλμιας πίεσης (όπως συνέβει σε μένα) οπότε σου δίνονται επιπλέον σταγόνες (π.χ. Temserin, Cosopt, Alphagan κλπ.) προκειμένου να την ρυθμίζεις (την πίεση) σε επιτρεπτά επίπεδα (περίπου 14).
Όμως, σε αντίφαση με όλα τα παραπάνω, και αφού κυλήσει ο χρόνος μετά την επέμβαση, η ζωή σου επανέρχεται στα φυσιολογικά της επίπεδα. Κανείς τριγύρω δεν αντιλαμβάνεται ότι έχεις κάνει μια τόσο σοβαρή επέμβαση και μπορείς πλέον να συμμετέχεις σε πολλές δραστηριότητες χωρίς να διαφέρεις σε τίποτα από τους άλλους.
Συγκεκριμένα, στον ένα μήνα μετά τη επέμβαση μπορείς να οδηγείς κανονικά, να βγαίνεις έξω και να συναναστρέφεσαι με τον κόσμο και τους φίλους σου όπως πρώτα. Η μόνη διαφορά είναι πως στην αρχή δεν πρέπει να σκύβεις και να σηκώνεις βάρη ενώ αργότερα αποφεύγεις οποιαδήποτε δραστηριότητα μπορεί να θέσει το μάτι σου σε κίνδυνο χωρίς όμως να στερείσαι τις χαρές της ζωής, όπως ο υπόλοιπος κόσμος.
Φυσικά όπου πας, μεταφέρεις μαζί σου τις σταγόνες σου τις οποίες θα μάθεις να ενσταλλάζεις σε χρόνο dt χωρίς να γίνεσαι εύκολα αντιληπτός από τους άλλους. Όχι ότι αν σε αντιληφθούν θα είναι πρόβλημα απλά θα εξοικειωθείς τόσο πολύ με τη χρήση τους που θα το κάνεις, τις περισσότερες φορές, εντελώς μηχανικά και πάρα πολύ γρήγορα. Εκτός αυτού, αν το μάτι σου μετά την επέμβαση φτάσει στο σημείο να βλέπει καλά (με τη βοήθεια φακού-γυαλιών ή μη) τότε πλέον θα έχεις πετύχει πραγματικά το επιθυμητό αποτέλεσμα καθώς θα βλέπεις πολύ καλά και με τα 2 μάτια...
Τρίτη 26 Αυγούστου 2008
Η Ιστορία του Χρήστου.
Kαλησπερα και συγχαρητηρια για το μπλογκ,
Ειμαι σχεδον 20 χρονων και διεγνωσα τον κερατόκωνο πριν από περιπου 2 χρόνια,είναι σχεδον σιγουρο όμως ότι τον είχα από τα 16,καθως από τοτε αντιμετώπιζα μικρες δυσκολίες στην οραση.Δυστυχώς διαβαζοντας τις ιστοριες των περισσοτερων,απογοητευτηκα,καθώς διαπιστωσα ότι η κατασταση μου είναι πολύ ασχημη.Αναλυτικότερα στα 18 μου εβαλα ημίσκληρους φακους με αποτελεσμα 9/10 στο αριστερο και 6/10 στο δεξι.Για περιπου 8 μηνες δεν αντιμετώπισα ιδιαιτερες δυσκολιες εκτος από τα κλασσικα προβληματα που αντιμετωπιζει ο καθενας μας,καθώς είναι αναγκασμενος να φοραει φακους σχεδον ολη την ημερα.Ενα πρωινο ο δεξης φακος μου πεταχτηκε από το ματι. Πηγαινοντας από τον οπτικο για να τον ξαναπαραγγειλω διαπιστωσαμε ότι στην καλυτερη εβγαζα οραση 3/10(με φακο),ενώ όταν εγω ο ιδιος «δοκιμαζα» το δεξι χωρις φακο,δεν μπορουσα να διακρινω σχεδον τπτ.Οι πρωτες διαγνωσεις από γιατρους στη Θεσσαλονικη οπου σπουδαζω ηταν αμεση μεταμοσχευση στο δεξι,καθως υπηρχε κινδυνος ριξης,επειδη ειχε λεπτυνει ο κερατοειδης παρα πολυ και επεμβαση ριβοφλαβινης στο αριστερο το καλο μου ματι, που το παχος του ηταν 440.Δεν σας κρυβω ότι τρομοκρατηθηκα,καθως μου επεσα σαν κεραμιδα.Επισκεπτόμενος γιατρους στην Αθήνα μου ειπαν ότι η κατασταση είναι αρκετη προχωρημενη,αλλα με ηρεμησαν λέγοντας οτι δεν υπαρχει κανενας κινδυνος να χαθει το ματι,καθως και στην χειροτερη να υπαρξει ρηξη, υπαρχει η λυση της μεταμοσχευσης .Επιπλέον μου προτειναν να δοκιμασω ημισκληρους φακους με μαλακο περιβλημα.Τα αποτελεσματα ηταν πολύ θετικα καθως απεκτησα στο αριστερο μου ματι οραση 9/10(ειχε πεσει στο 8/10 μεσα σε 8 μηνες) και στο «καταδικασμενο» δεξι 6/10-7/10!!!!Την επεμβαση ριβοφλαβινης ο γιατρος μου ειπε να περιμενουμε να δουμε πως θα εξελιχθει η κατασταση και κρινωντας θα κινηθουμε.Δυστυχως όμως η εξελιξη της νοσου συνεχισε να είναι ραγδαια και ουσιαστικα ο δεξής φακος αχρηστευτηκε μεσα σε 4-5 μηνες.Το δε χειροτερα από ολα ηταν και το αριστερο χειροτερευσε και επεσε το παχος κατω από το 400 που είναι το οριο για την επεμβαση C3-R.Επεσα από τα συνεφα,ουτε και οι γιατροι περιμεναν τοσο ραγδαια εξελιξη.Υποβληθηκα στο αριστερο αρον αρον με παχος 390 σε επεμβαση ριβοφλαβινης πριν από 1 μηνα .Πιστευω ότι το ματι μου τωρα εχει συνελθει εντελως και περιμενω ανυπομονησια να εφαρμοσω φακο.Ολον αυτό τον καιρο χρησιμοποιω το δεξι ματι που δεν βλεπει τιποτα χωρις φακο και με φακο 2/10.Σε 1,5 μηνα αφου ερθει ο φακος για το αριστερο.(από ΗΠΑ) θα υποβληθω σε μεταμοσχευση κερατοειδους στο δεξι..Μπορειτε να καταλαβατε σε τι κατασταση βρισκομαι.Οσον αφορα την καθημερονοτητα μου είναι παρα πολύ δυσκολη,εκδρομες,ταξιδια,ξενυχτια, εξοδοι,πανεπιστημιο,φοιτητικη ζωη στα εικοσι χρονια μου εχουν διαγραφει εντελως και το μονο που κανω είναι υπομονη.Ειστε πολύ τυχεροι που ο κερατοκωνος σε σας ειχε αργη εξελιξη και μπορειτε να ζειτε εστω και με δυσκολιες μια φυσιολογικη ζωη,πραγμα που για μενα είναι αδυνατον.Πρεπει όμως να ειμαστε αισιοδοξοι και να μην ξεχναμε ότι ο κερατοκωνος είναι πταισμα μπροστα σε ασθενειες που αντιμετωπιζουν καθημερινα πολλοι συνάνθρωποι μας...αυτά εν ολιγοις,θα επανελθω μετα την μεταμοσχευση.
Ειμαι σχεδον 20 χρονων και διεγνωσα τον κερατόκωνο πριν από περιπου 2 χρόνια,είναι σχεδον σιγουρο όμως ότι τον είχα από τα 16,καθως από τοτε αντιμετώπιζα μικρες δυσκολίες στην οραση.Δυστυχώς διαβαζοντας τις ιστοριες των περισσοτερων,απογοητευτηκα,καθώς διαπιστωσα ότι η κατασταση μου είναι πολύ ασχημη.Αναλυτικότερα στα 18 μου εβαλα ημίσκληρους φακους με αποτελεσμα 9/10 στο αριστερο και 6/10 στο δεξι.Για περιπου 8 μηνες δεν αντιμετώπισα ιδιαιτερες δυσκολιες εκτος από τα κλασσικα προβληματα που αντιμετωπιζει ο καθενας μας,καθώς είναι αναγκασμενος να φοραει φακους σχεδον ολη την ημερα.Ενα πρωινο ο δεξης φακος μου πεταχτηκε από το ματι. Πηγαινοντας από τον οπτικο για να τον ξαναπαραγγειλω διαπιστωσαμε ότι στην καλυτερη εβγαζα οραση 3/10(με φακο),ενώ όταν εγω ο ιδιος «δοκιμαζα» το δεξι χωρις φακο,δεν μπορουσα να διακρινω σχεδον τπτ.Οι πρωτες διαγνωσεις από γιατρους στη Θεσσαλονικη οπου σπουδαζω ηταν αμεση μεταμοσχευση στο δεξι,καθως υπηρχε κινδυνος ριξης,επειδη ειχε λεπτυνει ο κερατοειδης παρα πολυ και επεμβαση ριβοφλαβινης στο αριστερο το καλο μου ματι, που το παχος του ηταν 440.Δεν σας κρυβω ότι τρομοκρατηθηκα,καθως μου επεσα σαν κεραμιδα.Επισκεπτόμενος γιατρους στην Αθήνα μου ειπαν ότι η κατασταση είναι αρκετη προχωρημενη,αλλα με ηρεμησαν λέγοντας οτι δεν υπαρχει κανενας κινδυνος να χαθει το ματι,καθως και στην χειροτερη να υπαρξει ρηξη, υπαρχει η λυση της μεταμοσχευσης .Επιπλέον μου προτειναν να δοκιμασω ημισκληρους φακους με μαλακο περιβλημα.Τα αποτελεσματα ηταν πολύ θετικα καθως απεκτησα στο αριστερο μου ματι οραση 9/10(ειχε πεσει στο 8/10 μεσα σε 8 μηνες) και στο «καταδικασμενο» δεξι 6/10-7/10!!!!Την επεμβαση ριβοφλαβινης ο γιατρος μου ειπε να περιμενουμε να δουμε πως θα εξελιχθει η κατασταση και κρινωντας θα κινηθουμε.Δυστυχως όμως η εξελιξη της νοσου συνεχισε να είναι ραγδαια και ουσιαστικα ο δεξής φακος αχρηστευτηκε μεσα σε 4-5 μηνες.Το δε χειροτερα από ολα ηταν και το αριστερο χειροτερευσε και επεσε το παχος κατω από το 400 που είναι το οριο για την επεμβαση C3-R.Επεσα από τα συνεφα,ουτε και οι γιατροι περιμεναν τοσο ραγδαια εξελιξη.Υποβληθηκα στο αριστερο αρον αρον με παχος 390 σε επεμβαση ριβοφλαβινης πριν από 1 μηνα .Πιστευω ότι το ματι μου τωρα εχει συνελθει εντελως και περιμενω ανυπομονησια να εφαρμοσω φακο.Ολον αυτό τον καιρο χρησιμοποιω το δεξι ματι που δεν βλεπει τιποτα χωρις φακο και με φακο 2/10.Σε 1,5 μηνα αφου ερθει ο φακος για το αριστερο.(από ΗΠΑ) θα υποβληθω σε μεταμοσχευση κερατοειδους στο δεξι..Μπορειτε να καταλαβατε σε τι κατασταση βρισκομαι.Οσον αφορα την καθημερονοτητα μου είναι παρα πολύ δυσκολη,εκδρομες,ταξιδια,ξενυχτια, εξοδοι,πανεπιστημιο,φοιτητικη ζωη στα εικοσι χρονια μου εχουν διαγραφει εντελως και το μονο που κανω είναι υπομονη.Ειστε πολύ τυχεροι που ο κερατοκωνος σε σας ειχε αργη εξελιξη και μπορειτε να ζειτε εστω και με δυσκολιες μια φυσιολογικη ζωη,πραγμα που για μενα είναι αδυνατον.Πρεπει όμως να ειμαστε αισιοδοξοι και να μην ξεχναμε ότι ο κερατοκωνος είναι πταισμα μπροστα σε ασθενειες που αντιμετωπιζουν καθημερινα πολλοι συνάνθρωποι μας...αυτά εν ολιγοις,θα επανελθω μετα την μεταμοσχευση.
Δευτέρα 11 Αυγούστου 2008
Ο διάλογός μου με τον Ηλία..
Σας παραθέτω ένα πολύ ενδιαφέρον διαλογο που είχα με τον Ηλία σχετικά με τον στρατό και την μεταμόσχευση κερατοειδους υμένα:
-------------------------------------------------------------------------------------
Κατ'αρχήν καλησπέρα σε όλους!
Πριν από μερικά χρόνια (2001)παρουσιάστηκα στο ναυτικό με προχωρημένο κερατόκωνο και στα 2 μάτια (έκανα ήδη χρήση ημίσκληρων κερατοκωνικών φακών) αλλά δεν μου πέρασε στιγμή από το μυαλό να διεκδικήσω αναβολή στράτευσης. Αποτέλεσμα υπηρέτησα 19 μήνες ως οδηγός (Ι1), από τους οποίους τους 2 ως εκπαιδευόμενος, τους επόμενους 6 ως οδηγός ασθενοφόρου και τους υπόλοιπους ως εκπαιδευτής (δάσκαλος) οδηγών Δ κατηγορίας!
Σήμερα έχω ήδη υποβληθεί σε μεταμόσχευση κερατοειδούς στο αριστερό μάτι (εδω και 2 χρόνια) και αυτό που έχω να συμβουλέψω όποιον το εξετάζει ως εναλλακτική είναι AVOID IT AT ANY COST!!!
Είναι πολλά αυτά που δεν σού λένε εκ των προτέρων για αυτό και η μέθοδος αυτή πρέπει να χρησιμοποιείται κατ'εμε όταν δεν γίνεται πλέον διαφορετικά (π.χ. καταρράκτης από προχωρημένο κερατόκωνο). Αν ενδιαφέρεστε μπορώ να σας ενημερώσω για περισσότερα σχετικά με το θέμα. Θα ελέγχω το blog για μελλοντικό σας ενδιαφέρον :)
------------------------------------------------------------------------------------
Η απάντησή μου:
Καλησπέρα φίλε και καλωσήλθες στο blog.
Φυσικά θα ήταν πολύ ενδιαφέρον για εμένα και για όποιον άλλον ενδιαφέρεται να κάνει μεταμόσχευση να μας πεις τι ακριβώς είναι αυτά που δεν σου λένε οι Γιατροί για την επέμβαση.
Θα ήθελα ακόμη να μου πεις αν γίνεται, την εξέλιξη του ματιού μετά την εγχείρηση.
Ευχαριστώ.
-------------------------------------------------------------------------------------
Κώστα γεια σου και πάλι. Κατ'αρχήν θα ήθελα να συστηθώ ώστε να μην είμαι και τόσο ανώνυμος :). Με λένε Ηλία, είμαι 31 ετών και μένω στην Αθήνα.
Σχετικά με την ερώτησή σου θα σου πω τα εξής όσο γίνεται πιο σύντομα.
Πριν κάνω την επέμβαση φορούσα και στα δύο μάτια ημίσκληρους κερατοκωνικούς φακούς με το δεξί να βλέπει περί τα 10/10 (με διόρθωση φυσικά) και το αριστερό περί τα 6/10. Σιγά σιγά όμως η κατάσταση επιδεινωνόταν στο αριστερό με αποτέλεσμα να μην εφαρμόζουν καλά οι φακοί και να εκτινάσσοντε από το μάτι σε καταστάσεις κούρασης, ξηροφθαλμίας (λόγω air condition) κλπ. Έτσι κάποια στιγμή με συμβούλεψαν γιατροί να κάνω την επέμβαση καθώς 1ον υπήρχε μεγάλη πιθανότητα να υποστώ ρήξη του κερατοειδούς και 2ον λόγω της ηλικίας μου "δικαιούμουν" μια καλύτερη όραση. Δυστυχώς κανείς τους τότε δεν ανέφερε τα εξής:
1. Οτι ο κερατοειδής ΔΕΝ αιματώνεται με αποτέλεσμα να ΜΗΝ ενσωματώνεται ποτέ 100% το μόσχευμα με το μάτι και κατά συνέπεια να υφίσταται εφόρου ζωής τον κίνδυνο απόρριψης λόγω μόλυνσης κλπ.
2. Για τον παραπάνω λόγο να στερούμαι διάφορες απολαύσεις-ανέσεις τις καθημερινότητας που για κάποιον που δεν τις στερείται μπορεί να θεωρηθούν και ασήμαντες. Π.χ. να ανοίξω τα μάτια μου στη θάλασσα, να πάρω ένα παιδί αγκαλιά χωρίς να παρακολουθώ τα χέρια του, να τρίψω το μάτι μου, να κοιμηθώ μπρούμυτα με το αριστερό μάγουλο στο μαξιλάρι, μα παίξω μπάλα-μπάσκετ όπως παλιά, να ανοίξω τα μάτια μου την ώρα που λούζομαι και πολλά άλλα. Με λίγα λόγια πρέπει σε ότι κάνω να προσέχω γιατί οποιοδήποτε χτύπημα ή μόλυνση μπορεί να οδηγήσει σε απόρριψη του μοσχεύματος...
3. Πως πρέπει να χρησιμοποιώ συνέχεια σταγόνες refresh ανά μία ώρα και άλλου είδους σταγόνες (cosopt, temserin, alphagan, fml, tobradex, dacriogel) για τη ρύθμιση της ενδοφθάλμιας πίεσης, την μη απόρριψη του μοσχεύματος κλπ. που ίσως κάποτε τα σταματήσω αλλά δεν το γνωρίζω ακόμα και ήδη τα χρησιμοποιώ σχεδόν 2 χρόνια!
4. (Το ποιό σημαντικό αλλά όχι απόλυτα επιβεβαιωμένο) Οτι το μόσχευμα έχει χρόνο ζωής 10 με 15 χρόνια με αποτέλεσμα να χρειαστεί να επαναλάβω την επέμβαση ξανά και ξανά.... Σας παραθέτω και την διεύθυνση από όπου άντλησα πρόσφατα την τελευταία πληροφορία (http://www.laservision.gr/keratokonos13.htm).
Στον επίλογο η σημερινή κατάσταση.
Η επέμβαση πέτυχε, δόξα τω Θεω, 100% και το μόσχευμα είναι τέλειο. Όμως, το μάτι βλέπει περί τα 2/10 χωρίς διόρθωση καθώς έχει τεράστιο αστιγματισμό (περίπου 5 βαθμούς), πράγμα σύνηθες (!) μετά από τέτοια επέμβαση. Δυστυχώς δεν μπορώ να χρησιμοποιήσω κανένα φακό επαφής (ημίσκληρο ή μαλακό) καθώς δεν έχω βρει, τουλάχιστον μέχρι σήμερα, κάποιον που να ταιριάζει στην καμπυλότητα και όπως πολύ καλά γνωρίζεις με γυαλιά δεν μπορώ να δώ καθόλου καλά καθώς το δεξί μου (καλό μάτι) συνεχίζει να πάσχει από κερατόκωνο. Πόσο μάλλον να εργαστώ σε Η/Υ που είναι το 70% της δουλειάς μου και το 90% των χόμπι μου :). Με κάποιους φακούς που έκανα κάποιες δοκιμές το μάτι έφτασε και τα 8/10 (παρόλο που είχε 2 χρόνια να δει τόσο καλά το καημένο) αλλά δυστυχώς με πολύ δυσκολία τους ανεχόμουν παρότι, πίστεψε με, και τα 2 μου μάτια είναι ιδιαίτερα προπονημένα στη χρήση φακών (μαλακούς ~ 6 χρόνια, ημίσκληρους ~ 5 χρόνια). Με γυαλιά το αριστερό βλέπει σχεδόν 6/10 αλλά είναι αδύνατη λόγω του μεγάλου αστιγματισμού η ταυτόχρονη χρήση γυαλιών και κερατοκωνικού φακου (στο δεξί).
Εν κατακλείδι, ακόμα ψάχνομαι αν μπορώ να κάνω κάποια μικροδιαθλάστική επέμβαση στο αριστερό μάτι, ώστε να διορθώσω ελαφρώς την καμπυλότητα του και να μπορέσω να χρησιμοποιήσω κάποιον φακό (προσέχοντας πάντα πολύ για πιθανή μόλυνση...). Οι περισσότεροι γιατροί, όταν τους ρωτώ κάτι τέτοιο, είτε αποφεύγουν να απαντήσουν είτε υποστηρίζουν πως ναι μεν κάτι τέτοιο είναι "θεωρητικά" εφικτό αλλά στην πράξη ποιός θα πάρει το ρίσκο να εγχειρήσει μάτι μετά από μεταμόσχευση;
Γενικώς έχω πάρα πολλές εμπειρίες να μοιραστώ σχετικά με την μετεγχειρητική πορεία κλπ. αλλά δεν θα ήθελα σε κουράσω παραπάνω :). Μπορώ να σου απαντήσω σε οποιοδήποτε ερώτημα σου προκύψει και να σου προσφέρω όλες τις γνώσεις και εμπειρίες μου πάνω στο θέμα εφόσον αυτό είναι επιθυμητό από σένα και οποιονδήποτε άλλον. Στη διάθεσή σας, Ηλίας :)
-------------------------------------------------------------------------------------
Κατ'αρχήν καλησπέρα σε όλους!
Πριν από μερικά χρόνια (2001)παρουσιάστηκα στο ναυτικό με προχωρημένο κερατόκωνο και στα 2 μάτια (έκανα ήδη χρήση ημίσκληρων κερατοκωνικών φακών) αλλά δεν μου πέρασε στιγμή από το μυαλό να διεκδικήσω αναβολή στράτευσης. Αποτέλεσμα υπηρέτησα 19 μήνες ως οδηγός (Ι1), από τους οποίους τους 2 ως εκπαιδευόμενος, τους επόμενους 6 ως οδηγός ασθενοφόρου και τους υπόλοιπους ως εκπαιδευτής (δάσκαλος) οδηγών Δ κατηγορίας!
Σήμερα έχω ήδη υποβληθεί σε μεταμόσχευση κερατοειδούς στο αριστερό μάτι (εδω και 2 χρόνια) και αυτό που έχω να συμβουλέψω όποιον το εξετάζει ως εναλλακτική είναι AVOID IT AT ANY COST!!!
Είναι πολλά αυτά που δεν σού λένε εκ των προτέρων για αυτό και η μέθοδος αυτή πρέπει να χρησιμοποιείται κατ'εμε όταν δεν γίνεται πλέον διαφορετικά (π.χ. καταρράκτης από προχωρημένο κερατόκωνο). Αν ενδιαφέρεστε μπορώ να σας ενημερώσω για περισσότερα σχετικά με το θέμα. Θα ελέγχω το blog για μελλοντικό σας ενδιαφέρον :)
------------------------------------------------------------------------------------
Η απάντησή μου:
Καλησπέρα φίλε και καλωσήλθες στο blog.
Φυσικά θα ήταν πολύ ενδιαφέρον για εμένα και για όποιον άλλον ενδιαφέρεται να κάνει μεταμόσχευση να μας πεις τι ακριβώς είναι αυτά που δεν σου λένε οι Γιατροί για την επέμβαση.
Θα ήθελα ακόμη να μου πεις αν γίνεται, την εξέλιξη του ματιού μετά την εγχείρηση.
Ευχαριστώ.
-------------------------------------------------------------------------------------
Κώστα γεια σου και πάλι. Κατ'αρχήν θα ήθελα να συστηθώ ώστε να μην είμαι και τόσο ανώνυμος :). Με λένε Ηλία, είμαι 31 ετών και μένω στην Αθήνα.
Σχετικά με την ερώτησή σου θα σου πω τα εξής όσο γίνεται πιο σύντομα.
Πριν κάνω την επέμβαση φορούσα και στα δύο μάτια ημίσκληρους κερατοκωνικούς φακούς με το δεξί να βλέπει περί τα 10/10 (με διόρθωση φυσικά) και το αριστερό περί τα 6/10. Σιγά σιγά όμως η κατάσταση επιδεινωνόταν στο αριστερό με αποτέλεσμα να μην εφαρμόζουν καλά οι φακοί και να εκτινάσσοντε από το μάτι σε καταστάσεις κούρασης, ξηροφθαλμίας (λόγω air condition) κλπ. Έτσι κάποια στιγμή με συμβούλεψαν γιατροί να κάνω την επέμβαση καθώς 1ον υπήρχε μεγάλη πιθανότητα να υποστώ ρήξη του κερατοειδούς και 2ον λόγω της ηλικίας μου "δικαιούμουν" μια καλύτερη όραση. Δυστυχώς κανείς τους τότε δεν ανέφερε τα εξής:
1. Οτι ο κερατοειδής ΔΕΝ αιματώνεται με αποτέλεσμα να ΜΗΝ ενσωματώνεται ποτέ 100% το μόσχευμα με το μάτι και κατά συνέπεια να υφίσταται εφόρου ζωής τον κίνδυνο απόρριψης λόγω μόλυνσης κλπ.
2. Για τον παραπάνω λόγο να στερούμαι διάφορες απολαύσεις-ανέσεις τις καθημερινότητας που για κάποιον που δεν τις στερείται μπορεί να θεωρηθούν και ασήμαντες. Π.χ. να ανοίξω τα μάτια μου στη θάλασσα, να πάρω ένα παιδί αγκαλιά χωρίς να παρακολουθώ τα χέρια του, να τρίψω το μάτι μου, να κοιμηθώ μπρούμυτα με το αριστερό μάγουλο στο μαξιλάρι, μα παίξω μπάλα-μπάσκετ όπως παλιά, να ανοίξω τα μάτια μου την ώρα που λούζομαι και πολλά άλλα. Με λίγα λόγια πρέπει σε ότι κάνω να προσέχω γιατί οποιοδήποτε χτύπημα ή μόλυνση μπορεί να οδηγήσει σε απόρριψη του μοσχεύματος...
3. Πως πρέπει να χρησιμοποιώ συνέχεια σταγόνες refresh ανά μία ώρα και άλλου είδους σταγόνες (cosopt, temserin, alphagan, fml, tobradex, dacriogel) για τη ρύθμιση της ενδοφθάλμιας πίεσης, την μη απόρριψη του μοσχεύματος κλπ. που ίσως κάποτε τα σταματήσω αλλά δεν το γνωρίζω ακόμα και ήδη τα χρησιμοποιώ σχεδόν 2 χρόνια!
4. (Το ποιό σημαντικό αλλά όχι απόλυτα επιβεβαιωμένο) Οτι το μόσχευμα έχει χρόνο ζωής 10 με 15 χρόνια με αποτέλεσμα να χρειαστεί να επαναλάβω την επέμβαση ξανά και ξανά.... Σας παραθέτω και την διεύθυνση από όπου άντλησα πρόσφατα την τελευταία πληροφορία (http://www.laservision.gr/keratokonos13.htm).
Στον επίλογο η σημερινή κατάσταση.
Η επέμβαση πέτυχε, δόξα τω Θεω, 100% και το μόσχευμα είναι τέλειο. Όμως, το μάτι βλέπει περί τα 2/10 χωρίς διόρθωση καθώς έχει τεράστιο αστιγματισμό (περίπου 5 βαθμούς), πράγμα σύνηθες (!) μετά από τέτοια επέμβαση. Δυστυχώς δεν μπορώ να χρησιμοποιήσω κανένα φακό επαφής (ημίσκληρο ή μαλακό) καθώς δεν έχω βρει, τουλάχιστον μέχρι σήμερα, κάποιον που να ταιριάζει στην καμπυλότητα και όπως πολύ καλά γνωρίζεις με γυαλιά δεν μπορώ να δώ καθόλου καλά καθώς το δεξί μου (καλό μάτι) συνεχίζει να πάσχει από κερατόκωνο. Πόσο μάλλον να εργαστώ σε Η/Υ που είναι το 70% της δουλειάς μου και το 90% των χόμπι μου :). Με κάποιους φακούς που έκανα κάποιες δοκιμές το μάτι έφτασε και τα 8/10 (παρόλο που είχε 2 χρόνια να δει τόσο καλά το καημένο) αλλά δυστυχώς με πολύ δυσκολία τους ανεχόμουν παρότι, πίστεψε με, και τα 2 μου μάτια είναι ιδιαίτερα προπονημένα στη χρήση φακών (μαλακούς ~ 6 χρόνια, ημίσκληρους ~ 5 χρόνια). Με γυαλιά το αριστερό βλέπει σχεδόν 6/10 αλλά είναι αδύνατη λόγω του μεγάλου αστιγματισμού η ταυτόχρονη χρήση γυαλιών και κερατοκωνικού φακου (στο δεξί).
Εν κατακλείδι, ακόμα ψάχνομαι αν μπορώ να κάνω κάποια μικροδιαθλάστική επέμβαση στο αριστερό μάτι, ώστε να διορθώσω ελαφρώς την καμπυλότητα του και να μπορέσω να χρησιμοποιήσω κάποιον φακό (προσέχοντας πάντα πολύ για πιθανή μόλυνση...). Οι περισσότεροι γιατροί, όταν τους ρωτώ κάτι τέτοιο, είτε αποφεύγουν να απαντήσουν είτε υποστηρίζουν πως ναι μεν κάτι τέτοιο είναι "θεωρητικά" εφικτό αλλά στην πράξη ποιός θα πάρει το ρίσκο να εγχειρήσει μάτι μετά από μεταμόσχευση;
Γενικώς έχω πάρα πολλές εμπειρίες να μοιραστώ σχετικά με την μετεγχειρητική πορεία κλπ. αλλά δεν θα ήθελα σε κουράσω παραπάνω :). Μπορώ να σου απαντήσω σε οποιοδήποτε ερώτημα σου προκύψει και να σου προσφέρω όλες τις γνώσεις και εμπειρίες μου πάνω στο θέμα εφόσον αυτό είναι επιθυμητό από σένα και οποιονδήποτε άλλον. Στη διάθεσή σας, Ηλίας :)
Δευτέρα 4 Αυγούστου 2008
The Story Of Solar Dog..
Κώστα πρώτα από όλα συγχαρητηρια για την προσπάθεια γιατί παρότι είναι θέμα που πληγώνει πολύ κόσμο εσύ κατάφερες να ενώσεις πολλούς πληγωμένους.
Το 1997 καλοκαίρι τα βράδυα που καθόμουνα με την παρέα μου σε μια πλατεία με τις ρετσίνες τις μπύρες μας κτλ κτλ ένιωθα ότι από το δεξί μάτι δεν μπορούσα να διακρίνω κάποια μακρινά πράγματα καλά.Το άφησα πέρασε και το 1998 και το καλοκαίρι του 1999 αξιώθηκα να πάω στη γιατρό.Μόλις με είδε η γιατρός πάγωσε...πριν καν με βάλει στο μηχάνημα να με δει μου λέει "έχεις κερατόκωνο"...σημειωτέον η εν λόγω γιατρός είναι αστέρι και αν δεν είχε εκρηκτικό χαρακτήρα θα είχε γίνει για πλάκα καθηγήτρια πανεπιστημίου και βάλε...
15 μέρες μετά 3 Σεπτέμβρη του 1999 βρισκόμουν σε ένα λεωφορείο με τους δικούς μου με τον πατέρα μου να παίζει νευρικά τα κλειδιά του τη μάνα μου να ιδρώνει και να ξειδρώνει με προορισμό τη Θεσσαλονίκη....ανάμεσα σε φοιτητές και φοιτήτριες που ψάχνανε για σπίτι,φαντάρους που κοιτούσαν να ξεμπλέξουν...και εγώ?τι έκανα?δε με ένοιαζε η ζωή μου..ανέπαφος τελείως...αδιάφορος για τα πάντα....2 φορές τότε αποτυχήμένος στις πανελλήνιες έβλεπα τους πρώην συμμαθητές μου να ξεκινούν μία νέα πορεία και εγώ πάσχιζα να σώσω το μάτι μου...και πιθανότατα και την ίδια μου την ύπαρξη από την πλήρη απαξίωση και καταστροφή...
και κάτι κατάφερα....έπεσα σε καλούς γιατρούς που με βοήθησαν με το δεξί μου μάτι...το αριστερό δόξα τω Θεώ είναι καλά....παρότι έβλεπα μόνο 2/10 κατάφερα με τον ημίσκληρο φακό επαφής που μου δώσανε να βλέπω στα 9/10...ευτυχώς το μάτι είχε ακόμα όραση και απέφυγα κάποια πιθανή μεταμόσχευση..1 μήνα μετά 4 Οκτώβρη του 99 πέρασα τα σήματα για την οδήγηση...στις 18 Νοέμβρη του 99 πέρασα και το πρακτικό μέρος...με την πρώτη...τον Σεπτέμρβη του 2000 πέρασα σε πανεπιστημιακή σχολή...παρότι ο φακός έσπασε από λάθος χειρισμό μου το 2002 πήρα άλλον..το 2003 έχασα και τον άλλο παίζοντας μπάσκετ και πήγα μόνο και μόνο επειδή γούσταρα πολύ μια κοπέλα που είχε τρέλα με το εν λόγω άθλημα..και δώσε του από την αρχή να περιμένω 15 μέρες να έρθει ο φακός..το μάτι τεμπελιασμένο τελείως και θολούρα και άντε πάλι να ξαναβρει την όραση...
παρόλα αυτά 5 χρόνια τώρα με τον φακό αυτόν έχω παρατηρήσει τον κερατόκωνο να σταματάει την εξέλιξή του σιγά σιγά...και από τη στιγμή που καμία μέθοδος δεν ενδείκνυται ακόμα για πλήρη αποκατάσταση κάθομαι ήρεμος με το φακό μου και περιμένω πότε κάποιος καλός άνθρωπος θα ανακαλύψει τη σωτηρία μας.
Να ενημερώσω τους άρρενες αναγνώστες ότι υπηρέτησα στο στρατό κανονικά παρότι πήγα 3 φορές να χάσω το φακό μου ως Ι4 και σε μάχιμες μονάδες παρακολουθώντας την εκπαίδευση των άλλων από κοντά άσχετα αν δεν μου δώσανε όπλο.Κατάφερα παρότι οι 2 πρώτοι μήνες του 1999 ήταν φρικτοί για το μάτι μου από πλευράς κοκκινίσματος να πάρω άλλα 2 πτυχία ξένων γλωσσών.Γράφω στα υποδήματα μου όσους και όσες με ειρωνεύοντε αν καμιά φορά κοκκινήσει το μάτι μου.Δούλευα σε βραδυνή δουλειά παρότι ήξερα ότι κουράζω το μάτι μου αλλα από το να κλαίω άνεργος τη μοίρα μου το τόλμησα.
Το σημαντικό μάγκες και μάγκισσες είναι να μάθεις να ζεις με το πρόβλημα όταν αυτό δεν επηρεάζει τη σωματική σου δύναμη όσο άλλα όργανα του σώματος...όλα είναι μια συνήθεια...πως ξυπνάς κάθε πρωί να πας στη δουλειά..έτσι και το βάλε βγάλε των φακών από κάποια στιγμή και μετά γίνεται ρουτίνα...
Μίλησε κάποιος για θάλασσα....έχω να μπω στην αρμύρα της από το 99...ε και?δηλαδή όταν πας διακοπές σε ένα μέρος πρέπει ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΑ να κάνεις μπάνιο?και όταν έχεις πραγματικούς φίλους σε καταλαβαίνουν....άλλωστε η παρέα μετράει αλλού όχι στη θάλασσα μόνο...και παρότι ο φακός είναι εύκολο να βγει και να μπει προτιμώ να απέχω από το κολύμπι...άλλωστε από αυτή την αποχή δεν έπαθε κανείς τίποτα ε?Ναι ο κερατόκωνος σε περιορίζει σε πολλά πράγματα...και σε αθλήματα να παίζεις πχ ποδόσφαιρο και να μην μπορείς να κάνεις κεφαλιά μη σου φύγει ο φακός κτλ κτλ..και λοιπόν?θα πεθάνουμε ρε παιδιά?βρίσκεις άλλα ενδιαφέροντα στη ζωή σου...πως θα το κάνουμε δηλαδη....
Καλή δύναμη σε όλους σας αγόρια και κορίτσια....ο κόσμος είναι κακός ναι....όλοι εύχοντε μακριά από το σπίτι τους τα προβλήματα και ας είναι και στου διπλανού...δεν πάει έτσι όμως και εμείς το ξέρουμε αυτό καλύτερα από τον καθένα...μόνο όταν κάποιος πάθει κάτι μπορεί να καταλάβει ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ τον άλλο και να συμπάσχει μαζί του...οι εξαιρέσεις υπάρχουν για να επιβεβαιώνουν τους κανόνες...
ΚΑΛΗ ΑΝΑΡΡΩΣΗ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΣΑΣ.Σας διαβάζω όποτε μπορώ και παίρνω δύναμη από τις ιστορίες σας γιατί και εσείς δεν το βάζετε κάτω και μπράβο σας.
Α και Ιωάννα μην το βάζεις κάτω.Το χειρότερο πράγμα είναι η απομόνωση.Στο κάτω κάτω ο κερατόκωνος δεν φαίνεται εξωτερικά...άμα είναι να απομονωθείς για κάτι που δεν φαίνεται ε δεν αξίζει..και εγώ όταν μου το πρωτοδιεγνωσαν δεν τό είχα συνειδητοποιήσει τόσο πολύ όσο τώρα που έχουν περάσει 9 χρόνια ίσως γιατί δεν ήθελα να το δεχτώ...αλλά η πάλη στη ζωή είναι καθημερινή και αυτό βγαίνει σε καλό πολλές φορές.
Μετά τιμής
Solar Dog
Το 1997 καλοκαίρι τα βράδυα που καθόμουνα με την παρέα μου σε μια πλατεία με τις ρετσίνες τις μπύρες μας κτλ κτλ ένιωθα ότι από το δεξί μάτι δεν μπορούσα να διακρίνω κάποια μακρινά πράγματα καλά.Το άφησα πέρασε και το 1998 και το καλοκαίρι του 1999 αξιώθηκα να πάω στη γιατρό.Μόλις με είδε η γιατρός πάγωσε...πριν καν με βάλει στο μηχάνημα να με δει μου λέει "έχεις κερατόκωνο"...σημειωτέον η εν λόγω γιατρός είναι αστέρι και αν δεν είχε εκρηκτικό χαρακτήρα θα είχε γίνει για πλάκα καθηγήτρια πανεπιστημίου και βάλε...
15 μέρες μετά 3 Σεπτέμβρη του 1999 βρισκόμουν σε ένα λεωφορείο με τους δικούς μου με τον πατέρα μου να παίζει νευρικά τα κλειδιά του τη μάνα μου να ιδρώνει και να ξειδρώνει με προορισμό τη Θεσσαλονίκη....ανάμεσα σε φοιτητές και φοιτήτριες που ψάχνανε για σπίτι,φαντάρους που κοιτούσαν να ξεμπλέξουν...και εγώ?τι έκανα?δε με ένοιαζε η ζωή μου..ανέπαφος τελείως...αδιάφορος για τα πάντα....2 φορές τότε αποτυχήμένος στις πανελλήνιες έβλεπα τους πρώην συμμαθητές μου να ξεκινούν μία νέα πορεία και εγώ πάσχιζα να σώσω το μάτι μου...και πιθανότατα και την ίδια μου την ύπαρξη από την πλήρη απαξίωση και καταστροφή...
και κάτι κατάφερα....έπεσα σε καλούς γιατρούς που με βοήθησαν με το δεξί μου μάτι...το αριστερό δόξα τω Θεώ είναι καλά....παρότι έβλεπα μόνο 2/10 κατάφερα με τον ημίσκληρο φακό επαφής που μου δώσανε να βλέπω στα 9/10...ευτυχώς το μάτι είχε ακόμα όραση και απέφυγα κάποια πιθανή μεταμόσχευση..1 μήνα μετά 4 Οκτώβρη του 99 πέρασα τα σήματα για την οδήγηση...στις 18 Νοέμβρη του 99 πέρασα και το πρακτικό μέρος...με την πρώτη...τον Σεπτέμρβη του 2000 πέρασα σε πανεπιστημιακή σχολή...παρότι ο φακός έσπασε από λάθος χειρισμό μου το 2002 πήρα άλλον..το 2003 έχασα και τον άλλο παίζοντας μπάσκετ και πήγα μόνο και μόνο επειδή γούσταρα πολύ μια κοπέλα που είχε τρέλα με το εν λόγω άθλημα..και δώσε του από την αρχή να περιμένω 15 μέρες να έρθει ο φακός..το μάτι τεμπελιασμένο τελείως και θολούρα και άντε πάλι να ξαναβρει την όραση...
παρόλα αυτά 5 χρόνια τώρα με τον φακό αυτόν έχω παρατηρήσει τον κερατόκωνο να σταματάει την εξέλιξή του σιγά σιγά...και από τη στιγμή που καμία μέθοδος δεν ενδείκνυται ακόμα για πλήρη αποκατάσταση κάθομαι ήρεμος με το φακό μου και περιμένω πότε κάποιος καλός άνθρωπος θα ανακαλύψει τη σωτηρία μας.
Να ενημερώσω τους άρρενες αναγνώστες ότι υπηρέτησα στο στρατό κανονικά παρότι πήγα 3 φορές να χάσω το φακό μου ως Ι4 και σε μάχιμες μονάδες παρακολουθώντας την εκπαίδευση των άλλων από κοντά άσχετα αν δεν μου δώσανε όπλο.Κατάφερα παρότι οι 2 πρώτοι μήνες του 1999 ήταν φρικτοί για το μάτι μου από πλευράς κοκκινίσματος να πάρω άλλα 2 πτυχία ξένων γλωσσών.Γράφω στα υποδήματα μου όσους και όσες με ειρωνεύοντε αν καμιά φορά κοκκινήσει το μάτι μου.Δούλευα σε βραδυνή δουλειά παρότι ήξερα ότι κουράζω το μάτι μου αλλα από το να κλαίω άνεργος τη μοίρα μου το τόλμησα.
Το σημαντικό μάγκες και μάγκισσες είναι να μάθεις να ζεις με το πρόβλημα όταν αυτό δεν επηρεάζει τη σωματική σου δύναμη όσο άλλα όργανα του σώματος...όλα είναι μια συνήθεια...πως ξυπνάς κάθε πρωί να πας στη δουλειά..έτσι και το βάλε βγάλε των φακών από κάποια στιγμή και μετά γίνεται ρουτίνα...
Μίλησε κάποιος για θάλασσα....έχω να μπω στην αρμύρα της από το 99...ε και?δηλαδή όταν πας διακοπές σε ένα μέρος πρέπει ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΑ να κάνεις μπάνιο?και όταν έχεις πραγματικούς φίλους σε καταλαβαίνουν....άλλωστε η παρέα μετράει αλλού όχι στη θάλασσα μόνο...και παρότι ο φακός είναι εύκολο να βγει και να μπει προτιμώ να απέχω από το κολύμπι...άλλωστε από αυτή την αποχή δεν έπαθε κανείς τίποτα ε?Ναι ο κερατόκωνος σε περιορίζει σε πολλά πράγματα...και σε αθλήματα να παίζεις πχ ποδόσφαιρο και να μην μπορείς να κάνεις κεφαλιά μη σου φύγει ο φακός κτλ κτλ..και λοιπόν?θα πεθάνουμε ρε παιδιά?βρίσκεις άλλα ενδιαφέροντα στη ζωή σου...πως θα το κάνουμε δηλαδη....
Καλή δύναμη σε όλους σας αγόρια και κορίτσια....ο κόσμος είναι κακός ναι....όλοι εύχοντε μακριά από το σπίτι τους τα προβλήματα και ας είναι και στου διπλανού...δεν πάει έτσι όμως και εμείς το ξέρουμε αυτό καλύτερα από τον καθένα...μόνο όταν κάποιος πάθει κάτι μπορεί να καταλάβει ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ τον άλλο και να συμπάσχει μαζί του...οι εξαιρέσεις υπάρχουν για να επιβεβαιώνουν τους κανόνες...
ΚΑΛΗ ΑΝΑΡΡΩΣΗ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΣΑΣ.Σας διαβάζω όποτε μπορώ και παίρνω δύναμη από τις ιστορίες σας γιατί και εσείς δεν το βάζετε κάτω και μπράβο σας.
Α και Ιωάννα μην το βάζεις κάτω.Το χειρότερο πράγμα είναι η απομόνωση.Στο κάτω κάτω ο κερατόκωνος δεν φαίνεται εξωτερικά...άμα είναι να απομονωθείς για κάτι που δεν φαίνεται ε δεν αξίζει..και εγώ όταν μου το πρωτοδιεγνωσαν δεν τό είχα συνειδητοποιήσει τόσο πολύ όσο τώρα που έχουν περάσει 9 χρόνια ίσως γιατί δεν ήθελα να το δεχτώ...αλλά η πάλη στη ζωή είναι καθημερινή και αυτό βγαίνει σε καλό πολλές φορές.
Μετά τιμής
Solar Dog
Παρασκευή 4 Ιουλίου 2008
Ο Μάνος Γράφει...
Παιδια καλησπέρα
Με λένε Μάνο και είμαι 32 χρόνων.
Μόλις προχθές έμαθα οτι πάσχω από κερατόκωνο.
Όπως μου τα περιέγραψε ο γιατρός ένιωσα ότι όλα όσα είχα ονειρευθεί να κάνω στη ζωή μου γκρεμίστηκαν σε ένα λεπτό.Ειλικρινα δεν μπορω να σταματήσω να κλαίω. Αν δεν ήταν η γυναίκα μου να μου δώσει κουραγιο δεν ξέρω τι θα έκανα.
Η ζημια στο αριστερό μάτι είναι αρκετά μεγάλη και οι πρώτες εκτιμήσεις μιλάνε για μεταμόσχευση. Ακόμα δεν ξέρω τι να κάνω. Μου είπαν ήδη για κάποιους γιατρούς ειδικούς στις μεταμοσχεύσεις εδώ στην Αθήνα. όσο για το δεξί μάτι θα φορέσω φακόυς και βλέπουμε.διάβασα τις ιστορίες σας και σας ευχαριστώ.
Για τον Κανελλόπουλο μου έχουν ήδη μιλήσει. Μέσα στις επόμενες μέρες θα πάρω την αποφασή μου.
Καλή προσπαθεια παιδια ειλικρινά. Και καλή μας τύχη.
Με λένε Μάνο και είμαι 32 χρόνων.
Μόλις προχθές έμαθα οτι πάσχω από κερατόκωνο.
Όπως μου τα περιέγραψε ο γιατρός ένιωσα ότι όλα όσα είχα ονειρευθεί να κάνω στη ζωή μου γκρεμίστηκαν σε ένα λεπτό.Ειλικρινα δεν μπορω να σταματήσω να κλαίω. Αν δεν ήταν η γυναίκα μου να μου δώσει κουραγιο δεν ξέρω τι θα έκανα.
Η ζημια στο αριστερό μάτι είναι αρκετά μεγάλη και οι πρώτες εκτιμήσεις μιλάνε για μεταμόσχευση. Ακόμα δεν ξέρω τι να κάνω. Μου είπαν ήδη για κάποιους γιατρούς ειδικούς στις μεταμοσχεύσεις εδώ στην Αθήνα. όσο για το δεξί μάτι θα φορέσω φακόυς και βλέπουμε.διάβασα τις ιστορίες σας και σας ευχαριστώ.
Για τον Κανελλόπουλο μου έχουν ήδη μιλήσει. Μέσα στις επόμενες μέρες θα πάρω την αποφασή μου.
Καλή προσπαθεια παιδια ειλικρινά. Και καλή μας τύχη.
Κυριακή 8 Ιουνίου 2008
Η Ιστορία Του Μάνου.
Γεια σας παιδια συμπάσχων και εγώ.Με λένε Μάνο είμαι 26 και έχω διεγνωσμένο κερατοκωνο από τα 16 μου.Αυτή τη περίοδο υπηρετώ στο στρατο σαν Ι3(ένοπλο) παρά τα όσα είχα ακούσει (περί κερατόκωνου και στρατού) όλα αυτά τα χρόνια.Από την πρώτη μέρα της διάγνωσης της παθήσεως μου, η οποία έγινε τυχαία σε μια απλή οφθαλμολογική επίσκεψη και χωρίς να αντιπετωπίζω σοβαρά προβλήματα όρασης τότε , ο γιατρός αφού με ενημέρωσε περί του κερατόκωνου ήταν κάθετος στη χρήση σκληρων φακών επαφής.Αφού πέρασα μια δύσκόλη περίοδο προσαρμογής στους φακούς τους συνήθισα.Τώρα μια δεκαετία μετά φοράω ημίσκληρους αεροδιαπερατούς φακόυς επαφής με οπτική οξύτητα 6/10 ως 8/10 (χωρίς φακούς έχω πλήρως παραμορφωμένη όραση).Το φεβρουάριο που μας πέρασε έκανα επέμβαση crosslinking στο αριστερό μου μάτι και μόλις χτες και στο δεξί.Στο αριστερό μάτι δεν έχω δει κάποια βελτίωση στην όραση συνεχίζω να φοράω τον ίδιο φακό επαφής με όχι τόσο καλή εφαρμογή και περιμένω να επουλωθεί και το δεξί μάτι έτσι ώστε να κάνω προσαρμογή καινούργιων φακών και στα δυο μάτια συγχρόνως
ΥΓ:Η επέμβαση crosslinking δεν ήταν και τόσο επώδυνη
Για περισσότερη κουβέντα για την εμπειρία του crosslinking αλλά και για το κερατόκωνο γενικότερα το Ε mail μου είναι διαθέσιμο
ΥΓ:Η επέμβαση crosslinking δεν ήταν και τόσο επώδυνη
Για περισσότερη κουβέντα για την εμπειρία του crosslinking αλλά και για το κερατόκωνο γενικότερα το Ε mail μου είναι διαθέσιμο
Η Ιωάννα Γράφει..
Χαίρετε φίλε μου Κωστα,
Ειμαι η Ιωαννα, απο θεσσαλονίκη 24ρων ετών και εδω και 5 χρόνια <<συμβιώνω>> με τον κερατόκωνο,ευκολο,δύσκολο αυτο είναι,στην αρχή όταν μου το πρωτοδιέγνωσε ο οφθαλμίατρος έχασα τη γή κάτω απο τα πόδια μου,μετά από πολύ καιρό όταν τελικά κατάφερα να συμφιλιωθώ μαζί του το πήρα ως αστείο και το διακωμωδούσα!
Πλέον μπορεί να μην έχω χάσει την χιουμορίστική μου διάθεση,αλλα σιγα-σιγά χανω την όραση μου (απο τον δεξιό οφθαλμό σχεδόν τελείως ενώ ο αριστερός ακόμα <<κρατάει>>.
Συνειδητοποιώ επίσης πως πέρα απο την όραση μου χάνω και την Ιωάννα,την Ιωάννα που μέρα με την μέρα γίνετα εχθρική,εριστική, απόμακρη και παρουσιάζει μια σειρά αντικοινωνικών συμπεριφορών.
Μπαίνω σε μια απομόνωση που εγω η ίδια βάζω τον εαυτό μου,το αναφέρω γιατί έχω διαβασει αρκετές απόψεις, πουθενά όμως δεν είδα γραμμένο κατι αντίστοιχο.Τέλος θα ήθελα να ρωτήσω και την δική σου γνώμη για την θεραπεία crosslinking,τι μου συμβουλευεις να κάνω,να ρίξω μια αναγνωριστική ματια προς αυτή τη μέθοδο? να συμβουλευτώ τουε διάφορους ομοιοπαθητικούς που ισχυρίζονται οτι μπορουν να ενεργοποιησουν το οργανισμό να το θεραπευσει απο μόνος του?
Η΄ να προβω στην μεταμόσχευση?
Μπράβο σου πάντως γι αυτην τη πρωτοβοιλία και σέυχαριστώ για τον χρονο που θα διαθέσεις να διαβάσεις και το δικό μου e-mail.
φιλακια
Ιωάννα
Ειμαι η Ιωαννα, απο θεσσαλονίκη 24ρων ετών και εδω και 5 χρόνια <<συμβιώνω>> με τον κερατόκωνο,ευκολο,δύσκολο αυτο είναι,στην αρχή όταν μου το πρωτοδιέγνωσε ο οφθαλμίατρος έχασα τη γή κάτω απο τα πόδια μου,μετά από πολύ καιρό όταν τελικά κατάφερα να συμφιλιωθώ μαζί του το πήρα ως αστείο και το διακωμωδούσα!
Πλέον μπορεί να μην έχω χάσει την χιουμορίστική μου διάθεση,αλλα σιγα-σιγά χανω την όραση μου (απο τον δεξιό οφθαλμό σχεδόν τελείως ενώ ο αριστερός ακόμα <<κρατάει>>.
Συνειδητοποιώ επίσης πως πέρα απο την όραση μου χάνω και την Ιωάννα,την Ιωάννα που μέρα με την μέρα γίνετα εχθρική,εριστική, απόμακρη και παρουσιάζει μια σειρά αντικοινωνικών συμπεριφορών.
Μπαίνω σε μια απομόνωση που εγω η ίδια βάζω τον εαυτό μου,το αναφέρω γιατί έχω διαβασει αρκετές απόψεις, πουθενά όμως δεν είδα γραμμένο κατι αντίστοιχο.Τέλος θα ήθελα να ρωτήσω και την δική σου γνώμη για την θεραπεία crosslinking,τι μου συμβουλευεις να κάνω,να ρίξω μια αναγνωριστική ματια προς αυτή τη μέθοδο? να συμβουλευτώ τουε διάφορους ομοιοπαθητικούς που ισχυρίζονται οτι μπορουν να ενεργοποιησουν το οργανισμό να το θεραπευσει απο μόνος του?
Η΄ να προβω στην μεταμόσχευση?
Μπράβο σου πάντως γι αυτην τη πρωτοβοιλία και σέυχαριστώ για τον χρονο που θα διαθέσεις να διαβάσεις και το δικό μου e-mail.
φιλακια
Ιωάννα
Φακοί Επαφής Rose K
Καλησπέρα φίλε & συμπάσχων Κώστα
Πριν από 15 περίπου ημέρες ανακάλυψα, αρκετά καθυστερημένα τον κερατόκωνο.
Έκανα τοπογραφία κερατοειδούς η οποία έδειξε προχωρημένο στάδιο στο ένα μάτι.
Δοκίμασα του φακούς ROSE K οι οποίοι και με εξέπληξαν με τα αποτελέσματα στο ιατρείο.
Τους παρήγγειλα χωρίς δεύτερη σκέψη αν και το κόστος του είναι λίγο τσιμπημένο.
Έχει δοκιμάσει κανείς τους συγκεκριμένους φακούς ?
Έχουμε καμία άποψη
Ευχαριστώ πολύ και καλό βράδυ.
Φιλικά
Χρήστος
Πριν από 15 περίπου ημέρες ανακάλυψα, αρκετά καθυστερημένα τον κερατόκωνο.
Έκανα τοπογραφία κερατοειδούς η οποία έδειξε προχωρημένο στάδιο στο ένα μάτι.
Δοκίμασα του φακούς ROSE K οι οποίοι και με εξέπληξαν με τα αποτελέσματα στο ιατρείο.
Τους παρήγγειλα χωρίς δεύτερη σκέψη αν και το κόστος του είναι λίγο τσιμπημένο.
Έχει δοκιμάσει κανείς τους συγκεκριμένους φακούς ?
Έχουμε καμία άποψη
Ευχαριστώ πολύ και καλό βράδυ.
Φιλικά
Χρήστος
Κυριακή 1 Ιουνίου 2008
Η Έλλη Ρωτάει...
καλησπέρα παιδιά
μόλις τώρα ανακάλυψα το site αυτό, σε μία προσπάθεια μου να ενημερωθώ
για κάτι νεότερο σχετικά με το θέμα μας!
γενικώς ο γιατρός που μου σύστησαν ως τον ειδικότερο στη θεσσαλονικη με τη πρώτη
επισκεψη ήταν κάθετος για άμεση μεταμόσχευση !
ε όσο να πεις αυτό ειναι ότι ΔΕΝ περιμένεις να ακούσεις στη πρώτη σου
απλή οφθαλμολογική εξέταση!
μου έδωσε καποιους ημισκληρους φακούς, ξαναπηγα μετά απο μια δεκαετία,
επεμενε ότι η κατασταση χειροτέρεψε.... και μπορεί δε λεω.... αλλα να πως
να το κάνουμε ...δέν έχω συμφιλιωθεί ακόμα με την ιδέα της μεταμόσχευσης!
απλά και μόνο αυτό...
αν έχετε υπ όψιν σας κάποιον που να είναι γενικά κατά των μεταμοσχέυσεων ...θα
με ενδιέφερε να παρω και δεύτερη γνώμη...
παρεπιτόντως θέλω να πω ότι περνάω βασανιστικές ώρες το πρωι με τον ήλιο και τους
φακούς.. εχετε να προτείνετε κατι?
α και κατι ακόμα το υγρό των φακών μου το unique ph απ ότι έμαθα καταργήθηκε!
ξέρει κανείς με τι αντικαταστάθηκε?
ευχαριστω...
έλλη...
μόλις τώρα ανακάλυψα το site αυτό, σε μία προσπάθεια μου να ενημερωθώ
για κάτι νεότερο σχετικά με το θέμα μας!
γενικώς ο γιατρός που μου σύστησαν ως τον ειδικότερο στη θεσσαλονικη με τη πρώτη
επισκεψη ήταν κάθετος για άμεση μεταμόσχευση !
ε όσο να πεις αυτό ειναι ότι ΔΕΝ περιμένεις να ακούσεις στη πρώτη σου
απλή οφθαλμολογική εξέταση!
μου έδωσε καποιους ημισκληρους φακούς, ξαναπηγα μετά απο μια δεκαετία,
επεμενε ότι η κατασταση χειροτέρεψε.... και μπορεί δε λεω.... αλλα να πως
να το κάνουμε ...δέν έχω συμφιλιωθεί ακόμα με την ιδέα της μεταμόσχευσης!
απλά και μόνο αυτό...
αν έχετε υπ όψιν σας κάποιον που να είναι γενικά κατά των μεταμοσχέυσεων ...θα
με ενδιέφερε να παρω και δεύτερη γνώμη...
παρεπιτόντως θέλω να πω ότι περνάω βασανιστικές ώρες το πρωι με τον ήλιο και τους
φακούς.. εχετε να προτείνετε κατι?
α και κατι ακόμα το υγρό των φακών μου το unique ph απ ότι έμαθα καταργήθηκε!
ξέρει κανείς με τι αντικαταστάθηκε?
ευχαριστω...
έλλη...
Η Εμπειρία Της Αγκάθα Απο Την Επέμβαση Με Ριβοφλαβίνη
Η Αγκάθα μου έστειλε και αυτή την δική της εμπειρία απο την επέμβαση με ριβοφλαβίνη (crosslinking) και σας την παραθέτω:
---------------------------------------------------------------------------------
Στις 21/5/2008 έκανα την επέμβαση Cross linking με ριβοφλαβίνη σε οφθαλμολογική κλινική της Αθήνας.
Μπορώ να πω με βεβαιότητα ότι συμφωνώ απόλυτα με τον Δημήτρη ότι η επέμβαση δεν ήταν καθόλου επώδινη
Πιο λεπτομερώς,
Καμια ώρα πριν την εγχείρηση ξεκίνησαν να μου κάνουν κάποιες προεγχειρητικες εξετάσεις και μετα από αυτές ξεκίνησαν να ρίχνουν στο ματι μου κάποια κολλήρια (το ένα ήταν αναισθητικό, το άλλο δε θυμάμαι ακριβώς).15 λεπτά πριν μπω στο χειρουργείο μου έδωσαν και ενα ηρεμιστικο.
Αφού μπαίνουμε στο χειρουργείο ξεκίνησαν και μου έβαλαν στο μάτι 2 ταινίες ( μία στο πάνω βλέφαρο και μία στο κάτω ) και μία δαγκανίτσα μεσα στο μάτι έτσι ώστε να παραμείνει ανοιχτό.
Μου αφάιρεσαν το επιθήλιο και μετά μου μέτρησαν το πάχος του κερατοειδή.
Εδώ πρέπει να αναφέρω ότι για να κάνει κάποιος αυτή την επέμβαση ο κερατοειδής πρέπει να έχει ένα ελάχιστο πάχος. Εγώ λοιπόν έιχα ακριβώς ίδια τιμή με την ελάχιστη απαιτούμενη οπότε ο γιατρός μου θεώρησε σωστό να προσπαθήσει να μου φουσκώσει τον κερατοειδη με κάποιους τεχνικούς τρόπους. Και έτσι έγινε.
Στο τελευταίο μισάωρο της επέμβασης ξεκίνησαν οι ενσταλάξεις ριβοφλαβίνης και η ακτινοβολία.
Ήταν χωρισμένο σε 6 στάδια των 5 λεπτών.
Να πώ ότι το τελευταίο μισάωρο ήταν αρκετά κουραστικό γιατί η δαγκάνα στο μάτι είχε αρχίσει και με ενοχλούσε αρκετα και μου ήταν δύσκολο να επικεντρώνω το βλεμμα μου στην ακτινοβολία.
Γυρίζοντας σπίτι το πρώτο πράγμα που έκανα ήταν να κοιμηθώ.Δε μπορώ να πω οτι είχα ιδιαίτερο πόνο απλά μια ενόχληση.
Τώρα, 10 μέρες μετά την επέμβαση βάζω ακόμα κάποια κολλήρια, βλεπω ακόμα λίγο θαμπα και επισκέπτομαι συχνα το γιατρό μου.
Αυτά και από τη δική μου εμπειρία.
---------------------------------------------------------------------------------
Στις 21/5/2008 έκανα την επέμβαση Cross linking με ριβοφλαβίνη σε οφθαλμολογική κλινική της Αθήνας.
Μπορώ να πω με βεβαιότητα ότι συμφωνώ απόλυτα με τον Δημήτρη ότι η επέμβαση δεν ήταν καθόλου επώδινη
Πιο λεπτομερώς,
Καμια ώρα πριν την εγχείρηση ξεκίνησαν να μου κάνουν κάποιες προεγχειρητικες εξετάσεις και μετα από αυτές ξεκίνησαν να ρίχνουν στο ματι μου κάποια κολλήρια (το ένα ήταν αναισθητικό, το άλλο δε θυμάμαι ακριβώς).15 λεπτά πριν μπω στο χειρουργείο μου έδωσαν και ενα ηρεμιστικο.
Αφού μπαίνουμε στο χειρουργείο ξεκίνησαν και μου έβαλαν στο μάτι 2 ταινίες ( μία στο πάνω βλέφαρο και μία στο κάτω ) και μία δαγκανίτσα μεσα στο μάτι έτσι ώστε να παραμείνει ανοιχτό.
Μου αφάιρεσαν το επιθήλιο και μετά μου μέτρησαν το πάχος του κερατοειδή.
Εδώ πρέπει να αναφέρω ότι για να κάνει κάποιος αυτή την επέμβαση ο κερατοειδής πρέπει να έχει ένα ελάχιστο πάχος. Εγώ λοιπόν έιχα ακριβώς ίδια τιμή με την ελάχιστη απαιτούμενη οπότε ο γιατρός μου θεώρησε σωστό να προσπαθήσει να μου φουσκώσει τον κερατοειδη με κάποιους τεχνικούς τρόπους. Και έτσι έγινε.
Στο τελευταίο μισάωρο της επέμβασης ξεκίνησαν οι ενσταλάξεις ριβοφλαβίνης και η ακτινοβολία.
Ήταν χωρισμένο σε 6 στάδια των 5 λεπτών.
Να πώ ότι το τελευταίο μισάωρο ήταν αρκετά κουραστικό γιατί η δαγκάνα στο μάτι είχε αρχίσει και με ενοχλούσε αρκετα και μου ήταν δύσκολο να επικεντρώνω το βλεμμα μου στην ακτινοβολία.
Γυρίζοντας σπίτι το πρώτο πράγμα που έκανα ήταν να κοιμηθώ.Δε μπορώ να πω οτι είχα ιδιαίτερο πόνο απλά μια ενόχληση.
Τώρα, 10 μέρες μετά την επέμβαση βάζω ακόμα κάποια κολλήρια, βλεπω ακόμα λίγο θαμπα και επισκέπτομαι συχνα το γιατρό μου.
Αυτά και από τη δική μου εμπειρία.
Η Ιστορία Του Greek Από Την Επέμβαση Στα Μάτια
Σας παραθέτω την ιστορία του Greek.
---------------------------------------------------------------------------------
Καλησπέρα σε όλους.
Με τη σειρά μου να γράψω την ιστορία μου.
Έχω διαπιστωμένο κερατόκωνο εδώ και 7 περίπου χρόνια.
Αυτή τη στιγμή είμαι 23.
Εδώ και 2 χρόνια γνωρίζω για την επέμβαση crosslinking (C3R) αλλά λόγω υποχρεώσεων (δυστυχώς) την ανέβαλλα έως ότου έφτασα στο αμήν και αποφάσισα να την κάνω στα μέσα περίπου του Απριλίου.
Η επέμβαση έγινε στο laservision, σε συνδυασμό με την prk που έχει αναφερθεί και σε προηγούμενο post.
Πριν την επέμβαση - πρωί: Έγινε η κλασική τοπογραφία, ενώ ήμουν 10 μέρες χωρίς τους (μαλακούς, τορικούς) φακούς μου - η αντίστοιχη διάρκεια για τους σκληρούς είναι 1 μήνας περίπου, προκειμένου να απεικονισθεί το πραγματικό πάχος του κερατοειδή.
Το σημαντικό είναι ότι για να γίνει το crosslinking πρέπει το πάχος του κερατοειδούς στο λεπτότερο σημείο να είναι 400μm (ή έστω 350 για την τροποποιημένη μορφή). Για να γίνει και η prk, ο γιατρός προτιμάει το πάχος να είναι λίγο μεγαλύτερο στο λεπτότερο σημείο πάλι.Επίσης, έγιναν και κάποιες άλλες μετρήσεις για τις οποίες δε γνωρίζω λεπτομέρειες.
Επέμβαση - απόγευμα:
Πριν μπω στην αίθουσα με το laser, μου έβαλαν ένα σκούφο και μια λεπτή μπλούζα πάνω από τα ρούχα και μικρές σακούλες πάνω από τα παππούτσια. Περίμενα λίγο και στη συνέχεια μπήκα στην αίθουσα.
Αρχικά, έγινε η μερική topography-guided prk που διήρκησε 5 περίπου λεπτά: Μετά από τις αναισθητικές σταγόνες, ήμουν ξαπλωμένος κάτω από το laser, ο γιατρός μου έβαλε το αυτοκόλλητο για να κρατήσει το μάτι ανοιχτό και με κάτι αντίστοιχο έκλεισε το άλλο μάτι για να μην επηρρεάζεται. Στη συνέχεια αφαιρέθηκε το επιθήλιο και έγινε η επέμβαση με το laser, η οποία το μόνο που απαιτόυσε ήταν συγκέντρωση και σταθερότητα (πολύ σημαντικό όμως) για λίγα δευτερόλεπτα. Μετά την αφαίρεση του επιθηλίου υπάρχει μια περίεργη αίσθηση αλλά δεν υπάρχει πόνος, ίσως ελάχιστο τσούξιμο το οποίο δεν είναι ενοχλητικό. Έπειτα, έγινε το ίδιο και για το άλλο μάτι.
Στη συνέχεια, έγινε το crosslinking (προφανώς χωρίς το επιθήλιο, το οποίο είχε αφαιρεθεί προηγουμένως). Το καλό είναι ότι στο συγκεκριμένο οφθαλμολογικό κέντρο, υπάρχει κράνος που σου επιτρέπει να κάνεις την επέμβαση ταυτόχρονα και στα δύο μάτια γλυτώνοντας την ταλαιπωρία. Το κράνος είχε 6 στρογγυλά φώτα (2 σειρές από 3 φώτα, μία πάνω και μία κάτω). Ο γιατρός μου είπε να κοιτάζω ακριβώς στη μέση και στη συνέχεια κάθε 5 λεπτά μου έριχναν και στα 2 μάτια το γνωστό πράσινο διάλυμα με τη ριβοφλαβίνη. Η διαδικασία αυτή κράτησε 30 λεπτά και ήταν πολύ πιο ανώδυνη απ'όσο την περίμενα (τα μάτια παραμένουν ανοιχτά, ωστόσο αυτό είναι κάτι που συνηθίζεται και δεν ενοχλεί. 2-3 φορές αισθάνθηκα ένα μικρό τσούξιμο αλλά το είπα στον γιατρό και ξαναέβαλε αναισθητικές σταγόνες και αμέσως ηρέμησα πάλι). Η αίσθηση που έχεις έιναι ότι κάνεις ηλιοθεραπεία στο πρόσωπο και νιώθεις σαν να σου κάνουν μαλάξεις στα μάτια.
Αφού τελείωσε και το crosslinking, ο γιατρός μου έβαλε ειδικούς φακούς επαφής.
Μετά την επέμβαση:
Το πρώτο βράδυ είναι όντως δυσάρεστο. Υπάρχει έντονος ερεθισμός στο μάτι και φωτοφοβία. Χορηγούνται ωστόσο ηρεμιστικά χάπια που κάνουν την κατάσταση αρκετά καλύτερη. Η έντονη φωτοφοβία συνεχίστηκε για μία περίπου εβδομάδα και σταδιακά έφυγε.
Επίσης, μετά από 5 ημέρες πήγα στο γιατρό για να μου βγάλει τους προστατευτικούς φακούς, καθώς το επιθήλιο είχε αρχίσει να θρέφει.
Γενικά, χορηγούνται σταγόνες αντιβιοτικού για 7 μέρες και κορτιζόνης για 2 μήνες και βιταμίνη C.
Οι ενοχλήσεις που υπάρχουν είναι συνήθως μικρό τσούξιμο και δάκρυα όταν βάζεις τα κολλύρια τις πρώτες μέρες ενώ η όραση μπορεί να έχει μικρές διακυμάνσεις τον πρώτο μήνα (προσωπικά δεν παρατήρησα κάτι τέτοιο).
Στη συνέχεια γίνονται 4 προκαθορισμένες επισκέψεις, μία μετά από ένα μήνα, μία μετά από 3 μήνες, μετά από 6 μήνες και μετά από ένα χρόνο.
Επίσης, ο γιατρός έχει κάποιον στο τηλεφωνικό κέντρο του ιατρείου όλο το 24ωρο, οπότε αν προκύψει κάτι μπορείς να επικοινωνήσεις (πολύ χρήσιμο τις πρώτες μέρες που υπάρχει περισσότερος φόβος).
Αποτελέσματα μέχρι τώρα:
H όρασή μου βελτιώθηκε κάπως στο δεξί μάτι (όπου είχα και το πιο έντονο πρόβλημα) με την prk, ενώ στο αριστερό έπεσε λίγο καθώς έχω μια μικρή θολερότητα, που όπως μου είπε ο γιατρός θα φύγει με τον καιρό και το μάτι θα επανέλθει αν όλα πάνε καλά. Προς το παρόν φοράω ημερήσιους απλούς μαλακούς φακούς (μετά από την επίσκεψη που είχα τον πρώτο μήνα από την επέμβαση). Η καμπυλότητα μειώθηκε και περιμένω την επόμενη επίσκεψη για περεταίρω αποτελέσματα.
Προσωπική άποψη:Το crosslinking είναι κάτι που πιστεύω ότι πρέπει όλοι μας να κάνουμε, εφόσον μπορούμε και ειδικά εφόσον ο κερατόκωνος προχωράει.
Καλύτερα είναι να γίνεται σε όσο το δυνατόν πιο αρχικό στάδιο. Είναι ο μόνος τρόπος για να παγώσει ή έστω να καθυστερήσει την επιδείνωση. Όπως θα έχετε διαβάσει όσοι το έχετε ψάξει, είναι η μόνη "θεραπεία" στο πρόβλημα προς το παρόν, Οι φακοί μπορεί να δίνουν καλύτερη όραση αλλά αυτό δε σημαίνει ότι ο κερατόκωνος δε θα προχωρήσει. Σε καμια περίπτωση δεν πρέπει να περιμένετε μέχρι να δείτε έντονο πρόβλημα στην όραση. Φυσικά, δεν υπάρχουν μακροπρόθεσμα αποτελέσματα (υπάρχουν δημοσιεύσεις με ασθενείς που παρακολουθούνται έως 4 χρόνια και η κατάσταση ήταν σχεδόν σε όλους σταθερή και σε κάποιους υπήρξε και περαιτέρω βελτίωση), η θεραπεία κρατάει σύμφωνα με τους γιατρούς για 10-12 χρόνια αλλά συνήθως ο κερατόκωνος προχωράει μέχρι την ηλικία των 40, οπότε μειώνονται οι πιθανότητες να χειροτερέψει πολύ η κατάσταση.
Ο κ. Κανελλόπουλος είναι κατά την άποψή μου η καλύτερη επιλογή για κάποιον στην Ελλάδα αλλά και σίγουρα μία από τις καλύτερες επιλογές στον κόσμο. Είναι ο πρώτος που άρχισε να κάνει επεμβάσεις prk+crosslinking μαζί και από τους ελάχιστους που την εφαρμόζουν παγκοσμίως και είμαστε πολύ τυχεροί που τον έχουμε σε αυτή τη χώρα. Η περίπτωση μου είναι αρκετά προχωρημένη και δε ξέρω τα τελικά αποτελέσματα αλλά έχω μιλήσει με ένα άτομο (φίλο μου πλέον) που αυτή τη στιγμή κυκλοφορεί χωρίς καν γυαλιά με
8++ / 10 όραση, ο οποίος το πρόλαβε νωρίς αλλά ακόμα κι έτσι είναι κάτι το απίστευτο για μένα.
Τέλος, αυτό που σίγουρα θα αναρρωτιέστε όλοι είναι γιατί prk+crosslinking και όχι crosslinking και στη συνέχεια prk? Αυτή ακριβώς την απορία είχα και εγώ. Υπάρχουν κάποιες βασικές διαφορές: Η πρώτη είναι ότι, αν γίνει το prk μετά τη σταθεροποίηση με το crosslinking, γίνεται επέμβαση στον ήδη "σκληρότερο" κερατοειδή και αφαιρείται ιστός που ήδη έχει βελτιωθεί με την C3R. Ακόμα σημαντικότερο είναι ότι δε χρειάζεται να αφαιρεθεί το επιθήλιο δύο φορές (μία για το crosslinking και μία για την prk) δεδομένου ότι το επιθήλιο θέλει περίπου 6 μήνες επούλωσης για να επανέλθει στην αρχική του κατάσταση. Επίσης, η prk που γίνεται είναι μερική (partial), που σημαίνει αφενός ότι δεν έχει σαν στόχο να αφαιρέσει όλη τη μυωπία και τον αστιγματισμό αλλά να κάνει το σχήμα του κερατοειδή πιο κανονικό, όπως τα μάτια των υπολοίπων και αφετέρου αφαιρείται πολύ λιγότερος ιστός που σημαίνει ότι το πάχος του κερατοειδή διατηρείται σε ανεκτά επίπεδα που δίνουν τη δυνατότητα να γίνει η C3R και ίσως αργότερα και να επαναληφθεί (υπάρχουν και τέτοιες περιπτώσεις σε δημοσιεύσεις). Τέλος, το καλό με τη συγκεκριμένη μέθοδο (partial topography guided prk) είναι ότι είναι προσαρμοσμένη σε μη σφαιρικά μάτια όπως τα δικά μας, αφού το laser παίρνει τα δεδομένα από τις τοπογραφίες προκειμένου να "εξομαλύνει" το σχήμα του κερατοειδή. Το laser που έχει στο ιατρείο ο κ.Κανελλόπουλος είναι ό,τι πιο σύγχρονο υπάρχει προς το παρόν και αυτό είναι ένα επιπλέον προσόν μαζί με την εμπειρία του.
Τα τελευταία είναι καθαρά προσωπική άποψη - δεν είμαι γιατρός, γράφω ό,τι έχω διαβάσει. Επίσης, ούτε διαφημιστής. Το internet έχει αρκετές πληροφορίες, μπορείτε να ψάξετε και να ανταλλάξουμε τις απόψεις μας, Ίσως έτσι καταλάβουμε όλοι μας τι ακριβώς μας συμβαίνει και λύσουμε τις όποιες απορίες μας.
Αυτά από εμένα, θα επανέλθω με περισσότερα καθώς περνάει ο καιρός.
Αν έχει κάνει και κάποιος άλλος την επέμβαση, θα ήθελα να επικοινωνήσουμε αλλά επειδή προπαντός το blog είναι για να ενημερωνόμαστε και όχι για να κάνουμε απλά ερωτήσεις ο ένας στον άλλον χωρίς απάντηση, για ό,τι χρειαστείτε μπορείτε να μου στείλετε ένα mail στο kc.greek[at]gmail.com.
Θα προτιμούσα βέβαια οι ερωτήσεις να γίνονται στο blog ώστε να βλέπουν όλοι τις απαντήσεις και να λύνουν (λύνουμε) τις απορίες μας.
Ας συνεχίσουμε όλοι αυτή τη φιλότιμη προσπάθεια του Κώστα και να μη μένουμε απλά σε ερωτήσεις.
Greek
P.S.: Κώστα, συγχαρητήρια για την πολύ καλή προσπάθεια και από εμένα.
---------------------------------------------------------------------------------
Καλησπέρα σε όλους.
Με τη σειρά μου να γράψω την ιστορία μου.
Έχω διαπιστωμένο κερατόκωνο εδώ και 7 περίπου χρόνια.
Αυτή τη στιγμή είμαι 23.
Εδώ και 2 χρόνια γνωρίζω για την επέμβαση crosslinking (C3R) αλλά λόγω υποχρεώσεων (δυστυχώς) την ανέβαλλα έως ότου έφτασα στο αμήν και αποφάσισα να την κάνω στα μέσα περίπου του Απριλίου.
Η επέμβαση έγινε στο laservision, σε συνδυασμό με την prk που έχει αναφερθεί και σε προηγούμενο post.
Πριν την επέμβαση - πρωί: Έγινε η κλασική τοπογραφία, ενώ ήμουν 10 μέρες χωρίς τους (μαλακούς, τορικούς) φακούς μου - η αντίστοιχη διάρκεια για τους σκληρούς είναι 1 μήνας περίπου, προκειμένου να απεικονισθεί το πραγματικό πάχος του κερατοειδή.
Το σημαντικό είναι ότι για να γίνει το crosslinking πρέπει το πάχος του κερατοειδούς στο λεπτότερο σημείο να είναι 400μm (ή έστω 350 για την τροποποιημένη μορφή). Για να γίνει και η prk, ο γιατρός προτιμάει το πάχος να είναι λίγο μεγαλύτερο στο λεπτότερο σημείο πάλι.Επίσης, έγιναν και κάποιες άλλες μετρήσεις για τις οποίες δε γνωρίζω λεπτομέρειες.
Επέμβαση - απόγευμα:
Πριν μπω στην αίθουσα με το laser, μου έβαλαν ένα σκούφο και μια λεπτή μπλούζα πάνω από τα ρούχα και μικρές σακούλες πάνω από τα παππούτσια. Περίμενα λίγο και στη συνέχεια μπήκα στην αίθουσα.
Αρχικά, έγινε η μερική topography-guided prk που διήρκησε 5 περίπου λεπτά: Μετά από τις αναισθητικές σταγόνες, ήμουν ξαπλωμένος κάτω από το laser, ο γιατρός μου έβαλε το αυτοκόλλητο για να κρατήσει το μάτι ανοιχτό και με κάτι αντίστοιχο έκλεισε το άλλο μάτι για να μην επηρρεάζεται. Στη συνέχεια αφαιρέθηκε το επιθήλιο και έγινε η επέμβαση με το laser, η οποία το μόνο που απαιτόυσε ήταν συγκέντρωση και σταθερότητα (πολύ σημαντικό όμως) για λίγα δευτερόλεπτα. Μετά την αφαίρεση του επιθηλίου υπάρχει μια περίεργη αίσθηση αλλά δεν υπάρχει πόνος, ίσως ελάχιστο τσούξιμο το οποίο δεν είναι ενοχλητικό. Έπειτα, έγινε το ίδιο και για το άλλο μάτι.
Στη συνέχεια, έγινε το crosslinking (προφανώς χωρίς το επιθήλιο, το οποίο είχε αφαιρεθεί προηγουμένως). Το καλό είναι ότι στο συγκεκριμένο οφθαλμολογικό κέντρο, υπάρχει κράνος που σου επιτρέπει να κάνεις την επέμβαση ταυτόχρονα και στα δύο μάτια γλυτώνοντας την ταλαιπωρία. Το κράνος είχε 6 στρογγυλά φώτα (2 σειρές από 3 φώτα, μία πάνω και μία κάτω). Ο γιατρός μου είπε να κοιτάζω ακριβώς στη μέση και στη συνέχεια κάθε 5 λεπτά μου έριχναν και στα 2 μάτια το γνωστό πράσινο διάλυμα με τη ριβοφλαβίνη. Η διαδικασία αυτή κράτησε 30 λεπτά και ήταν πολύ πιο ανώδυνη απ'όσο την περίμενα (τα μάτια παραμένουν ανοιχτά, ωστόσο αυτό είναι κάτι που συνηθίζεται και δεν ενοχλεί. 2-3 φορές αισθάνθηκα ένα μικρό τσούξιμο αλλά το είπα στον γιατρό και ξαναέβαλε αναισθητικές σταγόνες και αμέσως ηρέμησα πάλι). Η αίσθηση που έχεις έιναι ότι κάνεις ηλιοθεραπεία στο πρόσωπο και νιώθεις σαν να σου κάνουν μαλάξεις στα μάτια.
Αφού τελείωσε και το crosslinking, ο γιατρός μου έβαλε ειδικούς φακούς επαφής.
Μετά την επέμβαση:
Το πρώτο βράδυ είναι όντως δυσάρεστο. Υπάρχει έντονος ερεθισμός στο μάτι και φωτοφοβία. Χορηγούνται ωστόσο ηρεμιστικά χάπια που κάνουν την κατάσταση αρκετά καλύτερη. Η έντονη φωτοφοβία συνεχίστηκε για μία περίπου εβδομάδα και σταδιακά έφυγε.
Επίσης, μετά από 5 ημέρες πήγα στο γιατρό για να μου βγάλει τους προστατευτικούς φακούς, καθώς το επιθήλιο είχε αρχίσει να θρέφει.
Γενικά, χορηγούνται σταγόνες αντιβιοτικού για 7 μέρες και κορτιζόνης για 2 μήνες και βιταμίνη C.
Οι ενοχλήσεις που υπάρχουν είναι συνήθως μικρό τσούξιμο και δάκρυα όταν βάζεις τα κολλύρια τις πρώτες μέρες ενώ η όραση μπορεί να έχει μικρές διακυμάνσεις τον πρώτο μήνα (προσωπικά δεν παρατήρησα κάτι τέτοιο).
Στη συνέχεια γίνονται 4 προκαθορισμένες επισκέψεις, μία μετά από ένα μήνα, μία μετά από 3 μήνες, μετά από 6 μήνες και μετά από ένα χρόνο.
Επίσης, ο γιατρός έχει κάποιον στο τηλεφωνικό κέντρο του ιατρείου όλο το 24ωρο, οπότε αν προκύψει κάτι μπορείς να επικοινωνήσεις (πολύ χρήσιμο τις πρώτες μέρες που υπάρχει περισσότερος φόβος).
Αποτελέσματα μέχρι τώρα:
H όρασή μου βελτιώθηκε κάπως στο δεξί μάτι (όπου είχα και το πιο έντονο πρόβλημα) με την prk, ενώ στο αριστερό έπεσε λίγο καθώς έχω μια μικρή θολερότητα, που όπως μου είπε ο γιατρός θα φύγει με τον καιρό και το μάτι θα επανέλθει αν όλα πάνε καλά. Προς το παρόν φοράω ημερήσιους απλούς μαλακούς φακούς (μετά από την επίσκεψη που είχα τον πρώτο μήνα από την επέμβαση). Η καμπυλότητα μειώθηκε και περιμένω την επόμενη επίσκεψη για περεταίρω αποτελέσματα.
Προσωπική άποψη:Το crosslinking είναι κάτι που πιστεύω ότι πρέπει όλοι μας να κάνουμε, εφόσον μπορούμε και ειδικά εφόσον ο κερατόκωνος προχωράει.
Καλύτερα είναι να γίνεται σε όσο το δυνατόν πιο αρχικό στάδιο. Είναι ο μόνος τρόπος για να παγώσει ή έστω να καθυστερήσει την επιδείνωση. Όπως θα έχετε διαβάσει όσοι το έχετε ψάξει, είναι η μόνη "θεραπεία" στο πρόβλημα προς το παρόν, Οι φακοί μπορεί να δίνουν καλύτερη όραση αλλά αυτό δε σημαίνει ότι ο κερατόκωνος δε θα προχωρήσει. Σε καμια περίπτωση δεν πρέπει να περιμένετε μέχρι να δείτε έντονο πρόβλημα στην όραση. Φυσικά, δεν υπάρχουν μακροπρόθεσμα αποτελέσματα (υπάρχουν δημοσιεύσεις με ασθενείς που παρακολουθούνται έως 4 χρόνια και η κατάσταση ήταν σχεδόν σε όλους σταθερή και σε κάποιους υπήρξε και περαιτέρω βελτίωση), η θεραπεία κρατάει σύμφωνα με τους γιατρούς για 10-12 χρόνια αλλά συνήθως ο κερατόκωνος προχωράει μέχρι την ηλικία των 40, οπότε μειώνονται οι πιθανότητες να χειροτερέψει πολύ η κατάσταση.
Ο κ. Κανελλόπουλος είναι κατά την άποψή μου η καλύτερη επιλογή για κάποιον στην Ελλάδα αλλά και σίγουρα μία από τις καλύτερες επιλογές στον κόσμο. Είναι ο πρώτος που άρχισε να κάνει επεμβάσεις prk+crosslinking μαζί και από τους ελάχιστους που την εφαρμόζουν παγκοσμίως και είμαστε πολύ τυχεροί που τον έχουμε σε αυτή τη χώρα. Η περίπτωση μου είναι αρκετά προχωρημένη και δε ξέρω τα τελικά αποτελέσματα αλλά έχω μιλήσει με ένα άτομο (φίλο μου πλέον) που αυτή τη στιγμή κυκλοφορεί χωρίς καν γυαλιά με
8++ / 10 όραση, ο οποίος το πρόλαβε νωρίς αλλά ακόμα κι έτσι είναι κάτι το απίστευτο για μένα.
Τέλος, αυτό που σίγουρα θα αναρρωτιέστε όλοι είναι γιατί prk+crosslinking και όχι crosslinking και στη συνέχεια prk? Αυτή ακριβώς την απορία είχα και εγώ. Υπάρχουν κάποιες βασικές διαφορές: Η πρώτη είναι ότι, αν γίνει το prk μετά τη σταθεροποίηση με το crosslinking, γίνεται επέμβαση στον ήδη "σκληρότερο" κερατοειδή και αφαιρείται ιστός που ήδη έχει βελτιωθεί με την C3R. Ακόμα σημαντικότερο είναι ότι δε χρειάζεται να αφαιρεθεί το επιθήλιο δύο φορές (μία για το crosslinking και μία για την prk) δεδομένου ότι το επιθήλιο θέλει περίπου 6 μήνες επούλωσης για να επανέλθει στην αρχική του κατάσταση. Επίσης, η prk που γίνεται είναι μερική (partial), που σημαίνει αφενός ότι δεν έχει σαν στόχο να αφαιρέσει όλη τη μυωπία και τον αστιγματισμό αλλά να κάνει το σχήμα του κερατοειδή πιο κανονικό, όπως τα μάτια των υπολοίπων και αφετέρου αφαιρείται πολύ λιγότερος ιστός που σημαίνει ότι το πάχος του κερατοειδή διατηρείται σε ανεκτά επίπεδα που δίνουν τη δυνατότητα να γίνει η C3R και ίσως αργότερα και να επαναληφθεί (υπάρχουν και τέτοιες περιπτώσεις σε δημοσιεύσεις). Τέλος, το καλό με τη συγκεκριμένη μέθοδο (partial topography guided prk) είναι ότι είναι προσαρμοσμένη σε μη σφαιρικά μάτια όπως τα δικά μας, αφού το laser παίρνει τα δεδομένα από τις τοπογραφίες προκειμένου να "εξομαλύνει" το σχήμα του κερατοειδή. Το laser που έχει στο ιατρείο ο κ.Κανελλόπουλος είναι ό,τι πιο σύγχρονο υπάρχει προς το παρόν και αυτό είναι ένα επιπλέον προσόν μαζί με την εμπειρία του.
Τα τελευταία είναι καθαρά προσωπική άποψη - δεν είμαι γιατρός, γράφω ό,τι έχω διαβάσει. Επίσης, ούτε διαφημιστής. Το internet έχει αρκετές πληροφορίες, μπορείτε να ψάξετε και να ανταλλάξουμε τις απόψεις μας, Ίσως έτσι καταλάβουμε όλοι μας τι ακριβώς μας συμβαίνει και λύσουμε τις όποιες απορίες μας.
Αυτά από εμένα, θα επανέλθω με περισσότερα καθώς περνάει ο καιρός.
Αν έχει κάνει και κάποιος άλλος την επέμβαση, θα ήθελα να επικοινωνήσουμε αλλά επειδή προπαντός το blog είναι για να ενημερωνόμαστε και όχι για να κάνουμε απλά ερωτήσεις ο ένας στον άλλον χωρίς απάντηση, για ό,τι χρειαστείτε μπορείτε να μου στείλετε ένα mail στο kc.greek[at]gmail.com.
Θα προτιμούσα βέβαια οι ερωτήσεις να γίνονται στο blog ώστε να βλέπουν όλοι τις απαντήσεις και να λύνουν (λύνουμε) τις απορίες μας.
Ας συνεχίσουμε όλοι αυτή τη φιλότιμη προσπάθεια του Κώστα και να μη μένουμε απλά σε ερωτήσεις.
Greek
P.S.: Κώστα, συγχαρητήρια για την πολύ καλή προσπάθεια και από εμένα.
Κυριακή 18 Μαΐου 2008
Επέμβαση Crosslinking
Ο Δημήτρης όπως θα διαβάσετε παρακάτω, έκανε την επέμβαση C3R η Crosslinking όπως είναι γνωστή. Με τον πολύ ωραίο τρόπο γραφής, μας περιγράφει την όλη διαδικασία.
-------------------------------------------------------------------------------------
Tην προηγούμενη Πέμπτη 8/5/2008 υποβλήθηκα στην επέμβαση C3R (Corneal Crosslinking with Ribofliavin) στο δεξί μου μάτι σε ιδιωτικό οφθαλμιατρείο στην Θεσσαλονίκη.
Να τα πώ λοιπόν εν ολίγοις:
Ενα πράγμα είναι σίγουρο: Η μέθοδος δεν είναι καθόλου μα καθόλου επώδυνη.
Διήρκησε περίπου 1 ώρα και 30 λεπτά.
Αρχικά και περίπου 2 ώρες πρίν την επέμβαση και για κάθε 20 λεπτά μου ενσταλλάσονταν στο μάτι σταγόνες Τετρακαίνης για να αναισθητοποιηθεί το μάτι ωστε να μην νοιώθω τίποτα. Μετά μπήκα στο χειρουργείο και αρχικα μου έβαλαν ένα προστατευτικό στα μαιλλιά για ευνόητους λόγους.Μετα ο Γιατρός μου πέρασε κάτι δαγκάνες καί ένα τσιρότο πάνω και κάτω απο το μάτι για να μείνει ανοιχτό για όση ώρα διήρκησε η επέμβαση.Αρχικά έξυσε το μάτι με ένα αντικείμενο και το μάτι θόλωσε εντελώς και το μόνο που αντιλαμβανόμουνα ήταν τα φώτα και τα σχήματα των ανθρώπων και των αντικειμένων που βρίσκοτανε γύρω μου.Έπειτα λίγος φυσικός ορός για να καθαρίσει το μάτι και άρχισαν οι ενσταλλάξεις ριβοφλαβίνης ανα τακτα χρονικά διαστήματα και για ένα μισάωρο περίπου και ταυτόχρονα μου θέρμαινε το μάτι ακριβώς απο πάνω μια ακτινοβολία (κάτι μωβ λεντάκια).Αφού τελείωσε η επέμβαση μου έβαλε ένα φακό ο οποίος λειτουργούσε σαν τσιρότο για να αποφευχθούν τυχόν μολύνσεις και να μπορέσει να κλείσει η πληγή η οποία είχει ανοίξει στο μάτι μου και το οποίο μετά από τέσσερις ημέρες μου το αφαίρεσε,και μου έδωσε κάτι σταγόνες τις οποίες ακόμα και χρησιμοποιώ κάθε τέσσερις ώρες.
Να πώ την αλήθεια το μόνο ζόρι ήτανε ο Βραδυνός ύπνος για τα δύο πρώτα βράδια (αλλά πάντα σε υποφερτά επίπεδα) και το μούδιασμα που ένιωσα απο τις δαγκάνες κατά την διάρκεια της επέμβασης το οποίο ήταν και αυτό σε υποφερτά επίπεδα.
Αυτήν την στιγμή βρίσκομαι σε φάση ανάρρωσης και ακόμα το μάτι μου έιναι αρκετά θολό απο την επέμβαση και λογικά η θολούρα θα φύγει μετά απο κανα μήνα περίπου όπως μου είπε ο Γιατρός.
Έκλεισα πάλι ραντεβού τέλη Ιουλίου και πιθανον να μου εφαρμόσει εναν μαλακό φακό επαφής για να μπορώ να δώ κάπως καλύτερα.
Αυτά τα λίγα απο εμενα.
-------------------------------------------------------------------------------------
Tην προηγούμενη Πέμπτη 8/5/2008 υποβλήθηκα στην επέμβαση C3R (Corneal Crosslinking with Ribofliavin) στο δεξί μου μάτι σε ιδιωτικό οφθαλμιατρείο στην Θεσσαλονίκη.
Να τα πώ λοιπόν εν ολίγοις:
Ενα πράγμα είναι σίγουρο: Η μέθοδος δεν είναι καθόλου μα καθόλου επώδυνη.
Διήρκησε περίπου 1 ώρα και 30 λεπτά.
Αρχικά και περίπου 2 ώρες πρίν την επέμβαση και για κάθε 20 λεπτά μου ενσταλλάσονταν στο μάτι σταγόνες Τετρακαίνης για να αναισθητοποιηθεί το μάτι ωστε να μην νοιώθω τίποτα. Μετά μπήκα στο χειρουργείο και αρχικα μου έβαλαν ένα προστατευτικό στα μαιλλιά για ευνόητους λόγους.Μετα ο Γιατρός μου πέρασε κάτι δαγκάνες καί ένα τσιρότο πάνω και κάτω απο το μάτι για να μείνει ανοιχτό για όση ώρα διήρκησε η επέμβαση.Αρχικά έξυσε το μάτι με ένα αντικείμενο και το μάτι θόλωσε εντελώς και το μόνο που αντιλαμβανόμουνα ήταν τα φώτα και τα σχήματα των ανθρώπων και των αντικειμένων που βρίσκοτανε γύρω μου.Έπειτα λίγος φυσικός ορός για να καθαρίσει το μάτι και άρχισαν οι ενσταλλάξεις ριβοφλαβίνης ανα τακτα χρονικά διαστήματα και για ένα μισάωρο περίπου και ταυτόχρονα μου θέρμαινε το μάτι ακριβώς απο πάνω μια ακτινοβολία (κάτι μωβ λεντάκια).Αφού τελείωσε η επέμβαση μου έβαλε ένα φακό ο οποίος λειτουργούσε σαν τσιρότο για να αποφευχθούν τυχόν μολύνσεις και να μπορέσει να κλείσει η πληγή η οποία είχει ανοίξει στο μάτι μου και το οποίο μετά από τέσσερις ημέρες μου το αφαίρεσε,και μου έδωσε κάτι σταγόνες τις οποίες ακόμα και χρησιμοποιώ κάθε τέσσερις ώρες.
Να πώ την αλήθεια το μόνο ζόρι ήτανε ο Βραδυνός ύπνος για τα δύο πρώτα βράδια (αλλά πάντα σε υποφερτά επίπεδα) και το μούδιασμα που ένιωσα απο τις δαγκάνες κατά την διάρκεια της επέμβασης το οποίο ήταν και αυτό σε υποφερτά επίπεδα.
Αυτήν την στιγμή βρίσκομαι σε φάση ανάρρωσης και ακόμα το μάτι μου έιναι αρκετά θολό απο την επέμβαση και λογικά η θολούρα θα φύγει μετά απο κανα μήνα περίπου όπως μου είπε ο Γιατρός.
Έκλεισα πάλι ραντεβού τέλη Ιουλίου και πιθανον να μου εφαρμόσει εναν μαλακό φακό επαφής για να μπορώ να δώ κάπως καλύτερα.
Αυτά τα λίγα απο εμενα.
Τετάρτη 14 Μαΐου 2008
Η Ιστορία Του Elerran
Ο φίλος μου ο Elerran, γράφει την δική του ιστορία στην πάθηση...
-------------------------------------------------------------------------------------
Γεια σου φίλε. Αποφάσισα να σου στείλω κι εγώ την ιστορία μου με τα μάτια μου.
Γενικά, ποτέ δεν είχα καλή όραση. Πρώτη φορά έβαλα γυαλιά στα 12 μου, με πρώτη διάγνωση 2,5 βαθμούς! Έκτοτε, η μυωπία μου ανέβαινε σταθερά, αλλά πάντα είχα πολύ καλή όραση με τα γυαλιά μου.
Στα 20, και με 5 βαθμούς πλέον, έβαλα μαλακούς φακούς επαφής, και πάνω κάτω άλλαξε ο τρόπος που έβλεπα τον κόσμο. Όταν δεν έχεις συνέχεια στο μυαλό σου να προστατέψεις το πρόσωπο σου από τα πάντα, ε, είναι άλλη αίσθηση. Δυστυχώς το παράκανα, φορώντας τους φακούς καθημερινά, για πολλές ώρες, και σε δυο-τρεις περιπτώσεις για μέρες, και είμαι σίγουρος ότι επιβάρυνα πάρα πολύ τα μάτια μου αυτή την περίοδο.
Όλα αυτά μέχρι τα 23 μου. Τα 11 αυτά χρόνια ήμουν τακτικός στους οφθαλμίατρους, με μια επίσκεψη κάθε 1-2 χρόνια. Η μια ήταν στη γειτονιά μου, και ο άλλος ένας ακαδημαϊκός που παρακολουθούσε τον πατέρα μου (ο οποίος έχει φοβερά προβλήματα στα μάτια), και κανείς από τους δυο δεν είχε προσέξει κάτι παράξενο. Όταν λοιπόν στα 23 μου κατάλαβα ότι χρειάζομαι πάλι νέα συνταγή, πήγα με τον πατέρα μου σε έναν άλλο γιατρό που τον είχε αναλάβει, και εκείνο τον καιρό του έκανε τον καταρράκτη.
Ο τύπος βρήκε αμέσως τον κερατόκωνο, και μου είπε να πετάξω αμέσως τους φακούς. Επέστρεψα στα γυαλιά και παρακολουθούσαμε το φαινόμενο τακτικά για δυο χρόνια (έκανα 3 μετρήσεις μέσα σε αυτά τα δυο χρόνια). Σε αυτό το διάστημα, και ο νέος γιατρός, και η οφθαλμίατρος που πήγαινα παλιότερα δεν κατάφεραν να μου δώσουν συνταγή για να βλέπω ικανοποιητικά. Με 9/10 στο δεξί και κάτω από 7/10 στο αριστερό δυσκολευόμουν να διαβάσω, να οδηγήσω, να δω τηλεόραση, οτιδήποτε, ενώ επειδή ξαναφόραγα τα γυαλιά, άρχισα να ξανά-απέχω από κάθε είδους άθληση.
Στα 25 έκανα την θητεία μου, και κατόπιν ξαναέπιασα δουλειά, και τώρα στα 28 το έχω αμελήσει εντελώς. Πέρυσι, επειδή η κατάσταση είχε φτάσει στο απροχώρητο, έβαλα με δική μου πρωτοβουλία (ημί;)σκληρούς φακούς (χωρίς να ρωτήσω το γιατρό, απλά πήγα στην οφθαλμίατρο να μου βγάλει συνταγή. Το αστείο είναι ότι μου είπε πως υποπτεύεται ότι μπορεί να έχω κερατόκωνο...) και πλέον βλέπω πάλι σαν άνθρωπος - αν εξαιρέσεις μια φορά το δίμηνο περίπου, που ερεθίζεται το ένα από τα δυο μάτια και για 3 μέρες δεν τους φοράω καθόλου.
Θέλω να πάω να κάνω μια μέτρηση και να αρχίσω πάλι να το παρακολουθώ, αλλά όλο το αναβάλλω. Για θεραπεία δεν σκέφτομαι κάτι, αφού έχω πολύ καλή διόρθωση με τους φακούς, και σε κάθη περίπτωση δεν υπάρχει κάποια μόνιμη λύση που να γνωρίζω.
Συνέχεια πάντως έχω στο μυαλό μου αυτό που (νομίζω ότι) περίπου μου είπε ο γιατρός στην πρώτη διάγνωση: "Δεν υπάρχει θεραπεία, και κάποια στιγμή που θα τρυπήσει ο κερατοειδής και θα κάνεις μεταμόσχευση". Μαγεία...
-------------------------------------------------------------------------------------
Γεια σου φίλε. Αποφάσισα να σου στείλω κι εγώ την ιστορία μου με τα μάτια μου.
Γενικά, ποτέ δεν είχα καλή όραση. Πρώτη φορά έβαλα γυαλιά στα 12 μου, με πρώτη διάγνωση 2,5 βαθμούς! Έκτοτε, η μυωπία μου ανέβαινε σταθερά, αλλά πάντα είχα πολύ καλή όραση με τα γυαλιά μου.
Στα 20, και με 5 βαθμούς πλέον, έβαλα μαλακούς φακούς επαφής, και πάνω κάτω άλλαξε ο τρόπος που έβλεπα τον κόσμο. Όταν δεν έχεις συνέχεια στο μυαλό σου να προστατέψεις το πρόσωπο σου από τα πάντα, ε, είναι άλλη αίσθηση. Δυστυχώς το παράκανα, φορώντας τους φακούς καθημερινά, για πολλές ώρες, και σε δυο-τρεις περιπτώσεις για μέρες, και είμαι σίγουρος ότι επιβάρυνα πάρα πολύ τα μάτια μου αυτή την περίοδο.
Όλα αυτά μέχρι τα 23 μου. Τα 11 αυτά χρόνια ήμουν τακτικός στους οφθαλμίατρους, με μια επίσκεψη κάθε 1-2 χρόνια. Η μια ήταν στη γειτονιά μου, και ο άλλος ένας ακαδημαϊκός που παρακολουθούσε τον πατέρα μου (ο οποίος έχει φοβερά προβλήματα στα μάτια), και κανείς από τους δυο δεν είχε προσέξει κάτι παράξενο. Όταν λοιπόν στα 23 μου κατάλαβα ότι χρειάζομαι πάλι νέα συνταγή, πήγα με τον πατέρα μου σε έναν άλλο γιατρό που τον είχε αναλάβει, και εκείνο τον καιρό του έκανε τον καταρράκτη.
Ο τύπος βρήκε αμέσως τον κερατόκωνο, και μου είπε να πετάξω αμέσως τους φακούς. Επέστρεψα στα γυαλιά και παρακολουθούσαμε το φαινόμενο τακτικά για δυο χρόνια (έκανα 3 μετρήσεις μέσα σε αυτά τα δυο χρόνια). Σε αυτό το διάστημα, και ο νέος γιατρός, και η οφθαλμίατρος που πήγαινα παλιότερα δεν κατάφεραν να μου δώσουν συνταγή για να βλέπω ικανοποιητικά. Με 9/10 στο δεξί και κάτω από 7/10 στο αριστερό δυσκολευόμουν να διαβάσω, να οδηγήσω, να δω τηλεόραση, οτιδήποτε, ενώ επειδή ξαναφόραγα τα γυαλιά, άρχισα να ξανά-απέχω από κάθε είδους άθληση.
Στα 25 έκανα την θητεία μου, και κατόπιν ξαναέπιασα δουλειά, και τώρα στα 28 το έχω αμελήσει εντελώς. Πέρυσι, επειδή η κατάσταση είχε φτάσει στο απροχώρητο, έβαλα με δική μου πρωτοβουλία (ημί;)σκληρούς φακούς (χωρίς να ρωτήσω το γιατρό, απλά πήγα στην οφθαλμίατρο να μου βγάλει συνταγή. Το αστείο είναι ότι μου είπε πως υποπτεύεται ότι μπορεί να έχω κερατόκωνο...) και πλέον βλέπω πάλι σαν άνθρωπος - αν εξαιρέσεις μια φορά το δίμηνο περίπου, που ερεθίζεται το ένα από τα δυο μάτια και για 3 μέρες δεν τους φοράω καθόλου.
Θέλω να πάω να κάνω μια μέτρηση και να αρχίσω πάλι να το παρακολουθώ, αλλά όλο το αναβάλλω. Για θεραπεία δεν σκέφτομαι κάτι, αφού έχω πολύ καλή διόρθωση με τους φακούς, και σε κάθη περίπτωση δεν υπάρχει κάποια μόνιμη λύση που να γνωρίζω.
Συνέχεια πάντως έχω στο μυαλό μου αυτό που (νομίζω ότι) περίπου μου είπε ο γιατρός στην πρώτη διάγνωση: "Δεν υπάρχει θεραπεία, και κάποια στιγμή που θα τρυπήσει ο κερατοειδής και θα κάνεις μεταμόσχευση". Μαγεία...
Τρίτη 13 Μαΐου 2008
Προσωπική Ιστορία Από Τον Δημήτρη
Ζητώ συγγνώμη για την φαινομενική εγκατάλειψη του blog.
Σας παραθέτω, αν και πάρα πολύ καθυστερημένα, ένα mail που μου έστειλε ο Δημήτρης.
--------------------------
Καλησπέρα φίλε Κώστα και εδώ και λιγες ημέρες συμπάσχων καλή δύναμη και καλό κουράγιο.
Εδώ και λιγες μερες λοιπόν και συγκεκριμενα την Παρασκευή 18/4/2008 μου έγινε διάγνωση κερατόκωνου και στα δυο μάτια,στο μεν δεξιό οφθαλμό σε αρκετά προχωρημένο στάδιο και στο δε αριστερό (τυχερός μεσα στην ατυχία μου) σε πολύ αρχικό στάδιο που μου επιτρέπει να αντιλαμβάνομαι τον κόσμο ικανοπιητικά γύρω μου έστω κα με γυαλιά μυωπίας/αστιγματισμου.)
Ας πάρουμε λοιπόν τα πράγματα απο την αρχή με μια απαραίτητη διευκρύνηση οτι τώρα διανύω το 24ο έτος της ηλικίας μου.
Αρχής γεννομένης λοιπόν γυρω στα 17-18 χρόνια μου άρχιζα να αισθάνομαι κατα διαστήματα πονοκεφάλους και ορισμένες φορές έπιανα τον ευατό μου να μην μπορεί να ξεχωρίσει ορισμένα μακρυνά αντικείμενα.Έτσι αφού το συζήτησα και με τους γονείς μου αποφάσισα να επισκεφθώ τον οφθαλμίατρο στην πόλη μου για να δώ τί ακριβώς συμβαίνει...Αφού μου εξήγησε πως δεν βλέπει κάτι το ανησυχητικό στα μάτια μου,μου είπε πως έχω μυωπία και αστιγματίσμό σέ όχι ιδιαίτερα υψηλό βαθμό και πώς θα μου γράψει μιά απλή συνταγή διορθωτικών γυαλιών.Επίσης μου διευκρήνησε πως το δεξί μου μάτι είναι "τεμπέλικο" και πως δεν θα έχω τόσο ικανοποιητική όραση ακόμα και με γυλιά μυωπίας αλλά όπως με διαβεβαίωνε τότε δεν συντρέχει κάποιος λογός ανησυχίας.
Έτσι λοιπόν για τα επόμενα 4 χρόνια φορούσα απλά γυαλιά μυωπίας/αστιγματισμού χωρίς καποιο ιδιαίτερο πρόβλημα
αλλα σταδιακά καταλάβαινα πως τα γυαλιά δεν με καλύπτουν πλέον και πως ΑΠΛΑ χρειαζόμουνα νέα επίσκεψη σε οφθαλμίατρο για να μου γράψει κάποια άλλα γυαλιά.
Έτσι λοιπόν και έγινε και πέρυσι τέτοιον καιρό περίπου επισκέφθηκα κάποιον άλλον οφθαλμίατρο ο οποίος κατα την εξέταση και ενώ προσπαθούσε να μου κάνει μέτρηση της μυωπίας στο δεξί μου μάτι μου διευκρινίζει πως κάτι συμβαίνει με το μάτι μου το οποίο δεν μπορεί να διαγνώσει με τα μηχανήματα τα οποία έχει και μου συνέστησε να πάω γαι εξετάσεις στο πρότυπο οφαθαλμολογικό κέντρο το οποίο βρίσκεται στην Θεσσαλονίκη που έχει τα κατάλληλα μηχανήματα για να εξακριβωθεί η κατάσταση μου χωρίς να μου κάνει λόγο για την νόσο που τώρα έχω.
Και φυσικά διέγνωσε αυξημένη μυωπία και αστιγματισμό στο δεξί μου, μάτι αλλά και στο αριστερό (όχι σε τόσο μεγάλο βαθμό) και μου έδωσε νέα συνταγή γυαλιών
Αφού άρχισα να πιστεύω πως κάτι ίσως να μήν πηγαίνει καλά αποφασίζω μετα απο πάροδο περίπου δέκα μηνών (και αφού ένοιωθα πως ούτε αυτά τα γυαλιά με ικανοποιούσαν) και αναζήτηση γιατρού να απεύθυνθώ σε συνεννόηση με τους γονείς σε μιά οικογενειακή μας γνωστή που εργαζεται επι 2 δεκαετίες σχεδόν σε γνωστό νοσοκομείο της Θεσσαλονίκης να μου κλέισει ραντεβού με Ιδιώτη Χειρούργο-Οφθαλμίατρο απο τους καλύτερους στην Θεσσαλονίκη και στην Ελλάδα (όπως με διαβεβαίωνε και πραγματικά την ευχαριστώ).
Ετσί λοιπόν για να έρθουμε λίγο στα σήμερα τη Παρασκευή που μας πέρασε 18/4/2008 επισκέφθηκα τον Οφθαλμίατρο στην Θεσσαλονίκη και πολύ απλά και λιτά μου είπε πως πάσχω απο Κερατόκωνο και στα δυό μου μάτια στο μέν δεξί σε αρκετά προχωρημένο στάδιο στο δε αριστερό σε σχετικά αρχικό στάδιο.
Έτσι μου συνέστησε την επέμβαση Corneal Collagen Crosslinking with Riboflavin
για το δεξί μου μάτι και όπως με διαβεβαίωσε τουλάχιστον θα σταματήσει η εξέλιξή της νόσου και υπάρχουν πολλές πιθανότητες να διορθωθεί έως ένα βαθμό η όραση μου αλλά τουλάχιστον δεν θα χειροτερέψει για τα επόμενα 10 με 12 χρόνια.
Για το αριστερό μου ματι μου είπε πως είναι σε πολύ αρχικό σταδιο και πως για τα δεδομένα της νόσου η όραση μου είναι άνω του ικανοποιητικού (έστω και με γυαλιά μυωπίας και αστιγματισμού) και πως το μάτι μου χρήζει παρακολύθησης και πιθανόν με παρόμοια επέμβαση αργότερα να διασώσω την όραση μου τουλάχιστον απο τον αριστερό οφθαλμό που τώρα με γυαλιά έχω 7/10.
Δόξα το θεό μέχρι στιγμής η όραση που μου προσφέρει το αριστερό μου μάτι μου επιτρέπει να έχω τις δραστηριότητες που έχει ένας φυσιολογικός (απο άποψη όρασης) συνανθρωπός μας έστω και με κάποιες μικρές δυσκολίες.
Σε πληροφορώ λοιπόν πως 8/5/2008 (σε λίγες ημέρες δηλαδή) "μπαίνω" χειρουργείο για την συγκεκριμένη επέμβαση.
Να σε ευχαριστήσω για τον πολύτιμο χρόνο σου και να ζητήσω ειλικρινα συγγνώμη για την έκταση του e-mail
Φιλικά Δημήτρης.
Σας παραθέτω, αν και πάρα πολύ καθυστερημένα, ένα mail που μου έστειλε ο Δημήτρης.
--------------------------
Καλησπέρα φίλε Κώστα και εδώ και λιγες ημέρες συμπάσχων καλή δύναμη και καλό κουράγιο.
Εδώ και λιγες μερες λοιπόν και συγκεκριμενα την Παρασκευή 18/4/2008 μου έγινε διάγνωση κερατόκωνου και στα δυο μάτια,στο μεν δεξιό οφθαλμό σε αρκετά προχωρημένο στάδιο και στο δε αριστερό (τυχερός μεσα στην ατυχία μου) σε πολύ αρχικό στάδιο που μου επιτρέπει να αντιλαμβάνομαι τον κόσμο ικανοπιητικά γύρω μου έστω κα με γυαλιά μυωπίας/αστιγματισμου.)
Ας πάρουμε λοιπόν τα πράγματα απο την αρχή με μια απαραίτητη διευκρύνηση οτι τώρα διανύω το 24ο έτος της ηλικίας μου.
Αρχής γεννομένης λοιπόν γυρω στα 17-18 χρόνια μου άρχιζα να αισθάνομαι κατα διαστήματα πονοκεφάλους και ορισμένες φορές έπιανα τον ευατό μου να μην μπορεί να ξεχωρίσει ορισμένα μακρυνά αντικείμενα.Έτσι αφού το συζήτησα και με τους γονείς μου αποφάσισα να επισκεφθώ τον οφθαλμίατρο στην πόλη μου για να δώ τί ακριβώς συμβαίνει...Αφού μου εξήγησε πως δεν βλέπει κάτι το ανησυχητικό στα μάτια μου,μου είπε πως έχω μυωπία και αστιγματίσμό σέ όχι ιδιαίτερα υψηλό βαθμό και πώς θα μου γράψει μιά απλή συνταγή διορθωτικών γυαλιών.Επίσης μου διευκρήνησε πως το δεξί μου μάτι είναι "τεμπέλικο" και πως δεν θα έχω τόσο ικανοποιητική όραση ακόμα και με γυλιά μυωπίας αλλά όπως με διαβεβαίωνε τότε δεν συντρέχει κάποιος λογός ανησυχίας.
Έτσι λοιπόν για τα επόμενα 4 χρόνια φορούσα απλά γυαλιά μυωπίας/αστιγματισμού χωρίς καποιο ιδιαίτερο πρόβλημα
αλλα σταδιακά καταλάβαινα πως τα γυαλιά δεν με καλύπτουν πλέον και πως ΑΠΛΑ χρειαζόμουνα νέα επίσκεψη σε οφθαλμίατρο για να μου γράψει κάποια άλλα γυαλιά.
Έτσι λοιπόν και έγινε και πέρυσι τέτοιον καιρό περίπου επισκέφθηκα κάποιον άλλον οφθαλμίατρο ο οποίος κατα την εξέταση και ενώ προσπαθούσε να μου κάνει μέτρηση της μυωπίας στο δεξί μου μάτι μου διευκρινίζει πως κάτι συμβαίνει με το μάτι μου το οποίο δεν μπορεί να διαγνώσει με τα μηχανήματα τα οποία έχει και μου συνέστησε να πάω γαι εξετάσεις στο πρότυπο οφαθαλμολογικό κέντρο το οποίο βρίσκεται στην Θεσσαλονίκη που έχει τα κατάλληλα μηχανήματα για να εξακριβωθεί η κατάσταση μου χωρίς να μου κάνει λόγο για την νόσο που τώρα έχω.
Και φυσικά διέγνωσε αυξημένη μυωπία και αστιγματισμό στο δεξί μου, μάτι αλλά και στο αριστερό (όχι σε τόσο μεγάλο βαθμό) και μου έδωσε νέα συνταγή γυαλιών
Αφού άρχισα να πιστεύω πως κάτι ίσως να μήν πηγαίνει καλά αποφασίζω μετα απο πάροδο περίπου δέκα μηνών (και αφού ένοιωθα πως ούτε αυτά τα γυαλιά με ικανοποιούσαν) και αναζήτηση γιατρού να απεύθυνθώ σε συνεννόηση με τους γονείς σε μιά οικογενειακή μας γνωστή που εργαζεται επι 2 δεκαετίες σχεδόν σε γνωστό νοσοκομείο της Θεσσαλονίκης να μου κλέισει ραντεβού με Ιδιώτη Χειρούργο-Οφθαλμίατρο απο τους καλύτερους στην Θεσσαλονίκη και στην Ελλάδα (όπως με διαβεβαίωνε και πραγματικά την ευχαριστώ).
Ετσί λοιπόν για να έρθουμε λίγο στα σήμερα τη Παρασκευή που μας πέρασε 18/4/2008 επισκέφθηκα τον Οφθαλμίατρο στην Θεσσαλονίκη και πολύ απλά και λιτά μου είπε πως πάσχω απο Κερατόκωνο και στα δυό μου μάτια στο μέν δεξί σε αρκετά προχωρημένο στάδιο στο δε αριστερό σε σχετικά αρχικό στάδιο.
Έτσι μου συνέστησε την επέμβαση Corneal Collagen Crosslinking with Riboflavin
για το δεξί μου μάτι και όπως με διαβεβαίωσε τουλάχιστον θα σταματήσει η εξέλιξή της νόσου και υπάρχουν πολλές πιθανότητες να διορθωθεί έως ένα βαθμό η όραση μου αλλά τουλάχιστον δεν θα χειροτερέψει για τα επόμενα 10 με 12 χρόνια.
Για το αριστερό μου ματι μου είπε πως είναι σε πολύ αρχικό σταδιο και πως για τα δεδομένα της νόσου η όραση μου είναι άνω του ικανοποιητικού (έστω και με γυαλιά μυωπίας και αστιγματισμού) και πως το μάτι μου χρήζει παρακολύθησης και πιθανόν με παρόμοια επέμβαση αργότερα να διασώσω την όραση μου τουλάχιστον απο τον αριστερό οφθαλμό που τώρα με γυαλιά έχω 7/10.
Δόξα το θεό μέχρι στιγμής η όραση που μου προσφέρει το αριστερό μου μάτι μου επιτρέπει να έχω τις δραστηριότητες που έχει ένας φυσιολογικός (απο άποψη όρασης) συνανθρωπός μας έστω και με κάποιες μικρές δυσκολίες.
Σε πληροφορώ λοιπόν πως 8/5/2008 (σε λίγες ημέρες δηλαδή) "μπαίνω" χειρουργείο για την συγκεκριμένη επέμβαση.
Να σε ευχαριστήσω για τον πολύτιμο χρόνο σου και να ζητήσω ειλικρινα συγγνώμη για την έκταση του e-mail
Φιλικά Δημήτρης.
Κυριακή 16 Μαρτίου 2008
Προσωπική Ιστορία Από Τον Μουσταφά
Ειμαι 38 ετων και ανακαλυψα τον κερατοκωνο πριν δεκα χρονια.
Προβληματα με μυωπια ειχα απο δεκα ετων αλλα ποτε με αστιγματισμο του οποιου κατα κανονα η ραγδαια εξελιξη αποτελει και προαγγελο του κερατοκωνου.
Το ενδιαφερον με την περιπτωση μου ηταν οτι μετα απο ενα τραγικο γεγονος που συνευη στην οικογενεια μου κοιμηθηκα πολυ στενοχωρημενος και οταν ξυπνησα το πρωι συνειδητοποιησα οτι το αριστερο μου ματι δεν εβλεπε σχεδον καθολου.
Αρχικα θεωρησα οτι ειχε καποια ζημια ο μαλακος φακος μου καθως τετοιους χρησιμοποιουσα απο 18 ετων.Για να μην μακρυγορω διεγνωσαν οτι ειχα κερατοκωνο στο τελευταιο σταδιο και ο κερατοειδης μου ηταν τοσο ανωμαλος που οι φακοι επαφης επεφταν απο τα ματια μου λογω ελειψης εφαρμογης.Μετα απο διαβεβαιωσεις (οπως παντα αλλωστε) πείστικα να δοκιμασω την ενθεση δακτυλιων.
Ηταν απο τις χειροτερες εμπειριες της ζωης μου.
Και η ιδια η εγχειρηση δεν ηταν ευχαριστη αλλα και μετεγχειρητικα ειχα κοκκινο και κλαμενο ματι για εξι μηνες καθως ο κερατοειδεις μου ηταν πολυ λεπτος λογω του κερατοκωνου και η ακρη του δακτυλιου εξηχε απο την οπη που μου ειχαν ανοιξει προκειμενου να τον εισαγουν με αποτελεσμα να μου πληγιαζει το ματι 24 ωρες το 24ωρο.
Εκανα ενα χρονο διαλλειμα και πεπεισμενος και παλι απο τους γιατρους εκανα μεταμοσχευση. Το αποτελεσμα για αυτους ηταν αριστο (τι προτοτυπο!) για μενα δε το πρακτικο αποτελεσμα ηταν οτι και παλι η καμπυλοτητα που επετευχθη δεν ηταν τετοια που να επιτρεπει ικανοποιητικη εφαρμογη φακου επαφης.
Τωρα ναι μεν χρησιμοποιω φακους ,(overlap) αλλα μου αφηνουν "αερα" στο ματι με αποτελεσμα και να μην βλεπω καλα(απλως βοηθουν λιγο) και να εχω χασει τρεις σε τρια χρονια(υπ΄οψιν κανουν 200 ευρω ο ενας).
Αυτο που δεν μου ειχαν πει πριν και μου αποκαλυψαν μετα ηταν οτι επρεπε να προσεχω να αποφευγω πιθανα χτυπηματα στο ματι διοτι εκει που ενα χτυπημα σε ενα κανονικο ματι μπορει απλα να το μαυρισει ενα που εχει υποστει μεταμοσχευση μπορει να το ανοιξει και να το χασω για παντα.
Το τι επιδραση ειχε αυτο στη ποιοτητα ζωης καποιου σαν εμενα που εκανα καρατε και bodybuilding απο τα δεκατεσσερα μου φανταζομαι οτι μπορειτε να το φανταστειτε χωρια που δεν ξερω τι θα συμβει αν καποιος πειραξει εμενα η την κοπελα μου καποια μερα και βρεθω σε κατασταση καυγα που δεν μπορω να αποφυγω.
Τελως παντων θα συμφωνησω με τον Αντωνη οτι οι γιατροι εχουν μια ταση να μας προσφερουν ως πρωτη επιλογη το σφαξιμο οπως λεει κι ο ιδιος αν και δεν ξερω αν το κανουν μονο για τα λεφτα η και για να εξασκουνται πανω μας καθως ειμαστε και πειραματοζωα και πληρωνουμε και απο πανω.Εχω καταλαβει οτι ο ψυχολογικος μπορει να ειναι πολυ σημαντικος παραγοντας για τη γρηγορη εξελιξη η μη της παθησης μας για αυτο θα σας προετρεπα να μην στενοχωριεστε οσο αυτο ειναι δυνατον.
Κουραγιο σε ολους σας,
Μουσταφας,Ροδος.
Προβληματα με μυωπια ειχα απο δεκα ετων αλλα ποτε με αστιγματισμο του οποιου κατα κανονα η ραγδαια εξελιξη αποτελει και προαγγελο του κερατοκωνου.
Το ενδιαφερον με την περιπτωση μου ηταν οτι μετα απο ενα τραγικο γεγονος που συνευη στην οικογενεια μου κοιμηθηκα πολυ στενοχωρημενος και οταν ξυπνησα το πρωι συνειδητοποιησα οτι το αριστερο μου ματι δεν εβλεπε σχεδον καθολου.
Αρχικα θεωρησα οτι ειχε καποια ζημια ο μαλακος φακος μου καθως τετοιους χρησιμοποιουσα απο 18 ετων.Για να μην μακρυγορω διεγνωσαν οτι ειχα κερατοκωνο στο τελευταιο σταδιο και ο κερατοειδης μου ηταν τοσο ανωμαλος που οι φακοι επαφης επεφταν απο τα ματια μου λογω ελειψης εφαρμογης.Μετα απο διαβεβαιωσεις (οπως παντα αλλωστε) πείστικα να δοκιμασω την ενθεση δακτυλιων.
Ηταν απο τις χειροτερες εμπειριες της ζωης μου.
Και η ιδια η εγχειρηση δεν ηταν ευχαριστη αλλα και μετεγχειρητικα ειχα κοκκινο και κλαμενο ματι για εξι μηνες καθως ο κερατοειδεις μου ηταν πολυ λεπτος λογω του κερατοκωνου και η ακρη του δακτυλιου εξηχε απο την οπη που μου ειχαν ανοιξει προκειμενου να τον εισαγουν με αποτελεσμα να μου πληγιαζει το ματι 24 ωρες το 24ωρο.
Εκανα ενα χρονο διαλλειμα και πεπεισμενος και παλι απο τους γιατρους εκανα μεταμοσχευση. Το αποτελεσμα για αυτους ηταν αριστο (τι προτοτυπο!) για μενα δε το πρακτικο αποτελεσμα ηταν οτι και παλι η καμπυλοτητα που επετευχθη δεν ηταν τετοια που να επιτρεπει ικανοποιητικη εφαρμογη φακου επαφης.
Τωρα ναι μεν χρησιμοποιω φακους ,(overlap) αλλα μου αφηνουν "αερα" στο ματι με αποτελεσμα και να μην βλεπω καλα(απλως βοηθουν λιγο) και να εχω χασει τρεις σε τρια χρονια(υπ΄οψιν κανουν 200 ευρω ο ενας).
Αυτο που δεν μου ειχαν πει πριν και μου αποκαλυψαν μετα ηταν οτι επρεπε να προσεχω να αποφευγω πιθανα χτυπηματα στο ματι διοτι εκει που ενα χτυπημα σε ενα κανονικο ματι μπορει απλα να το μαυρισει ενα που εχει υποστει μεταμοσχευση μπορει να το ανοιξει και να το χασω για παντα.
Το τι επιδραση ειχε αυτο στη ποιοτητα ζωης καποιου σαν εμενα που εκανα καρατε και bodybuilding απο τα δεκατεσσερα μου φανταζομαι οτι μπορειτε να το φανταστειτε χωρια που δεν ξερω τι θα συμβει αν καποιος πειραξει εμενα η την κοπελα μου καποια μερα και βρεθω σε κατασταση καυγα που δεν μπορω να αποφυγω.
Τελως παντων θα συμφωνησω με τον Αντωνη οτι οι γιατροι εχουν μια ταση να μας προσφερουν ως πρωτη επιλογη το σφαξιμο οπως λεει κι ο ιδιος αν και δεν ξερω αν το κανουν μονο για τα λεφτα η και για να εξασκουνται πανω μας καθως ειμαστε και πειραματοζωα και πληρωνουμε και απο πανω.Εχω καταλαβει οτι ο ψυχολογικος μπορει να ειναι πολυ σημαντικος παραγοντας για τη γρηγορη εξελιξη η μη της παθησης μας για αυτο θα σας προετρεπα να μην στενοχωριεστε οσο αυτο ειναι δυνατον.
Κουραγιο σε ολους σας,
Μουσταφας,Ροδος.
Δευτέρα 10 Μαρτίου 2008
Στράτευση. Τι Λέει Ο Νόμος Για Τον Κερατόκωνο.
Καλησπέρα παιδιά και καλή Σαρακοστή!
Ένας φίλος ο Λεμονης , μου έστειλε ένα mail την προηγούμενη εβδομάδα και μου ζήτησε να του πω τι παίζει με τον στρατό και τις αναβολές. Για καλή μου τύχη εκείνες τις μέρες ήρθε απο την δουλειά ένας πελάτης μου ό οποίος είναι διευθυντής σε στρατολογικό γραφείο της δυτικής μακεδονίας. Τον ρώτησα λοιπόν με βάση ποιού εγγράφου γίνεται η κατηγοριοποίηση των νοσημάτων και κατ' επέκταση πως κρίνεται κάποιος ικανός για στράτευση.
Με πολύ προθυμία ο άνθρωπος αυτός, τον οποίο υπερ ευχαριστώ, μου ανέφερε ότι το .... Holy Book (ιερό βιβλίο) βάση του οποίου γίνονται όλα αυτά είναι το Προεδρικό Διάταγμα 133 ΦΕΚ 109. Το συγγεκριμένο έγγραφο εκδόθηκε στις 17 Μαΐου 2002.
Λοιπόν για όποιον θέλει το συγκεκριμένο ΦΕΚ το έχω εδώ . Αν δεν μπορείτε να βγάλετε άκρη με το rapidshare πείτε μου να σας το στείλω με mail.
Με μια ανάγνωση που το έκανα, είδα ότι υπάρχει ένας πίνακας με τα νοσήματα και τα είδη των αναβολών και των κατηγοριών Ι1-Ι5 που δίδονται ανάλογα με την πάθηση.
Εμάς μας ενδιαφέρει η σελίδα 22 και οι παθήσεις 402 εώς 406.
Αντιγράφω:
402- Κερατοπλαστική του ενός ή και των δύο οφθαλμών με καλή οπτική οξύτητα- Διετή αναβολή και μετά Ι4.
403- Κερατοειδόκωνος με πλήρη κλινική εικόνα και των δύο οφθαλμών, κρίνεται ανάλογα με την οπτική οξύτητα.
404- Οι ίδιες παθήσεις του ενός οφθαλμού γίνεται στράτευση ως Ι4.
405- Μέτριου βαθμού κερατοειδόκωνος, φακόκωνος ή φακόσφαιρα του ενός ή και των δύο οφθαλμών και χωρίς αλλοιώσεις του δεσκεμετίου υμένα, κρίνονται ανάλογα με την οπτική οξύτητα.
406- Θόλωση του κερατοειδούς οποιασδήποτε φύσης και έκτασης του ενός ή και των δύο οφθαλμών, κρίνεται ανάλογα με την οπτική οξύτητα..
Συμπέρασμα.
Η κατάσταση του ματιού είναι αυτή που θα καθορίσει το αν θα στρατευτεί ο πάσχων απο κερατόκωνο.
Βέβαια και ο γιατρός που θα κάνει την γνωμάτευση, παίζει και αυτός τον ρόλο του.
Λεμονη, πιστεύω ότι την διετή αναβολή μπορείς να την πάρεις σχετικά εύκολα.Αν δεις ότι σε πηγαίνουν για Ι4, ζήτα την εσύ. Τα πράγματα όπως βλέπεις είναι θολά και δεν υπάρχει ξεκάθαρος νόμος για τον κερατόκωνο. Η κατάσταση των ματιών σου είναι αυτή που θα καθορήσει και την κλήση σου στον στρατό.
Ένας φίλος ο Λεμονης , μου έστειλε ένα mail την προηγούμενη εβδομάδα και μου ζήτησε να του πω τι παίζει με τον στρατό και τις αναβολές. Για καλή μου τύχη εκείνες τις μέρες ήρθε απο την δουλειά ένας πελάτης μου ό οποίος είναι διευθυντής σε στρατολογικό γραφείο της δυτικής μακεδονίας. Τον ρώτησα λοιπόν με βάση ποιού εγγράφου γίνεται η κατηγοριοποίηση των νοσημάτων και κατ' επέκταση πως κρίνεται κάποιος ικανός για στράτευση.
Με πολύ προθυμία ο άνθρωπος αυτός, τον οποίο υπερ ευχαριστώ, μου ανέφερε ότι το .... Holy Book (ιερό βιβλίο) βάση του οποίου γίνονται όλα αυτά είναι το Προεδρικό Διάταγμα 133 ΦΕΚ 109. Το συγγεκριμένο έγγραφο εκδόθηκε στις 17 Μαΐου 2002.
Λοιπόν για όποιον θέλει το συγκεκριμένο ΦΕΚ το έχω εδώ . Αν δεν μπορείτε να βγάλετε άκρη με το rapidshare πείτε μου να σας το στείλω με mail.
Με μια ανάγνωση που το έκανα, είδα ότι υπάρχει ένας πίνακας με τα νοσήματα και τα είδη των αναβολών και των κατηγοριών Ι1-Ι5 που δίδονται ανάλογα με την πάθηση.
Εμάς μας ενδιαφέρει η σελίδα 22 και οι παθήσεις 402 εώς 406.
Αντιγράφω:
402- Κερατοπλαστική του ενός ή και των δύο οφθαλμών με καλή οπτική οξύτητα- Διετή αναβολή και μετά Ι4.
403- Κερατοειδόκωνος με πλήρη κλινική εικόνα και των δύο οφθαλμών, κρίνεται ανάλογα με την οπτική οξύτητα.
404- Οι ίδιες παθήσεις του ενός οφθαλμού γίνεται στράτευση ως Ι4.
405- Μέτριου βαθμού κερατοειδόκωνος, φακόκωνος ή φακόσφαιρα του ενός ή και των δύο οφθαλμών και χωρίς αλλοιώσεις του δεσκεμετίου υμένα, κρίνονται ανάλογα με την οπτική οξύτητα.
406- Θόλωση του κερατοειδούς οποιασδήποτε φύσης και έκτασης του ενός ή και των δύο οφθαλμών, κρίνεται ανάλογα με την οπτική οξύτητα..
Συμπέρασμα.
Η κατάσταση του ματιού είναι αυτή που θα καθορίσει το αν θα στρατευτεί ο πάσχων απο κερατόκωνο.
Βέβαια και ο γιατρός που θα κάνει την γνωμάτευση, παίζει και αυτός τον ρόλο του.
Λεμονη, πιστεύω ότι την διετή αναβολή μπορείς να την πάρεις σχετικά εύκολα.Αν δεις ότι σε πηγαίνουν για Ι4, ζήτα την εσύ. Τα πράγματα όπως βλέπεις είναι θολά και δεν υπάρχει ξεκάθαρος νόμος για τον κερατόκωνο. Η κατάσταση των ματιών σου είναι αυτή που θα καθορήσει και την κλήση σου στον στρατό.
Τρίτη 4 Μαρτίου 2008
Crosslinking
Ένα νέο mail μου ήρθε απο ένα φίλο και το αναρτώ. Μιλάει για το crosslinking.
Αγαπητοί συμπάσχοντες και μη, καλό κουράγιο.
Πριν αναφέρω την δικιά μου εμπειρία θα ήθελα να πω ένα Ανθρώπινο μπράβο στον Κώστα (Costa Costa) που άνοιξε ένα τόσο σημαντικό Θέμα.
Στις 14 Φεβρουαρίου 2008 στο αριστερό μάτι και στις 28 Φεβρουαρίου στο δεξί, μετά από αρκετές επισκέψεις σε γιατρούς ντόπιους και μη (κερατοτοπογραφείες, φακούς κερατοκωνικούς κτλπ) αλλά και προσωπικής μου έρευνας αποφάσισα να προβώ σε crosslinking σε ιδιωτικό ιατρείο της θεσ/νίκης. (γνωρίζοντας ότι δεν είναι πλήρως αναγνωρισμένη μέθοδος)
Η προσωπική μου εμπειρία είναι παρόμοια με του Κώστα(Costa Costa) αλλά με λιγότεροπόνο.
Αυτό αν ήθελες φίλε Κώστα(Costa Costa) να το συζητούσαμε ποιο προσωπικά σουδίνω το mail μου (tobi@mail.gr)
Εμένα προσωπικά μου στοίχισε κοντά στα 800 ευρώ στο κάθε μάτι μαζί με τις επισκέψεις κ.α. Αλλά η προσωπική μου άποψη είναι ότι μπροστά στην πιθανότητα έστω να σταθεροποιηθεί ο καρατόκωνος στο σημείο που βρίσκεται και να γλιτώσω μια μελλοντική μεταμόσχευση……..
Δεν νομίζω πως είναι τόσο σοβαρό το ποσό.
Φυσικά είναι κάπως νωρίς για να έχω μια ολοκληρωτική άποψη γύρω από το θέμα crosslinking διότι αυτή την στιγμή που σας γράφω βρίσκομαι σε κατάσταση ανάρρωσης.
Αρνητικά συμπτώματα δεν παρουσιάζω προς το παρόν.
Πάντως σύντομα θα έχετε νέα μου.
Για τυχόν απορίες σε ποιο προσωπικό επίπεδο που θα μπορούσα να βοηθήσωστο mail (tobi@mail.gr)
Σας γράφω κάποια χρήσιμα site γύρω από το θέμα:
www.perfectvision.gr (Θεσσαλονίκη)
www.laservision.gr (Αθήνα)
http://c04.privatesystems.net/~atvision/index.php?option=com_frontpage&Itemid=1 (Αθήνα)www.keratoconus.com/http://www.emmetropia.gr/content.php?Lang=gr&id=222
ΥΠΟΜΟΝΗ ΠΙΣΤΗ ΚΑΙ ΚΑΛΟ ΚΟΥΠΙ ΣΕ ΟΛΟΥΣ Ο ΘΕΟΣ ΕΙΝΑΙ ΜΕΓΑΛΟΣ
Αγαπητοί συμπάσχοντες και μη, καλό κουράγιο.
Πριν αναφέρω την δικιά μου εμπειρία θα ήθελα να πω ένα Ανθρώπινο μπράβο στον Κώστα (Costa Costa) που άνοιξε ένα τόσο σημαντικό Θέμα.
Στις 14 Φεβρουαρίου 2008 στο αριστερό μάτι και στις 28 Φεβρουαρίου στο δεξί, μετά από αρκετές επισκέψεις σε γιατρούς ντόπιους και μη (κερατοτοπογραφείες, φακούς κερατοκωνικούς κτλπ) αλλά και προσωπικής μου έρευνας αποφάσισα να προβώ σε crosslinking σε ιδιωτικό ιατρείο της θεσ/νίκης. (γνωρίζοντας ότι δεν είναι πλήρως αναγνωρισμένη μέθοδος)
Η προσωπική μου εμπειρία είναι παρόμοια με του Κώστα(Costa Costa) αλλά με λιγότεροπόνο.
Αυτό αν ήθελες φίλε Κώστα(Costa Costa) να το συζητούσαμε ποιο προσωπικά σουδίνω το mail μου (tobi@mail.gr)
Εμένα προσωπικά μου στοίχισε κοντά στα 800 ευρώ στο κάθε μάτι μαζί με τις επισκέψεις κ.α. Αλλά η προσωπική μου άποψη είναι ότι μπροστά στην πιθανότητα έστω να σταθεροποιηθεί ο καρατόκωνος στο σημείο που βρίσκεται και να γλιτώσω μια μελλοντική μεταμόσχευση……..
Δεν νομίζω πως είναι τόσο σοβαρό το ποσό.
Φυσικά είναι κάπως νωρίς για να έχω μια ολοκληρωτική άποψη γύρω από το θέμα crosslinking διότι αυτή την στιγμή που σας γράφω βρίσκομαι σε κατάσταση ανάρρωσης.
Αρνητικά συμπτώματα δεν παρουσιάζω προς το παρόν.
Πάντως σύντομα θα έχετε νέα μου.
Για τυχόν απορίες σε ποιο προσωπικό επίπεδο που θα μπορούσα να βοηθήσωστο mail (tobi@mail.gr)
Σας γράφω κάποια χρήσιμα site γύρω από το θέμα:
www.perfectvision.gr (Θεσσαλονίκη)
www.laservision.gr (Αθήνα)
http://c04.privatesystems.net/~atvision/index.php?option=com_frontpage&Itemid=1 (Αθήνα)www.keratoconus.com/http://www.emmetropia.gr/content.php?Lang=gr&id=222
ΥΠΟΜΟΝΗ ΠΙΣΤΗ ΚΑΙ ΚΑΛΟ ΚΟΥΠΙ ΣΕ ΟΛΟΥΣ Ο ΘΕΟΣ ΕΙΝΑΙ ΜΕΓΑΛΟΣ
Σάββατο 16 Φεβρουαρίου 2008
Ο Αντώνης Γράφει...
Καλησπερίζω τον Αντώνη στην παρέα.
Μου έστειλε ένα mail προς δημοσίευση και σας το παρουσιάζω ώς έχει:
--
Διάβασα πριν καιρό ό,τι αναφέρεται στο blog και σκέφτομουνα να μιλήσω ανοιχτά, αποφάσισα να το κάνω.
Το ιστορικό μου είναι παρόμοιο με όλων, ευτυχώς δεν κατέληξε τόσο βαρύ όσων μερικών άλλων.
Θλίβομαι γιατί μόνο εμείς ξέρουμε πως είναι να ζεις με το πρόβλημα, δυσανασχετώ όμως ακόμα περισσότερο όταν διαπιστώνω πόσο πολλοί είναι αυτοί οι οποίοι αγνοούν πως να το αντιμετωπίσουν σωστά!
Διστυχώς η εκμετάλευση και η απρόσωπη, σχεδόν αβίαστα εμπορική αντιμετώπιση των πασχόντων από τους δήθεν επιστημονικούς ειδικούς, δήθεν οφθαλμολογικά γνωρίζοντες, έχει ξεπεράσει τόσο πολύ τα όρια του χυδαίου!
Απο απλό ανθρωπισμό πολλοί θα έπρεπε να κρεμάσουν τα κλειδία των μαγαζιών τους, κυριολεκτικά και μεταφορικά, τα πτυχία τους και τις ειδικότητές τους!
Αλλά τι δίκιο θα ζητήσει κάποιος να χάσει την όραση του σε ενα μεσοδίαστημα 10-15 έτη ίσως και παραπάνω, ποίος ζει ποίος πεθάινει και ποίος καταλαβαίνει!
Οι περισσότεροι ανακαλύψαμε το πρόβλημα τυχάια ή σταδιακά. Πως αλλιώς εφόσον οι περισσότεροι οφθαλμολόγοι ξέρουν για τον κερατώκονο ότι εμείς για τους λογαριασμούς τους...
Και όσοι ειδικοί, από αυτούς με τις εγχειρήσεις και τις ακτίνες λέϊζερ, μετράνε την πάθηση μας με βάση την βαρύτητα της περίπτωσης, τον απαιτούμενο χρόνο, και τελικά το προσοδοφόρο χρήμα.
Όταν είσαι νέος ανακαλύπτεις τον κερατώκονο, αν είσαι τυχερός χωρίς πολύ ταλαιπωρία απο ειδικούς οι οποίοι σε ταράζουν στις επισκέψεις και στις σταγόνες κοιτώντας και ξανακοιτώντας ένα μάτι με στραβομάρα. Πως να δουν την δικιά σου όμως όταν δεν ξέρουν πόσο στραβοί είναι οι ίδιοι, δηλαδή άσχετοι!
Γιατί όλοι σκεφτόμαστε τις εγχείρησεις σαν την πρώτη λύση? Γιατί δεν ξέρουμε!
"Κάτι τόσο μεγάλο και ακριβό, δεν μπορεί θα με φέρει στα ίσα μου".....ποίοι από εμάς δεν έκαναν αυτήν την σκέψη, ΤΗΝ ΤΌΣΟ ΛΑΘΟΣ ΣΚΕΨΗ.
Όταν έχουμε ένα ισχυρό πόνο σε κάποιο άκρο μας λέμε δηλαδή...."ας πάω να κόψω το χέρι μου να τελειώνω"....Ο λόγος για τον οποίον δεν το λέμε είναι μάλλον γιατί δεν έχουν ανακαλύψει παρόμοιες επεμβάσεις!
Για να μην λέω πολλά θα καταλήξω με απλές κουβέντες.
Για το κερατώκονο η λύση είναι ο φακός. Για αυτή την δουλειά βγήκαν εκ πρώτις στην Αγγλία πρίν περίπου από έναν αίωνα. Η πηγή της έρευνας στο παρόν, γύρω από αυτό το αντικείμενο είναι τα κέντρα της Βοστώνης στις ΗΠΑ. Σήμερα ευτυχώς δεν χρειάζεται να φοράμε γύαλινους και τα τελευταία χρόνια όύτε και εντελώς ημίσκληρους. Στην Ελλάδα υπάρχουν 2 ή 3 άτομα από τα οποία εμείς μπορούμε να βοηθηθούμε, εγώ ΠΕΤΥΧΑ τον έναν και ησύχασα, ευτυχώς πριν να ήταν πολύ αργά. Το όνομα και η επωνυμία έχει αναφερθει στο blog.
Ακόμα όμως και για τα παιδιά τα οποία ανάφεραν το τεράστιο πλέον πρόβλημα, αποτέλεσμα αποκλειστικά της μη έγκαιρης θεραπείας με την χρήση φακών, το να ...σφάξεις τα ματάκια σου πάλι έχω συμπεράνει από την εμπειρία μου σαν ασθενής είναι λάνθασμένη επιλογή, η αφετηρία πάλι θα πρέπει να είναι οι φακοί.
Αυτό είναι και το ρεζουμε του κειμένου μου.
Αν τώρα κάποιος από αυτούς τους δήθεν ειδικούς θέλει να με σχολιάσει για όσα γράφω, σημειώνω πως χωρίς φακό επαφής και με γυαλιά το στα 25 είχα οξύτητα 1/20, τον πρώτο χρόνο με την χρήση των κερατοκωνικών ημίσκληρων 6/10, τώρα με τους μαλακούς-ημίσκληρους έως και 9/10, αν δεν σταματάω να τους φοράω επί μακρόν διάστημα.
Αν μπορεί να καταφέρει το ίδιο αποτέλεσμα χωρίς να φάει ένα έξαμηνο ψάχνοντας ή να σφάζει τα μάτια μου κάθε 2 χρόνια, ας έρθει να μου το πει!
Παιδιά και έσυ ο οποίος είσαι στα πρόθυρα της εγχείρησης, ακόμα και όταν έχεις φθάσει στο τελικό στάδιο πριν την μη αναστρέψιμη στραβομάρα, η περίπτωση μας θέλει υπομονή και θέληση, αλλά πάνω από όλα βοήθεια από πραγματικά άξιους να μας βοηθήσουν. Κάντε ένα ταξίδι μέχρι την Αθήνα ή την Θεσσαλονίκη και βρείτε τους. Ο εν Αθήναι είπα ότι έχει αναφερθεί, αυτόν στην Θεσσαλονίκη δεν τον ξέρω ο ίδιος, μόνο ακουστά.
Καλή τύχη σε όλους μας.
Μου έστειλε ένα mail προς δημοσίευση και σας το παρουσιάζω ώς έχει:
--
Διάβασα πριν καιρό ό,τι αναφέρεται στο blog και σκέφτομουνα να μιλήσω ανοιχτά, αποφάσισα να το κάνω.
Το ιστορικό μου είναι παρόμοιο με όλων, ευτυχώς δεν κατέληξε τόσο βαρύ όσων μερικών άλλων.
Θλίβομαι γιατί μόνο εμείς ξέρουμε πως είναι να ζεις με το πρόβλημα, δυσανασχετώ όμως ακόμα περισσότερο όταν διαπιστώνω πόσο πολλοί είναι αυτοί οι οποίοι αγνοούν πως να το αντιμετωπίσουν σωστά!
Διστυχώς η εκμετάλευση και η απρόσωπη, σχεδόν αβίαστα εμπορική αντιμετώπιση των πασχόντων από τους δήθεν επιστημονικούς ειδικούς, δήθεν οφθαλμολογικά γνωρίζοντες, έχει ξεπεράσει τόσο πολύ τα όρια του χυδαίου!
Απο απλό ανθρωπισμό πολλοί θα έπρεπε να κρεμάσουν τα κλειδία των μαγαζιών τους, κυριολεκτικά και μεταφορικά, τα πτυχία τους και τις ειδικότητές τους!
Αλλά τι δίκιο θα ζητήσει κάποιος να χάσει την όραση του σε ενα μεσοδίαστημα 10-15 έτη ίσως και παραπάνω, ποίος ζει ποίος πεθάινει και ποίος καταλαβαίνει!
Οι περισσότεροι ανακαλύψαμε το πρόβλημα τυχάια ή σταδιακά. Πως αλλιώς εφόσον οι περισσότεροι οφθαλμολόγοι ξέρουν για τον κερατώκονο ότι εμείς για τους λογαριασμούς τους...
Και όσοι ειδικοί, από αυτούς με τις εγχειρήσεις και τις ακτίνες λέϊζερ, μετράνε την πάθηση μας με βάση την βαρύτητα της περίπτωσης, τον απαιτούμενο χρόνο, και τελικά το προσοδοφόρο χρήμα.
Όταν είσαι νέος ανακαλύπτεις τον κερατώκονο, αν είσαι τυχερός χωρίς πολύ ταλαιπωρία απο ειδικούς οι οποίοι σε ταράζουν στις επισκέψεις και στις σταγόνες κοιτώντας και ξανακοιτώντας ένα μάτι με στραβομάρα. Πως να δουν την δικιά σου όμως όταν δεν ξέρουν πόσο στραβοί είναι οι ίδιοι, δηλαδή άσχετοι!
Γιατί όλοι σκεφτόμαστε τις εγχείρησεις σαν την πρώτη λύση? Γιατί δεν ξέρουμε!
"Κάτι τόσο μεγάλο και ακριβό, δεν μπορεί θα με φέρει στα ίσα μου".....ποίοι από εμάς δεν έκαναν αυτήν την σκέψη, ΤΗΝ ΤΌΣΟ ΛΑΘΟΣ ΣΚΕΨΗ.
Όταν έχουμε ένα ισχυρό πόνο σε κάποιο άκρο μας λέμε δηλαδή...."ας πάω να κόψω το χέρι μου να τελειώνω"....Ο λόγος για τον οποίον δεν το λέμε είναι μάλλον γιατί δεν έχουν ανακαλύψει παρόμοιες επεμβάσεις!
Για να μην λέω πολλά θα καταλήξω με απλές κουβέντες.
Για το κερατώκονο η λύση είναι ο φακός. Για αυτή την δουλειά βγήκαν εκ πρώτις στην Αγγλία πρίν περίπου από έναν αίωνα. Η πηγή της έρευνας στο παρόν, γύρω από αυτό το αντικείμενο είναι τα κέντρα της Βοστώνης στις ΗΠΑ. Σήμερα ευτυχώς δεν χρειάζεται να φοράμε γύαλινους και τα τελευταία χρόνια όύτε και εντελώς ημίσκληρους. Στην Ελλάδα υπάρχουν 2 ή 3 άτομα από τα οποία εμείς μπορούμε να βοηθηθούμε, εγώ ΠΕΤΥΧΑ τον έναν και ησύχασα, ευτυχώς πριν να ήταν πολύ αργά. Το όνομα και η επωνυμία έχει αναφερθει στο blog.
Ακόμα όμως και για τα παιδιά τα οποία ανάφεραν το τεράστιο πλέον πρόβλημα, αποτέλεσμα αποκλειστικά της μη έγκαιρης θεραπείας με την χρήση φακών, το να ...σφάξεις τα ματάκια σου πάλι έχω συμπεράνει από την εμπειρία μου σαν ασθενής είναι λάνθασμένη επιλογή, η αφετηρία πάλι θα πρέπει να είναι οι φακοί.
Αυτό είναι και το ρεζουμε του κειμένου μου.
Αν τώρα κάποιος από αυτούς τους δήθεν ειδικούς θέλει να με σχολιάσει για όσα γράφω, σημειώνω πως χωρίς φακό επαφής και με γυαλιά το στα 25 είχα οξύτητα 1/20, τον πρώτο χρόνο με την χρήση των κερατοκωνικών ημίσκληρων 6/10, τώρα με τους μαλακούς-ημίσκληρους έως και 9/10, αν δεν σταματάω να τους φοράω επί μακρόν διάστημα.
Αν μπορεί να καταφέρει το ίδιο αποτέλεσμα χωρίς να φάει ένα έξαμηνο ψάχνοντας ή να σφάζει τα μάτια μου κάθε 2 χρόνια, ας έρθει να μου το πει!
Παιδιά και έσυ ο οποίος είσαι στα πρόθυρα της εγχείρησης, ακόμα και όταν έχεις φθάσει στο τελικό στάδιο πριν την μη αναστρέψιμη στραβομάρα, η περίπτωση μας θέλει υπομονή και θέληση, αλλά πάνω από όλα βοήθεια από πραγματικά άξιους να μας βοηθήσουν. Κάντε ένα ταξίδι μέχρι την Αθήνα ή την Θεσσαλονίκη και βρείτε τους. Ο εν Αθήναι είπα ότι έχει αναφερθεί, αυτόν στην Θεσσαλονίκη δεν τον ξέρω ο ίδιος, μόνο ακουστά.
Καλή τύχη σε όλους μας.
Πέμπτη 14 Φεβρουαρίου 2008
Το Ιστορικό Του Γρηγόρη.
Καλωσορίζω τον Γρηγόρη στην παρέα...
Ο Γρηγόρης μου έστειλε την δικιά του ιστορία με τον κερατόκωνο και την ανεβάζω στο Blog προς ανάγνωση απο τους υπόλοιπους.
γεια σου φιλε και συγχαρητηρια για το blog σου
Η δικη μου εμπειρια εχει ως εξης.ειμαι 26 χρονων και πασχω απο κερατοκωνο και στα 2 ματια-η οραση μου με γυαλια ηταν γυρω στα 7/10 και στα 2 ματια-ημισκληρους φακους δεν μπορω να φορεσω με τιποτα.
πριν απο περιπου 2 μηνες εκανα το uva.
η θεραπεια δεν μπορω να πω οτι ηταν ιδιαιτερα επωδυνη,απλα ενιωθα ενα τσουξιμο για 2-3 μερες και εννοειται οτι για κανα 20ημερο εβλεπα πολυ θολα (για οδηγηση ας πουμε ουτε λογος).το θεμα ομως ειναι οτι τωρα 2 μηνες μετα η οραση μου ειναι χειροτερη απο οτι ηταν (γυρω στα 5/10 με γυαλια)-ο γιατρος μου παρ'ολα αυτα μου λεει οτι παω πολυ καλα και θα υπαρχει συνεχης βελτιωση για κανα 2μηνο ακομα και ισως τελικα υπαρξει και βελτιωση σε σχεση με την προ-uva κατασταση μου.αυτο παντως που εχει ενδιαφερον ειναι οτι ο γιατρος μου ειπε οτι μετα την οριστικη σταθεροποιηση της ορασης υπαρχει η δυνατοτητα περαν του laser να βαλω και καποιους ενδοφακους που θα βοηθησουν ακομα περισσοτερο στην επουλωση του προβληματος.ειδικα στην δικια μου περιπτωση με 7 και 10 βαθμους μυωπια αντιστοιχα σε καθε ματι η λυση του ενδοφακου μου ακουγεται αρκετα καλη καθως το laser δεν μπορει να διορθωσει τετοιυς βαθμους .ιδωμεν-
θα σας ενημερωσω για τυχον εξελιξη
Ο Γρηγόρης μου έστειλε την δικιά του ιστορία με τον κερατόκωνο και την ανεβάζω στο Blog προς ανάγνωση απο τους υπόλοιπους.
γεια σου φιλε και συγχαρητηρια για το blog σου
Η δικη μου εμπειρια εχει ως εξης.ειμαι 26 χρονων και πασχω απο κερατοκωνο και στα 2 ματια-η οραση μου με γυαλια ηταν γυρω στα 7/10 και στα 2 ματια-ημισκληρους φακους δεν μπορω να φορεσω με τιποτα.
πριν απο περιπου 2 μηνες εκανα το uva.
η θεραπεια δεν μπορω να πω οτι ηταν ιδιαιτερα επωδυνη,απλα ενιωθα ενα τσουξιμο για 2-3 μερες και εννοειται οτι για κανα 20ημερο εβλεπα πολυ θολα (για οδηγηση ας πουμε ουτε λογος).το θεμα ομως ειναι οτι τωρα 2 μηνες μετα η οραση μου ειναι χειροτερη απο οτι ηταν (γυρω στα 5/10 με γυαλια)-ο γιατρος μου παρ'ολα αυτα μου λεει οτι παω πολυ καλα και θα υπαρχει συνεχης βελτιωση για κανα 2μηνο ακομα και ισως τελικα υπαρξει και βελτιωση σε σχεση με την προ-uva κατασταση μου.αυτο παντως που εχει ενδιαφερον ειναι οτι ο γιατρος μου ειπε οτι μετα την οριστικη σταθεροποιηση της ορασης υπαρχει η δυνατοτητα περαν του laser να βαλω και καποιους ενδοφακους που θα βοηθησουν ακομα περισσοτερο στην επουλωση του προβληματος.ειδικα στην δικια μου περιπτωση με 7 και 10 βαθμους μυωπια αντιστοιχα σε καθε ματι η λυση του ενδοφακου μου ακουγεται αρκετα καλη καθως το laser δεν μπορει να διορθωσει τετοιυς βαθμους .ιδωμεν-
θα σας ενημερωσω για τυχον εξελιξη
Παρασκευή 8 Φεβρουαρίου 2008
Ερωτήσεις Απο Τον Sergio Περιμένουν Απαντήσεις
Καλησπέρα
Σε συνέχεια του προηγούμενου Post θα μεταφέρω εδώ έναι mail που μου ήρθε απο τον Sergio. Κατα κύριο λόγο αποτελείται απο ερωτήσεις για την Ριβοφλαβίνη. Επομένως είναι ερωτήσεις για τον Costa Costa.
Σας παραθέτω το mail όπως ακριβώς μου ήρθε.
Καλησπερα Κωστα.
Ειμαι συμπασχων και εδω και χρονο ψαχνω το θεμα με τις σταγονες ριβολαβινης και ειδα οτι γινεται στην Κρητη ,αλλα με αροτελεσματα μαλλον αμφιβολα.Επιπλεον εχει ενα μεγαλο κοστος για μενα.
Μπορεις να μου πεις ποιος γιατρος στο εκανε στο ΑΧΕΠΑ και ποσο στοιχισε?Μετα απο τοσο καιρο ειδες καποια απτα αποτελεσματα στην οραση σου?
Γραφεις οτι το καλοκαιρι θα κανεις laser .
Τι ειδους laser?
Το κανονικο laser που γινεται για μυωπια η καποιο αλλο?
Συγνωμη για το θαρρος που πηρα να σου υποβαλλω τοσες ερωτησεις αλλα η εμπειρια που παραθετει ο καθενας μας σ αυτο το site νομιζω οτι ειναι απο τα λιγα μας οπλα.
Εισαι πραγματικα πρωτοπορος.
Συνεχισε την καλη δουλεια.
ΦΙΛΙΚΑ SERGIO
sergio απο την μεριά μου να πώ ότι ευτυχώς υπάρχει αυτό το θάρρος ακι το συγκεκριμένο blog "ζωντάνεψε", καθώς για πολύ καιρό μόνος μου τα έγραφα και...μόνος μου τα διάβαζα!
Σε συνέχεια του προηγούμενου Post θα μεταφέρω εδώ έναι mail που μου ήρθε απο τον Sergio. Κατα κύριο λόγο αποτελείται απο ερωτήσεις για την Ριβοφλαβίνη. Επομένως είναι ερωτήσεις για τον Costa Costa.
Σας παραθέτω το mail όπως ακριβώς μου ήρθε.
Καλησπερα Κωστα.
Ειμαι συμπασχων και εδω και χρονο ψαχνω το θεμα με τις σταγονες ριβολαβινης και ειδα οτι γινεται στην Κρητη ,αλλα με αροτελεσματα μαλλον αμφιβολα.Επιπλεον εχει ενα μεγαλο κοστος για μενα.
Μπορεις να μου πεις ποιος γιατρος στο εκανε στο ΑΧΕΠΑ και ποσο στοιχισε?Μετα απο τοσο καιρο ειδες καποια απτα αποτελεσματα στην οραση σου?
Γραφεις οτι το καλοκαιρι θα κανεις laser .
Τι ειδους laser?
Το κανονικο laser που γινεται για μυωπια η καποιο αλλο?
Συγνωμη για το θαρρος που πηρα να σου υποβαλλω τοσες ερωτησεις αλλα η εμπειρια που παραθετει ο καθενας μας σ αυτο το site νομιζω οτι ειναι απο τα λιγα μας οπλα.
Εισαι πραγματικα πρωτοπορος.
Συνεχισε την καλη δουλεια.
ΦΙΛΙΚΑ SERGIO
sergio απο την μεριά μου να πώ ότι ευτυχώς υπάρχει αυτό το θάρρος ακι το συγκεκριμένο blog "ζωντάνεψε", καθώς για πολύ καιρό μόνος μου τα έγραφα και...μόνος μου τα διάβαζα!
Δευτέρα 4 Φεβρουαρίου 2008
Δημοσίευση Δικών Σας Κειμένων
Παιδιά sorry που δεν ανανεώνω συχνά τις αναρτήσεις στο blog, αλλά όπως είπα και παλιότερα, όταν ανεβάζω κάτι σε αυτό το χώρο θέλω να έχει μια σημασία και να μην είναι χαζομαρα.
Όπως θα δείτε και κάτω απο το προφίλ , σας προσκαλώ όσους θέλετε να μου στείλετε τα κέιμενά σας για να τα ανεβάσω ως post στο blog.
Όσοι θέλετε, μπορείτε να γράψετε το κείμενο σας και να μου το στείλετε στο serseris@gmail.com
Σας Περιμένω
Με Εκτίμηση
Κώστας
Όπως θα δείτε και κάτω απο το προφίλ , σας προσκαλώ όσους θέλετε να μου στείλετε τα κέιμενά σας για να τα ανεβάσω ως post στο blog.
Όσοι θέλετε, μπορείτε να γράψετε το κείμενο σας και να μου το στείλετε στο serseris@gmail.com
Σας Περιμένω
Με Εκτίμηση
Κώστας
Κυριακή 20 Ιανουαρίου 2008
Σωστή Εφαρμογή Του Φακού Στο Μάτι
Η Άννα θίγει ένα θέμα...
Αυτό του εφαρμοστή των φακών επαφής.
Ο εφαρμοστής είναι αυτός που βγάζει τις καμπυλότητες που πρέπει να έχει ο φακός για να εφαρμόζει σωστά στο μάτι.
Εφαρμοστής μπορεί να είναι ο οφθαλμίατρος ή ο οπτικός σας.
Μεταφέρω εδώ το σχόλιο της Άννας στην προηγούμενη ανάρτηση για να πούμε από εδώ την άποψή μας.
Να ρωτησω κατι σχετικο?
Όταν σας πηραν μετρα για φακους τους παρηγγειλε εκεινος..?
και μετα πηγατε και τους πηρατε απο τον ιδιο?
η σας εδωσε τα νουμερα με το ελευθερο να το ψαξετε.. οπως στη συνταγη με τα γυαλια?? Εμενα οπως καταλαβαινετε μου ετυχε η πρωτη περιπτωση και επειδη στον 1,5 χρονο μου εκανε θεμα για δευτερο ζευγαρι... σταματησα και ξεκινησα να το ψαχνω απο αλλη οπτικη γωνια.. το πρωτο ζευγαρι δνε το βολευτηκα ουτε 2 μηνες..
Αστε που μου τους εβαλε με αναισθητικο κ αντι αν με αφησει να δουμε αν με ενοχλουν κλπ τους αγορασαμε.. παλιοτερα φορουσα μυωπιας και δεν περιμενα να υπαρχει ιδιαιτερη διαφορα.. ελα ομως που υπεφερα.. τους φορεσα δυο μηνες με το ζορι και αυτο με τοσο αναισθητικο που μουδιαζαν τα χειλια μου.. μετα ειδα πως απ τη χρηση υπαρχει πιθανοτητα διατρισης κερατοειδους και αγκαλιασα σφιχτα τα γυαλακια μου.. την επωμενη φορα ομως δεν θα το αφησω ετσι.. θα ζητησω να κανω βολτα στο τετραγωνο.. να δω!!
Οι πρωτοι ηταν ημισκληροι μικροσκοπικοι.. εφευγαν με μεγαλη ευκολια.. δεν συζηταμε για μακιαγιαζ.. αυτο το σπορ το ξεχασαμε ηδη.. αργουσε να παρακολουθησει την κινηση του ματιου και ηταν σαν να σε εγδερνε.. μετα τα βλεφαρα ηταν βαρια και γιατι ενιωθα να μου σταθεροποιουν τους φακους αλλα και γιατι αν τολμαγα να κοιταξω λιγο προς τα πανω ο φακος γλιστρουσε παλι προς τα κατω μεχρι να βρει βλεφαρο να σταματησει και μεχρι να σταματησει.. μαρτυριο ρε γμτ.. η το πιο τρελο.. να φευγει με τοση ευκολια μπροστα απ την κορη και αν ατυχησεις και παει στο λευκο του ματιου βεντουζωνει και ααααντε να το βρεις να το βγαλεις..
Αυτα τα περιττα και για σημερα.
Σας φιλω και σας καληνυχτω..
Αυτό του εφαρμοστή των φακών επαφής.
Ο εφαρμοστής είναι αυτός που βγάζει τις καμπυλότητες που πρέπει να έχει ο φακός για να εφαρμόζει σωστά στο μάτι.
Εφαρμοστής μπορεί να είναι ο οφθαλμίατρος ή ο οπτικός σας.
Μεταφέρω εδώ το σχόλιο της Άννας στην προηγούμενη ανάρτηση για να πούμε από εδώ την άποψή μας.
Να ρωτησω κατι σχετικο?
Όταν σας πηραν μετρα για φακους τους παρηγγειλε εκεινος..?
και μετα πηγατε και τους πηρατε απο τον ιδιο?
η σας εδωσε τα νουμερα με το ελευθερο να το ψαξετε.. οπως στη συνταγη με τα γυαλια?? Εμενα οπως καταλαβαινετε μου ετυχε η πρωτη περιπτωση και επειδη στον 1,5 χρονο μου εκανε θεμα για δευτερο ζευγαρι... σταματησα και ξεκινησα να το ψαχνω απο αλλη οπτικη γωνια.. το πρωτο ζευγαρι δνε το βολευτηκα ουτε 2 μηνες..
Αστε που μου τους εβαλε με αναισθητικο κ αντι αν με αφησει να δουμε αν με ενοχλουν κλπ τους αγορασαμε.. παλιοτερα φορουσα μυωπιας και δεν περιμενα να υπαρχει ιδιαιτερη διαφορα.. ελα ομως που υπεφερα.. τους φορεσα δυο μηνες με το ζορι και αυτο με τοσο αναισθητικο που μουδιαζαν τα χειλια μου.. μετα ειδα πως απ τη χρηση υπαρχει πιθανοτητα διατρισης κερατοειδους και αγκαλιασα σφιχτα τα γυαλακια μου.. την επωμενη φορα ομως δεν θα το αφησω ετσι.. θα ζητησω να κανω βολτα στο τετραγωνο.. να δω!!
Οι πρωτοι ηταν ημισκληροι μικροσκοπικοι.. εφευγαν με μεγαλη ευκολια.. δεν συζηταμε για μακιαγιαζ.. αυτο το σπορ το ξεχασαμε ηδη.. αργουσε να παρακολουθησει την κινηση του ματιου και ηταν σαν να σε εγδερνε.. μετα τα βλεφαρα ηταν βαρια και γιατι ενιωθα να μου σταθεροποιουν τους φακους αλλα και γιατι αν τολμαγα να κοιταξω λιγο προς τα πανω ο φακος γλιστρουσε παλι προς τα κατω μεχρι να βρει βλεφαρο να σταματησει και μεχρι να σταματησει.. μαρτυριο ρε γμτ.. η το πιο τρελο.. να φευγει με τοση ευκολια μπροστα απ την κορη και αν ατυχησεις και παει στο λευκο του ματιου βεντουζωνει και ααααντε να το βρεις να το βγαλεις..
Αυτα τα περιττα και για σημερα.
Σας φιλω και σας καληνυχτω..
Πέμπτη 17 Ιανουαρίου 2008
Εμπειρία Απο Θεραπεία Με C3-R Με Χρήση Ριβοφλαβίνης
Να και μια εμπειρία απο άτομο που έκανε την θεραπεία C3-R Με Χρήση Ριβοφλαβίνης.
Σας μεταφέρω αυτόσιο το comment που έκανε o Costa Costa στην προηγούμενη ανάρτηση.
Ιούνιος 2007 έγινε to crosslinking μου στο Αχέπα.
Το όνομα του γιατρού μου δεν θέλω να το αναφέρω δημόσια. Ας τελειώσουν όλα με το καλό και γιατί όχι να τον διαφημίσω τον "σωτήρα μου".
Στην πράξη τώρα...μπήκα σε ένα σκοτεινό δωμάτιο.. μου φόρεσε από τη μέση και πάνω κάτι σαν ποδιές ιατρικές. ξάπλωσα σε ένα κρεβάτι-πάγκο και άρχισαν τα όργανα.. μου έβαλε μια "δαγκάνα" στο μάτι για να μην μπορώ να το κλείσω και από εκεί άρχισε ο πόνος.. η διαδικασία στη συνέχεια ήταν η γνωστή που ανέφερες δλδ η ακτινοβολία του UVA και σταδιακά οι σταγόνες ριβοφλαβίνης. Δεν θέλω να σας τρομάξω αλλά πρώτη φορά πονεσα τόσο πολύ στη ζωή μου... και το κακό είναι ότι διήρκεσε μία ώρα περίπου το όλο σκηνικό. Όταν λέμε πόνος εννοώ την διαρκή ακτινοβολία που ήταν σαν κάψιμο στο μάτι σε συνδυασμό ότι πρέπει να είσαι τελείως μα τελείως μα τελείως μα τελείως...........μα τελείως ακίνητος! το τελευταίο 10 λεπτό συν τοις άλλοις προστέθηκε και ο πόνος από τις δαγκάνες που προανέφερα.Αμέσως μετά μου έβαλε ένα μαλακό φακό επαφής που μου είπε ότι δρα σαν χανζαπλάστ δλδ κυρίως ένα προστατευτικό στο μάτι για να μην μολυνθεί.με το που βγαίνω απο το νοσοκομείο είχα φυσικά φωτοφοβία. δλδ δεν άντεχα το φως...Γυρίζω στο σπίτι ζαλισμένος... και φυσικά κοιμάμαι.. ξυπνάω μετά από 3 ώρες και να βογκάω από τον πόνο...κάτι που συνεχίστηκε άλλες 2 μέρες μαρτυρικές(δεν αναφέρω λεπτομέρειες γιατί ήδη σας τρόμαξα).. δεν άντεχα το φως καθόλου..ακόμη και το φως που εκπέμπει το κινητό με πείραζε..την 3η μέρα πηγαίνω στον ντόκτορ και μου βγάζει τον φακό και ένιωσα σαν να ανέπνευσε το μάτι.. μου έδωσε σταγόνεςο πόνος έφυγε μετά από λίγες ώρες και μου έμεινε κουσούρι το κατακόκκινο μάτι.. όπου σιγα σιγά μετα απο λίγες μέρες.. άσπρισε
Η όραση μου δεν βελτιώθηκε πρακτικά μέχρι τώρα(Ιανούάριος 2008) δλδ δεν βλέπω κάτι καλύτερα, κάνω εξετάσεις κάθε 3 μήνες από τότε και ο γιατρός είναι πολύ ευχαριστημένος και αισιόδοξος, Ο κερατόκωνος σύμφωνα με τις μετρήσεις έχει βελτιωθεί από τι λέει.
Τον προσεχή Ιούνιο πάμε για Laser που αν όλα πάνε καλά θα "βλέπω"!...πόσα δέκατα.. κανείς δεν ξέρει ακριβώς..
Πάντως χαλάλι ο πόνος χαλάλι αν το καλοκαίρι δω το φώς το αληθινό…
Ήδη είναι μεγάλο το comment μου
Έχω κι αλλά να πω πολλά και ενδιαφέροντα αλλά διαβάς-διαβάς…
Θέλω να μπουν κι άλλοι στο blog να σχολιάσουν να δημιουργηθεί μία παρέα από συμπάσχοντες… που λέγοντας τον πόνο μας ίσως να βοηθήθούμεΔυστυχώς είμαστε οι μόνοι που μπορούμε να καταλάβουμε ο ένας τον άλλο.
Φιλικά
Costa-Costa
Σας μεταφέρω αυτόσιο το comment που έκανε o Costa Costa στην προηγούμενη ανάρτηση.
Ιούνιος 2007 έγινε to crosslinking μου στο Αχέπα.
Το όνομα του γιατρού μου δεν θέλω να το αναφέρω δημόσια. Ας τελειώσουν όλα με το καλό και γιατί όχι να τον διαφημίσω τον "σωτήρα μου".
Στην πράξη τώρα...μπήκα σε ένα σκοτεινό δωμάτιο.. μου φόρεσε από τη μέση και πάνω κάτι σαν ποδιές ιατρικές. ξάπλωσα σε ένα κρεβάτι-πάγκο και άρχισαν τα όργανα.. μου έβαλε μια "δαγκάνα" στο μάτι για να μην μπορώ να το κλείσω και από εκεί άρχισε ο πόνος.. η διαδικασία στη συνέχεια ήταν η γνωστή που ανέφερες δλδ η ακτινοβολία του UVA και σταδιακά οι σταγόνες ριβοφλαβίνης. Δεν θέλω να σας τρομάξω αλλά πρώτη φορά πονεσα τόσο πολύ στη ζωή μου... και το κακό είναι ότι διήρκεσε μία ώρα περίπου το όλο σκηνικό. Όταν λέμε πόνος εννοώ την διαρκή ακτινοβολία που ήταν σαν κάψιμο στο μάτι σε συνδυασμό ότι πρέπει να είσαι τελείως μα τελείως μα τελείως μα τελείως...........μα τελείως ακίνητος! το τελευταίο 10 λεπτό συν τοις άλλοις προστέθηκε και ο πόνος από τις δαγκάνες που προανέφερα.Αμέσως μετά μου έβαλε ένα μαλακό φακό επαφής που μου είπε ότι δρα σαν χανζαπλάστ δλδ κυρίως ένα προστατευτικό στο μάτι για να μην μολυνθεί.με το που βγαίνω απο το νοσοκομείο είχα φυσικά φωτοφοβία. δλδ δεν άντεχα το φως...Γυρίζω στο σπίτι ζαλισμένος... και φυσικά κοιμάμαι.. ξυπνάω μετά από 3 ώρες και να βογκάω από τον πόνο...κάτι που συνεχίστηκε άλλες 2 μέρες μαρτυρικές(δεν αναφέρω λεπτομέρειες γιατί ήδη σας τρόμαξα).. δεν άντεχα το φως καθόλου..ακόμη και το φως που εκπέμπει το κινητό με πείραζε..την 3η μέρα πηγαίνω στον ντόκτορ και μου βγάζει τον φακό και ένιωσα σαν να ανέπνευσε το μάτι.. μου έδωσε σταγόνεςο πόνος έφυγε μετά από λίγες ώρες και μου έμεινε κουσούρι το κατακόκκινο μάτι.. όπου σιγα σιγά μετα απο λίγες μέρες.. άσπρισε
Η όραση μου δεν βελτιώθηκε πρακτικά μέχρι τώρα(Ιανούάριος 2008) δλδ δεν βλέπω κάτι καλύτερα, κάνω εξετάσεις κάθε 3 μήνες από τότε και ο γιατρός είναι πολύ ευχαριστημένος και αισιόδοξος, Ο κερατόκωνος σύμφωνα με τις μετρήσεις έχει βελτιωθεί από τι λέει.
Τον προσεχή Ιούνιο πάμε για Laser που αν όλα πάνε καλά θα "βλέπω"!...πόσα δέκατα.. κανείς δεν ξέρει ακριβώς..
Πάντως χαλάλι ο πόνος χαλάλι αν το καλοκαίρι δω το φώς το αληθινό…
Ήδη είναι μεγάλο το comment μου
Έχω κι αλλά να πω πολλά και ενδιαφέροντα αλλά διαβάς-διαβάς…
Θέλω να μπουν κι άλλοι στο blog να σχολιάσουν να δημιουργηθεί μία παρέα από συμπάσχοντες… που λέγοντας τον πόνο μας ίσως να βοηθήθούμεΔυστυχώς είμαστε οι μόνοι που μπορούμε να καταλάβουμε ο ένας τον άλλο.
Φιλικά
Costa-Costa
Σάββατο 12 Ιανουαρίου 2008
Τι Είναι Η Θεραπεία C3-R Με Χρήση Ριβοφλαβίνης
Η C3-R (θεραπεία με ριβοφλαβίνη/riboflavin ), είναι μια μη επεμβατική θεραπεία που χρησιμοποιείται για την για την ενίσχυση και την σταθεροποίηση της αδύναμης δομής του κερατοειδούς υμένα στους πάσχοντες από κερατόκωνο.
Με την θεραπεία αυτή αυξάνεται το ποσοστό του κολλαγόνου που υπάρχει ανάμεσα στα στρώματα του κερατοειδούς υμένα. Το κολλαγόνο λειτουργεί σαν «άγκυρα» και κρατάει ενωμένα τα στρώματα (layers) του υμένα ενωμένα. Στον κερατόκωνο υπάρχει έλλειψη κολλαγόνου με αποτέλεσμα τα στρώματα αυτά να είναι χαλαρά και να σχηματίζονται οι ανωμαλίες στον υμένα που είναι υπεύθυνες για την δημιουργία του κερατόκωνου. Με την προσθήκη του κολλαγόνου η δομή του κερατοειδή υμένα γίνεται πιο σφικτή με αποτέλεσμα την επιβράδυνση της ασθένειας.
Παραθέτω εικόνες όπου φαίνονται τα παραπάνω. Στα δύο σχήματα φαίνεται με τις μαύρες γραμμές τα στρώματα του κερατοειδούς και με τις κόκκινες γραμμές το κολλαγόνο που τα κρατεί ενωμένα. Στο πρώτο σχήμα η δομή είναι αδύναμη ενώ στο δεύτερο με την προσθήκη κολλαγόνου η δομή είναι πιο ενισχυμένη.
Με την θεραπεία αυτή αυξάνεται το ποσοστό του κολλαγόνου που υπάρχει ανάμεσα στα στρώματα του κερατοειδούς υμένα. Το κολλαγόνο λειτουργεί σαν «άγκυρα» και κρατάει ενωμένα τα στρώματα (layers) του υμένα ενωμένα. Στον κερατόκωνο υπάρχει έλλειψη κολλαγόνου με αποτέλεσμα τα στρώματα αυτά να είναι χαλαρά και να σχηματίζονται οι ανωμαλίες στον υμένα που είναι υπεύθυνες για την δημιουργία του κερατόκωνου. Με την προσθήκη του κολλαγόνου η δομή του κερατοειδή υμένα γίνεται πιο σφικτή με αποτέλεσμα την επιβράδυνση της ασθένειας.
Παραθέτω εικόνες όπου φαίνονται τα παραπάνω. Στα δύο σχήματα φαίνεται με τις μαύρες γραμμές τα στρώματα του κερατοειδούς και με τις κόκκινες γραμμές το κολλαγόνο που τα κρατεί ενωμένα. Στο πρώτο σχήμα η δομή είναι αδύναμη ενώ στο δεύτερο με την προσθήκη κολλαγόνου η δομή είναι πιο ενισχυμένη.
Κατά την 30λεπτη διαδικασία , σταγόνες ριβοφλαβίνης οι οποίες είναι custom-made (φτιαγμένες από τον γιατρό) ρίχνονται στον κερατοειδή χιτώνα και μετά στο μάτι πέφτει για κάποιο χρονικό διάστημα ένα ειδικό φως. Η μέθοδος αυτή κλινικά έχει αποδειχθεί ότι ενισχύει τον κερατοειδή. Να σημειωθεί τέλος ότι είναι πολύ σημαντικό να τοποθετηθούν οι σωστές δόσεις σταγόνων. Μόνο τότε δεν θα υπάρχουν αρνητικές επιπτώσεις.
Μερικές φορές η όλη διαδικασία απαιτεί την αφαίρεση επιφάνειας του επιθήλιου. Αυτή η διαδικασία έχει ως αποτέλεσμα την ενόχληση και την θολή όραση κατά την πρώτη εβδομάδα μετά την θεραπεία.
Αυτή η θεραπεία μπορεί να συνδυαστεί με του κερατοκωνικούς δακτύλιους (intacs) για την ισοπέδωση του κώνου στο μάτι ακόμη μεγαλύτερο βαθμό απ’ όσο θα το καταφέρναμε μόνο με τα intacs . Σε αυτές τις περιπτώσεις η μέθοδος C3-R σταθεροποιεί τον κερατόκωνο και αποκλείει σε ένα βαθμό την επιδείνωση και βοηθά τα intacs να εξομαλύνουν τους κόνους που είχαν σχηματισθεί μέχρι την ώρα της θεραπείας.
Πιο κάτω υπάρχουν δύο φωτογραφίες από κερατομέτρηση που δείχνουν ένα μάτι πριν την συνδυασμένη θεραπεία και μετά από αυτήν.
Όλα τα παραπάνω τα βρήκα σε site του εξωτερικού και είναι σε ελεύθερη μετάφραση από εμένα.
Τέλος απο το wikipedia αντιγράφω και επικολλώ την επεξήγηση του όρου ριβοφλαβίνη:
"Μέλος του συμπλέγματος των βιταμινών Β , υδατοδιαλυτή και γνωστή με την ονομασία ριβοφλαβίνη .Είναι κίτρινη και αζωτούχος και βρίσκεται σε αφθονία στο γάλα και στο ασπράδι του αβγού.
Η βιταμίνη Β2 λειτουργεί σαν τμήμα των διαφόρων ενζυμικών συστημάτων που ασχολούνται με την οξείδωση των αμινοξέων και των υδατανθράκων. Αναγνωρίστηκε σαν βιταμίνη το 1933 και η δομή της αποσαφηνίσθηκε το 1936.
Η ριβοφλαβίνη δεν λειτουργεί στην ελεύθερη μορφή της αλλά μετά από πολύπλοκες ενώσεις που σχηματίζονται στον οργανισμό.. Ένα ενήλικο άτομο χρειάζεται 1,3-1,7 mg βιταμίνης Β2 την ημέρα. Η έλλειψη της προκαλεί κοκκίνισμα και σκάσιμο των χειλιών, φλεγμονή της γλώσσας ,οφθαλμικές διαταραχές καθώς και απολεπιστική φλεγμονή του δέρματος. Έλλειψη σε βιταμίνη Β2 μπορεί να παρουσιαστεί σε γυναίκες κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και της γαλουχίας"
Σας δίνω και 3 φωτογραφίες που δείχνουν πως είναι τα intacs. Ποιά η χρησιμότητά τους την περιγράφω σε παλαιότερο post.
Δευτέρα 7 Ιανουαρίου 2008
Επικοινωνία μέσω mail
Με χαρά διαπιστώνω ότι αναπτύσεται σιγά σιγά μια επικοινωνία μέσω mail με άλλους...συμπάσχοντες!
Αυτό είναι καλό γιατί μαθαίνω και άλλες απόψεις ή προσεγγίσεις πάνω στον κερατόκωνο.
Είναι καλό γιατί λέμε τα προβλήματά μας σε άτομα που ξέρουμε ότι τα έχουν βιώσει κι εκείνοι και ίσως να τα έχουν λύσει.
Ελπίζω αυτό να συνεχιστεί και στο μέλλον και να μην μείνει η επικοινωνία μόνο σε 2-3 emails.
Ελπίζω να βρω τον χρόνο για να ανεβάσω και καμμιά νέα ανάρτηση που να αναφέρεται στον κερατόκωνο, γιατί το έχω παραμελήσει....
Καλή χρονιά να έχουμε.
Αυτό είναι καλό γιατί μαθαίνω και άλλες απόψεις ή προσεγγίσεις πάνω στον κερατόκωνο.
Είναι καλό γιατί λέμε τα προβλήματά μας σε άτομα που ξέρουμε ότι τα έχουν βιώσει κι εκείνοι και ίσως να τα έχουν λύσει.
Ελπίζω αυτό να συνεχιστεί και στο μέλλον και να μην μείνει η επικοινωνία μόνο σε 2-3 emails.
Ελπίζω να βρω τον χρόνο για να ανεβάσω και καμμιά νέα ανάρτηση που να αναφέρεται στον κερατόκωνο, γιατί το έχω παραμελήσει....
Καλή χρονιά να έχουμε.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
