Σας παραθέτω ένα πολύ ενδιαφέρον διαλογο που είχα με τον Ηλία σχετικά με τον στρατό και την μεταμόσχευση κερατοειδους υμένα:
-------------------------------------------------------------------------------------
Κατ'αρχήν καλησπέρα σε όλους!
Πριν από μερικά χρόνια (2001)παρουσιάστηκα στο ναυτικό με προχωρημένο κερατόκωνο και στα 2 μάτια (έκανα ήδη χρήση ημίσκληρων κερατοκωνικών φακών) αλλά δεν μου πέρασε στιγμή από το μυαλό να διεκδικήσω αναβολή στράτευσης. Αποτέλεσμα υπηρέτησα 19 μήνες ως οδηγός (Ι1), από τους οποίους τους 2 ως εκπαιδευόμενος, τους επόμενους 6 ως οδηγός ασθενοφόρου και τους υπόλοιπους ως εκπαιδευτής (δάσκαλος) οδηγών Δ κατηγορίας!
Σήμερα έχω ήδη υποβληθεί σε μεταμόσχευση κερατοειδούς στο αριστερό μάτι (εδω και 2 χρόνια) και αυτό που έχω να συμβουλέψω όποιον το εξετάζει ως εναλλακτική είναι AVOID IT AT ANY COST!!!
Είναι πολλά αυτά που δεν σού λένε εκ των προτέρων για αυτό και η μέθοδος αυτή πρέπει να χρησιμοποιείται κατ'εμε όταν δεν γίνεται πλέον διαφορετικά (π.χ. καταρράκτης από προχωρημένο κερατόκωνο). Αν ενδιαφέρεστε μπορώ να σας ενημερώσω για περισσότερα σχετικά με το θέμα. Θα ελέγχω το blog για μελλοντικό σας ενδιαφέρον :)
------------------------------------------------------------------------------------
Η απάντησή μου:
Καλησπέρα φίλε και καλωσήλθες στο blog.
Φυσικά θα ήταν πολύ ενδιαφέρον για εμένα και για όποιον άλλον ενδιαφέρεται να κάνει μεταμόσχευση να μας πεις τι ακριβώς είναι αυτά που δεν σου λένε οι Γιατροί για την επέμβαση.
Θα ήθελα ακόμη να μου πεις αν γίνεται, την εξέλιξη του ματιού μετά την εγχείρηση.
Ευχαριστώ.
-------------------------------------------------------------------------------------
Κώστα γεια σου και πάλι. Κατ'αρχήν θα ήθελα να συστηθώ ώστε να μην είμαι και τόσο ανώνυμος :). Με λένε Ηλία, είμαι 31 ετών και μένω στην Αθήνα.
Σχετικά με την ερώτησή σου θα σου πω τα εξής όσο γίνεται πιο σύντομα.
Πριν κάνω την επέμβαση φορούσα και στα δύο μάτια ημίσκληρους κερατοκωνικούς φακούς με το δεξί να βλέπει περί τα 10/10 (με διόρθωση φυσικά) και το αριστερό περί τα 6/10. Σιγά σιγά όμως η κατάσταση επιδεινωνόταν στο αριστερό με αποτέλεσμα να μην εφαρμόζουν καλά οι φακοί και να εκτινάσσοντε από το μάτι σε καταστάσεις κούρασης, ξηροφθαλμίας (λόγω air condition) κλπ. Έτσι κάποια στιγμή με συμβούλεψαν γιατροί να κάνω την επέμβαση καθώς 1ον υπήρχε μεγάλη πιθανότητα να υποστώ ρήξη του κερατοειδούς και 2ον λόγω της ηλικίας μου "δικαιούμουν" μια καλύτερη όραση. Δυστυχώς κανείς τους τότε δεν ανέφερε τα εξής:
1. Οτι ο κερατοειδής ΔΕΝ αιματώνεται με αποτέλεσμα να ΜΗΝ ενσωματώνεται ποτέ 100% το μόσχευμα με το μάτι και κατά συνέπεια να υφίσταται εφόρου ζωής τον κίνδυνο απόρριψης λόγω μόλυνσης κλπ.
2. Για τον παραπάνω λόγο να στερούμαι διάφορες απολαύσεις-ανέσεις τις καθημερινότητας που για κάποιον που δεν τις στερείται μπορεί να θεωρηθούν και ασήμαντες. Π.χ. να ανοίξω τα μάτια μου στη θάλασσα, να πάρω ένα παιδί αγκαλιά χωρίς να παρακολουθώ τα χέρια του, να τρίψω το μάτι μου, να κοιμηθώ μπρούμυτα με το αριστερό μάγουλο στο μαξιλάρι, μα παίξω μπάλα-μπάσκετ όπως παλιά, να ανοίξω τα μάτια μου την ώρα που λούζομαι και πολλά άλλα. Με λίγα λόγια πρέπει σε ότι κάνω να προσέχω γιατί οποιοδήποτε χτύπημα ή μόλυνση μπορεί να οδηγήσει σε απόρριψη του μοσχεύματος...
3. Πως πρέπει να χρησιμοποιώ συνέχεια σταγόνες refresh ανά μία ώρα και άλλου είδους σταγόνες (cosopt, temserin, alphagan, fml, tobradex, dacriogel) για τη ρύθμιση της ενδοφθάλμιας πίεσης, την μη απόρριψη του μοσχεύματος κλπ. που ίσως κάποτε τα σταματήσω αλλά δεν το γνωρίζω ακόμα και ήδη τα χρησιμοποιώ σχεδόν 2 χρόνια!
4. (Το ποιό σημαντικό αλλά όχι απόλυτα επιβεβαιωμένο) Οτι το μόσχευμα έχει χρόνο ζωής 10 με 15 χρόνια με αποτέλεσμα να χρειαστεί να επαναλάβω την επέμβαση ξανά και ξανά.... Σας παραθέτω και την διεύθυνση από όπου άντλησα πρόσφατα την τελευταία πληροφορία (http://www.laservision.gr/keratokonos13.htm).
Στον επίλογο η σημερινή κατάσταση.
Η επέμβαση πέτυχε, δόξα τω Θεω, 100% και το μόσχευμα είναι τέλειο. Όμως, το μάτι βλέπει περί τα 2/10 χωρίς διόρθωση καθώς έχει τεράστιο αστιγματισμό (περίπου 5 βαθμούς), πράγμα σύνηθες (!) μετά από τέτοια επέμβαση. Δυστυχώς δεν μπορώ να χρησιμοποιήσω κανένα φακό επαφής (ημίσκληρο ή μαλακό) καθώς δεν έχω βρει, τουλάχιστον μέχρι σήμερα, κάποιον που να ταιριάζει στην καμπυλότητα και όπως πολύ καλά γνωρίζεις με γυαλιά δεν μπορώ να δώ καθόλου καλά καθώς το δεξί μου (καλό μάτι) συνεχίζει να πάσχει από κερατόκωνο. Πόσο μάλλον να εργαστώ σε Η/Υ που είναι το 70% της δουλειάς μου και το 90% των χόμπι μου :). Με κάποιους φακούς που έκανα κάποιες δοκιμές το μάτι έφτασε και τα 8/10 (παρόλο που είχε 2 χρόνια να δει τόσο καλά το καημένο) αλλά δυστυχώς με πολύ δυσκολία τους ανεχόμουν παρότι, πίστεψε με, και τα 2 μου μάτια είναι ιδιαίτερα προπονημένα στη χρήση φακών (μαλακούς ~ 6 χρόνια, ημίσκληρους ~ 5 χρόνια). Με γυαλιά το αριστερό βλέπει σχεδόν 6/10 αλλά είναι αδύνατη λόγω του μεγάλου αστιγματισμού η ταυτόχρονη χρήση γυαλιών και κερατοκωνικού φακου (στο δεξί).
Εν κατακλείδι, ακόμα ψάχνομαι αν μπορώ να κάνω κάποια μικροδιαθλάστική επέμβαση στο αριστερό μάτι, ώστε να διορθώσω ελαφρώς την καμπυλότητα του και να μπορέσω να χρησιμοποιήσω κάποιον φακό (προσέχοντας πάντα πολύ για πιθανή μόλυνση...). Οι περισσότεροι γιατροί, όταν τους ρωτώ κάτι τέτοιο, είτε αποφεύγουν να απαντήσουν είτε υποστηρίζουν πως ναι μεν κάτι τέτοιο είναι "θεωρητικά" εφικτό αλλά στην πράξη ποιός θα πάρει το ρίσκο να εγχειρήσει μάτι μετά από μεταμόσχευση;
Γενικώς έχω πάρα πολλές εμπειρίες να μοιραστώ σχετικά με την μετεγχειρητική πορεία κλπ. αλλά δεν θα ήθελα σε κουράσω παραπάνω :). Μπορώ να σου απαντήσω σε οποιοδήποτε ερώτημα σου προκύψει και να σου προσφέρω όλες τις γνώσεις και εμπειρίες μου πάνω στο θέμα εφόσον αυτό είναι επιθυμητό από σένα και οποιονδήποτε άλλον. Στη διάθεσή σας, Ηλίας :)
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
7 σχόλια:
Μια ερώτηση να σου κάνω ρε Ηλία. Έκανες μεταμόσχευση κερατοειδους υμένα και περάσανε και 2 χρόνια.
Αν ήξερες τι ζόρι θα περνούσες , θα την έκανες την εγχείρηση ή θα καθόσουν με το φακό που βγαίνει απο το μάτι κάθε τρεις και λίγο με αποτέλεσμα να μην μπορείς να κάνεις τίποτα??
Σε ρωτώ γιατί κι εγώ είμαι σε ίδια φάση τώρα.
Ο φακός απο το μάτι που είναι για μεταμόσχευση βγαίνει συνεχώς και δεν μπορω να κάνω και πολλές δραστηριότητες. Έχω καταντήσει υπερβολικά ήρεμος άνθρωπος...
Καλησπέρα σε όλους και καλό μας χειμώνα σιγά γιγά..
Πολύ ενδιαφέρον το post.
Ηλία, ελπίζω να μπορέσεις να κάνεις την επέμβαση και να βρεις κάποιους κατάλληλους φακούς.
Θα σου πρότεινα να το ψάξεις περισσότερο, ίσως εκτός Ελλάδας, γιατί, χωρίς να είμαι γιατρός, έχω διαβάσει πως ακόμα και για τον ίδιο τύπο φακού, παίζει σημαντικό ρόλο η εταιρεία κατασκευής. Επίσης, δεν έχουν όλοι οι οπτικοί όλες τις καμπυλότητες (δεν είμαστε τόσο πολυπληθείς πελάτες..) και πολλές φορές προσπαθούν να ταιριάξουν περίπου το φακό στο μάτι με αποτέλεσμα να μην εφαρμόζει πλήρως κ να έχουμε τα προβλήματα ανθεκτικότητας.
Επίσης, αυτό που αναφέρεις με τη διάρκεια ζωής του μοσχεύματος, ισχύει γενικά αλλά είναι απλά μια μέση τιμή. Υπάρχουν άτομα με μοσχεύματα 25 ετών αλλά έχει να κάνει καθαρά με τον κάθε οργανισμό και την κατάσταση του μοσχεύματος, οπότε αυτά είναι απλά νούμερα.
Σχετικά με αυτά που διάβασα όμως στο post, πώς σε πήραν Ι1 στο στρατό ενώ ήσουν σε προχωρημένο στάδιο?Δεν σου έκαναν εξετάσεις?
Ο στρατός είναι ένα άγχος για μένα λόγω του κερατόκωνου και δε θέλω να τον αποφύγω είναι η αλήθεια.
Επίσης,πώς προχώρησε γενικά η επιδείνωση?Πότε διαπίστωσες ότι έχεις κερατόκωνο?
Είναι καλό πιστεύω να ανταλλάσσουμε και τέτοιες πληροφορίες.
Καλό απόγευμα σε όλους
Greek
Κώστα καλησπέρα και πάλι. Η αλήθεια είναι πως είναι αρκετά ενοχλητικό να σου "πετάγεται" συνεχώς ο φακός (ο οποίος κοστίζει και ~250 €) όμως ή προσωπική μου άποψη, εντελώς υποκειμενική, είναι πως θα προτιμούσα να έχω το μάτι μου όπως πριν που δεν χρειαζόταν κάποια ιδιαίτερη προσοχή παρά τη σημερινή κατάσταση που πρέπει να προσέχω τα πάντα.
Εκτός αυτού δεν έχω δει μέχρι στιγμής και κάποια διαφορά στην όρασή μου. Αντιθέτως, πριν την επέμβαση έβλεπα με 2 μάτια κι ας πεταγώταν που και που ο φακός (το αριστερό πριν την επέμβαση θυμίζω πως έβλεπε με τον φακό ~6/10) ενώ σήμερα είμαι λίγο πολύ μονόφθαλμος. Τουλάχιστον προς το παρών που δεν έχω βρει φακό για το αριστερό το οποίο βλέπει ~2/10. Για να είμαι απόλυτα ειλικρινής και χωρίς να θέλω να επηρεάσω την οποιαδήποτε απόφαση σκέφτεσαι να πάρεις, θα έδινα τα πάντα για μια βουτιά στη θάλασσα όπως παλιά, με τα μάτια ορθάνοιχτα μέσα στο νερό ή για μια κεφαλιά σε αγώνα ποδοσφαίρου με τους φίλους μου :). Άσε την εντελώς ενοχλητική κατάσταση με τις σταγόνες που πρέπει να ενσταλάζω ανά μία ώρα (!) και τις άπειρες εξηγήσεις σε ασχέτους που με παρατηρούν τη συγκεκριμένη στιγμή.
Στο κάτω κάτω αν με ενοχλούσε τόσο πολύ ο φακός που πετάγεται θα τον έβγαζα σε δραστηριότητες που πιθανόν να μου δημιουργούσε πρόβλημα. Μήπως σήμερα που δεν φοράω καθόλου φακό σε αυτό το μάτι έχει κάποια διαφορά?
Και πάλι βέβαια οφείλω να επισημάνω πως δεν είμαι γιατρός και δεν μπορώ να γνωρίζω τι θα γινόταν αν δεν είχα κάνει την επέμβαση. Πιθανόν να είχε πάθει ρήξη πλέον ο κερατοειδήε και να έτρεχα τελευταία στιγμή να μπω στη σειρά για μόσχευμα κλπ ενώ το έκανα με την ησυχία μου και προγραμματισμένα. Αν όμως δεν είχε εξελιχθεί άλλο η πάθηση? Αν ακόμα έβλεπε το μάτι όπως τότε? Σε αυτή την περίπτωση από ότι αποδεικνύεται μέχρι σήμερα, δεν έκανα καλά που έκανα τη μεταμόσχευση, τουλάχιστον όσον αφορά την προσωπική μου εμπειρία.
Όσον αφορά λοιπόν την ερώτηση που μου κάνεις η απάντηση είναι όχι, δεν θα έκανα την επέμβαση, θα άφηνα το μάτι να αντέξει όσο αντέξει και αν χρειαζόταν θα την έκανα πλέον όταν δεν θα γινόταν αλλιώς.
Αυτό βέβαια δεν πρέπει να εμποδίσει εσένα από το να πάρεις μια τέτοια απόφαση. Στη θέση σου θα έψαχνα και γιά άλλους ομοιοπαθείς και θα ρωτούσα πολλούς γιατρούς. Εσύ, σε αντίθεση με εμένα, γνωρίζεις πράγματα που εγώ δεν γνώριζα τότε. Κάνοντας λοιπόν την αντίστοιχη έρευνα και ρωτώντας τους γιατρούς όλα αυτά που εκ των προτέρων θα έπρεπε να είχαν πει σε μένα μπορείς να σχηματήσεις την προσωπική σου άποψη και να λάβεις την απόφαση που επιθυμείς. Σε καμία περίπτωση μην αφήσεις κανένα να σε επηρεάσει καθώς ο μόνος που θα υποστεί τις οποιεσδήποτε συνέπειες είσαι εσυ και μόνο εσύ.
Στη συνέχεια όσον αφορά την ερώτηση του Greek, όταν παρουσιάστηκα στο ναυτικό περίμενα πως θα μας κάνουν κάποιον έλεγχο οπότε δεν ανέφερα σε κανέναν το πρόβλημά μου περιμένοντας να το κάνω μόλις γινόταν ο αντίστοιχος έλεγχος. Μπαίνοντας λοιπόν στον οφθαλμίατρο ανά δεκάδες, την ημέρα που παρουσιάστηκα, μας έκαναν έναν έλεγχο για αχρωματοψία κλπ και στη συνέχεια χωρίς να δώσουν κάποια εξήγηση κράτησαν κάποιους, προφανώς για περαιτέρω έλεγχο, και τους υπόλοιπους μας έδιωξαν βιαστικά. Εκείνη τη στιγμή δεν συνειδητοποίησα γιατί έγινε αυτό αλλά μετά από λίγο παρατήρησα πως είχαν κρατήσει μόνο όσους είχαν παρουσιάσει πρόβλημα δισχρωματοψίας, αχρωματοψίας κλπ και όσους φορούσαν γυαλιά :P. Εγώ λοιπόν που δεν φορούσα γυαλιά γιατί ώς γνωστόν έβλεπα μόνο με κερατοκωνικούς φακούς πέρασα τον "εξονυχιστικό" τους έλεγχο χωρίς να ενημερώσω κάποιον για το πρόβλημά μου. Για την ακρίβεια προσπάθησα μαζί με κάποιους άλλους να ενημερώσω τον γιατρό, πριν μας διώξει, για το πρόβλημα μου αλλά λόγω των πολλών ενοχλήσεων των υπολοίπων μας έδιωξαν κακείν κακώς. Έτσι λοιπόν βρέθηκα να υπηρετώ σαν Ι1. Στη συνέχεια της θητείας δεν αντιμετώπισα κάποιο πρόβλημα με τους φακούς καθώς στο ναυτικό δεν κάναμε καμία άσκηση εκτός του σφουγγαρίσματος και της σκοπιάς :). Όταν λοιπόν είδα πως μου έδωσαν και ειδικότητα οδηγού (αποκλειόταν έτσι η πιθανότητα να υπηρετήσω σε καράβι) και εκτός αυτού με είχαν επιλέξει και για μελλοντικό εκπαιδευτή οδηγών, αποσιώπησα την όλη ιστορία και ζήσαν αυτοί καλά και εγώ καλύτερα :).
Τέλος όσον αφορά την πορεία του κερατόκωνου στη ζωή μου η κατάσταση είχε ως εξής. Στα 15 παρουσίασα μυωπία 0,5 βαθμός στο κάθε μάτι και δεν χρειαζόταν να φοράω γυαλιά. Στα 17 είχα πλέον 2 βαθμούς σε κάθε μάτι και φορούσα γυαλιά τα οποία στα 18 αντικατέστησα με μαλακούς φακούς. Στα 19 συνειδητοποιώντας ότι οι φακοί που είχα δεν με κάλυπταν πλέον επισκέπτομαι και πάλι τον οφθαλμίατρο ο οποίος μου αναφέρει πως πάσχω από κερατόκωνο και έχω πλέον 3 βαθμούς μυωπία σε κάθε μάτι και 1 βαθμό αστιγματισμό με αποτέλεσμα να μην με καλύπτουν οι απλοί μαλακοί φακοί και να πρέπει ξεκινήσω τη χρήση μαλακών τωρικών φακών (το 1996 στοίχιζε το ζευγάρι περί τις 80.000 δρχ.). Ο συγκεκριμένος γιατρός δεν γνώριζε πως μπορούσε να αντιμετωπιστεί ή πάθηση τότε (είχε αναφέρει μόνο την μεταμόσχευση σε πολύ προχωρημένα στάδια) και εγώ δεν είχα ιδέα του τι σημαίνει κερατόκωνος. Έτσι, μη συνειδητοποιώντας την σοβαρότητα της κατάστασης βολεύομαι για 1,5 χρόνο περίπου με τους τωρικούς φακούς (παρότι δεν με κάλυπταν από τους πρώτους μήνες της χρήσης) οπότε και τους αντικαθιστώ με νέο ζευγάρι με περισσότερους βαθμούς (3,5 μυωπία, 1,5 αστιγματισμό). Ένα χρόνο μετά γλυτώνοντας στο παρα πέντε τη σύγκρουση με ζώο σε επαρχιακό δρόμο κατά τη διάρκεια νυχτερινής βόλτας αποφασίζω πως έπρεπε να επισκεφθώ και πάλι τον οφθαλμίατρο (διαφορετικό από την προηγούμενη φορά). Έτσι εφοδιάζομαι με νέους τωρικούς φακούς (4,5 βαθμούς μυωπία και 2,5 βαθμούς αστιγματισμό) τους οποίους κρατάω για δύο χρόνια. Εδώ πρέπει να τονίσω πως στον νέο γιατρό δεν έκανα αναφορά για κερατόκωνο καθώς θεωρούσα ότι ο προηγούμενος έλεγε ανοησίες (άπειρη βλακεία σε συνδυασμό με άγνοια) και ο γιατρός δεν διέγνωσε τότε κάτι το περίεργο (προς μεγάλη μου χαρά τότε καθώς επιβεβαιωνώταν η (εντελώς ηλίθια και ατεκμηρίωτη) απόψη μου ότι δεν έπασχα από κάτι διαφορετικό από τον υπόλοιπο κόσμο...). Έτσι λοιπόν περνούν άλλα 2 χρόνια μέχρι να μην βλέπω και πάλι καλά και να αποφασίσω να επισκεφθώ και πάλι τον οφθαλμίατρο ο οποίος αυτή τη φορά συνειδητοποιεί πως κάτι δεν πάει καλά και με στέλνει να κάνω τοπογραφία. Έτσι λοιπόν διαγνώνει και αυτός με τη σειρά του τον κερατόκωνο και με παραπέμπει σε ειδικό οπτικό στην Αθήνα όπου ξεκινώ τη χρήση των κερατοκωνικών φακών (έτος 2001). Από εκεί και πέρα περνούν 5 χρόνια αλλάζοντας αν 1 χρόνο περίπου φακούς μέρχι το 2006 που έκανα την επέμβαση. Στο τέλος είχα περί τους 10 βαθμούς μυωπία και 4,5 αστιγματισμό στο αριστερό και 8 μυωπία και 4 αστιγματισμό στο δεξί.
Θα ήθελα επίσης να αναφέρω πως ο κερατόκωνος παρουσιάστηκε, αν και δεν το γνώριζα τότε, την ίδια περίοδο που μου παρουσιάστηκε αλλεργική ρινίτιδα και αλλεργική επιπεφυκίτιδα (15 ετών) με αποτέλεσμα να τρίβω τα μάτια μου ασταμάτητα κάθε άνοιξη γεγονός που αναφέρεται από γιατρούς ώς αίτιο επιδείνωσης του κερατόκωνου.
Ελπίζω να μη σας κούρασα πολύ και στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε διευκρίνηση,
Καλό ξημέρωμα σε όλους :)
Ηλίας
Ηλία, ευχαριστώ πολύ για όλες τις πληροφορίες που ανέφερες.
Μπορώ να καταλάβω τι περνάς σε πολύ μικρότερο βαθμό, καθώς ακόμη και μετά από την C3R, χρειάζονται κολλύρια κ βιταμίνες για 2-3 μήνες.
Μακάρι να βρεθεί τρόπος να γίνει η επέμβαση σε μεταμοσχευμένο μάτι, καθώς λένε πως βελτιώνει και την εφαρμογή των φακών επαφής.
Συνεχίζω όμως να σου προτείνω να βγεις έξω σε ένα εξειδικευμένο κατάστημα οπτικών.
Καλό μας κουράγιο,
Greek
Ηλια ευχαριστω για την εμπειρια που μοιραστηκες μαζι μας,
,γιατι και γω ετοιμαζομαι για μεταμοσχευση,το παχος μου ειναι πολυ μικρο, εχω περασει κατα πολυ το ελαχιστο οριο του 350 και δεν με βολευει κανενας φακος(παραπανω ποστ)εχω να σου κανω την εξης ερωτηση:
Με γυαλα δεν μπορεις να βγαλεις καλη οραση στο μεταμοσχευμένο μάτι?Ποσο βγάζεις?Δεν σου κρυβω,οτι με εχεις προβληματισει.Δεν φανταζεσαι ποσο θελω να απαΛλαγω απο την ταλαιπωρια των φακων.Γιατι να μην φορας στο μη εγχειρισμενο ματι κανονικο κερατοκωνικο φακο και στο αλλο να χρησιμοποιεις κανονικα γυαλα(που το ενα τζαμι,εκει που φορας φακο να ειναι κενο)?
Ελπιζω να μην κουρασα με τους συνδιασμους μου.
Χρήστο καλησπέρα,
με γυαλιά το αριστερό μάτι βλέπει περίπου 6/10 ενώ το δεξί περίπου 7/10 με αποτέλεσμα να γίνεται απαγορευτική η οδήγηση τη νύχτα και αδύνατη η εργασία σε υπολογιστή.
Όσον αφορά τη χρήση γυαλιών ταυτόχρονα με τη χρήση κερατοκωνικού φακού στο δεξί μάτι δεν είναι δυνατή όπως έχω αναφέρει ήδη σε παλιότερο post. Αυτό συμβαίνει γιατί ο αστιγματισμός στο αριστερό μάτι είναι πολύ υψηλός (5 βαθμούς) με αποτέλεσμα κατά την ταυτόχρονη χρήση γυαλιών και φακού να είναι διαφορετικό το σημείο εστίασης για κάθε μάτι (έχεις συνεχώς την αίσθηση ότι αλοιθωρίζεις).
Στη διάθεση σου για κάθε άλλη ερώτηση. Με φιλικούς χαιρετισμούς,
Ηλίας
Καλησπέρα, πολύ ενδιαφέρον το post. Εγώ είμαι μία λίγο διαφορετική περίπτωση. Εδώ και 20 χρόνια έχω χάσει μέρος της όρασης (βλέπω 2/10) του αριστερού ματιού λόγω έρπη στον κερατεοειδή. Πριν από ένα χρόνο βγήκε έρπης και στο δεξί μου μάτι, πράγμα ιδαίτερα σπάνιο. Υπάρχει λοιπόν πλέον κίνδυνος να μειωθεί σοβαρά η όραση και στο δεξί.
Η μόνη λύση για να ξαναδώ (αν ξαναδώ) είναι η μεταμόσχευσή. Βλέπω ότι το συγκεκριμένο post είναι πολύ παλιό και με ενδιαφέρει πολύ ποια είναι η εξέλιξη του ματιού σου Ηλία.
Κατάφερες να κάνεις την επέμβαση και να διορθώσεις την κατάσταση; Το ελπίζω και ελπίζω σήμερα να είσαι καλύτερα.
Σε ευχαριστώ για τις πληροφορίες που μοιράστηκες μαζί μας. Είναι πολύ διαφωτιστικές.
Μ.
Δημοσίευση σχολίου